درد درمانی دارویی
بسیار شدید بعد از عمل درد با مواد افیونی درمان می شود. مواد افیونی به طور متمرکز بازی می کنند داروهای ضد درد، زیرا عملکرد آنها بر اساس محور است سیستم عصبی. آنها می توانند به صورت خوراکی و وریدی تجویز شوند.
روش وریدی در ترجیح داده می شود درد درمانی بعد از عمل. عیب مواد افیونی گاهی اوقات عوارض جانبی بسیار ناخوشایند و شدیدی است تهوع, خستگی، خارش و سستی روده. با این حال ، عوارض جانبی به دلیل اثربخشی خوب پذیرفته می شوند.
علاوه بر مسکن هایی که به صورت مرکزی عمل می کنند ، مسکن های حاشیه ای نیز وجود دارد. از جمله این موارد ، دیکلوفناک, متامیزول و پاراستامول، که بسیاری از مردم نیز از استفاده روزمره می دانند. اینها همچنین در استفاده می شوند درد درمانی بعد از عمل.
طرح سطح WHO
WHO یک طرح فارغ التحصیل برای داروها را پیشنهاد می کند درد درمان. این طرح گام به گام در اصل از طرحی برای تومور درمانی گرفته شده است. این طرح شامل سه مرحله درمان دارویی است.
مرحله چهارم شامل اقدامات تهاجمی برای تسکین است درد. اگر درد در یک مرحله به اندازه کافی برطرف نشود ، درمان به مرحله بعدی افزایش می یابد. در هر مرحله ، روش های فیزیوتراپی و ضد درد به معنای ضد تشنج ، ضد استفراغ، داروهای ضد افسردگی ، گلوكوكورتيكوئيدها و سایر گروههای مواد فعال در صورت لزوم استفاده می شوند.
مسکن های غیر افیونی شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ASS ، ایبوپروفن و مهار کننده های COX2 از یک طرف و پاراستامول، و همچنین متامیزول و از طرف دیگر مواد مربوط به گروه آن. مواد افیونی ضعیف شامل ترامادول، تیلیدین و دی هیدروکودین ، احتمالاً در ترکیب با نالوکسان. بسیار قوی مخدرها شامل مورفین, اکسید کادون و فنتانیل. درمان ضد احتقان حمایتی ، به عنوان مثال با Wobenzym ، همچنین می تواند تأثیر مثبتی بر درک درد داشته باشد.
- مرحله 1: در مرحله 1 ، در ابتدا فقط از داروهای ضد درد غیر مخدر استفاده می شود (در ترکیب با مواد کمکی (اثر دارو را افزایش می دهد) به عنوان مثال متامیزول ، پاراستامول ، NSAID
- مرحله 2: مرحله 2 شامل استفاده از مسکن های مخدر کم قدرت در ترکیب با مسکن های غیر افیونی و / یا ادجوانت ها ، مانند تیلیدین ، ترامادول است (+ مرحله 1)
- مرحله 3: سرانجام ، در مرحله 3 ، بسیار قدرتمند است مخدرها با غیر اوپیوئیدها و / یا مواد کمکی به عنوان مثال مورفین ، اکسی کدون ، فنتانیل ، متادون ، هیدرومورفون ترکیب می شوند
- مرحله 4: درمان با استفاده از روش های تهاجمی؟ تزریق اطراف دور و نخاع ، تحریک نخاع ، بلوک گانگلیون و بی حسی موضعی محیطی
