سیپروبای® و سایر مهارکننده های گیراز

مترادف

فلوروکینولون ها

طبقه بندی

Ciprobay® نام تجاری آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین است که به گروه موادی معروف به فلوروکینولون یا مهار کننده های ژیراز فلوروکینولون ها به چهار گروه تقسیم می شوند ، تفاوت اصلی آنها مکانیسم های مختلف عملکرد و کاربرد آنها است. Ciprobay® به همراه Tarivid (ماده فعال: ofloxacin) و Enoxor (ماده فعال: enoxacin) به گروه II تعلق دارد.

اثر

باکتری دارای آنزیمی است که عمدتا در ساخت DNA باکتری نقش دارد. این آنزیم DNA gyrase یا DNA topoisomerase II نامیده می شود. آنزیم باعث ساختار پیچ خورده معمولی DNA می شود. فلوروکینولون ها در حال حاضر قادر به مهار این آنزیم در باکتری، که منجر به مرگ سلول های باکتریایی می شود. بنابراین دارای اثر ضد باکتریایی دژنراتیو است.

زمینه های برنامه

فلوروکینولونهای گروه II به اصطلاح طیف گسترده ای هستند آنتی بیوتیک ها که طیف وسیعی از عوامل بیماری زا را در بر می گیرد. سیپروفلوکساسین متعلق به ماده استاندارد فلوروکینولون ها است که بیشتر اوقات تجویز می شود. این دارو در برابر Enterobacteriaceae و Haemophilus Influenzae م ،ثر است ، اما در مقابل ضعیف تر است استافیلوکوک، پنوموکوک ، انتروکوک ، علیه کلامیدیا ، لژیونلا ، مایکوپلاسما و علیه سودوموناس.

این دارو عمدتا برای عفونت های روده استفاده می شود دستگاه تنفسی و مجاری ادراری علاوه بر این ، بیماران مبتلا به التهاب پوست ، بافت نرم ، استخوان و مفاصل Ciprobay® یا سایر فلوروکینولون های این گروه تجویز می شوند. این دارو همچنین برای درمان عفونت های دستگاه گوارش ، مانند سالمونلا یا عفونت های شیگلا

با این حال ، از آن برای درمان عفونت های شدید سیستمیک بدن تا سپسیس تهدید کننده زندگی استفاده می شود (خون مسمومیت) اثربخشی در برابر پنوموکوک ها برای مواد گروه II کاهش می یابد. با این حال ، اثربخشی در برابر سودوموناس بسیار بالا است.

اثرات جانبی

شکایات دستگاه گوارش ، از جمله تهوع, استفراغ و اسهال و همچنین تحریک عصبی و مرتبط با آن سردرد، سرگیجه ، جنون، تحریک و تشنج مشاهده شده است. علاوه بر این ، گاهی اوقات ممکن است واکنشهای حساسیت بیش از حد پوست (حساسیت به نور) رخ دهد. آ غضروفاثر مخرب نیز به فلوروکینولون نسبت داده می شود. خطر ناشی از غضروف آسیب یا پارگی تاندون ماهیچه ای هنگام ترکیب با آن بسیار زیاد است گلوكوكورتيكوئيدها (کورتیزون) ، به ویژه در بیماران در مرحله رشد ، و بنابراین باید اجتناب شود.

تداخلات

به منظور کاهش جذب فلوروکینولون ها ، از تجویز موازی داروهای زیر باید اجتناب شود: معده مهار کننده های اسید (به اصطلاح آنتی اسیدها), کلسیم, منیزیم، آهن ، روی ، مولتی ویتامین و سوکرالفات. با افزایش pH یا تشکیل کمپلکس ، تجویز موازی منجر به کاهش جذب در بالا می شود. مواد زیر دارای مهار تخریب و در نتیجه اثر تقویت کننده هستند: تئوفیلین, كافئين, سیکلوسپورین A، ضد انعقاد ، گلی بن کلامید (ضد دیابت). تجویز موازی این مواد باید با دقت مورد توجه قرار گیرد.

ضد دردی

تحت هیچ شرایطی نباید Ciprobay® را در طول دوره تجویز کرد بارداری یا در دوران شیردهی ، به عنوان افزایش خطر ابتلا به غضروف آسیب به کودک مشکوک است از آنجا که سیپروفلوکساسین از طریق کلیه ها دفع می شود ، بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی نیز باید داروهای جایگزین تجویز کنند.