تعریف سندرم قبل از قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) (مترادف: قاعدگی میگرن; میگرن قاعدگی؛ سندرم تنش قبل از قاعدگی ؛ اختلال نارسایی قبل از قاعدگی (PMDS) ؛ اختلال عصب-رویشی قبل از قاعدگی ؛ اختلال روانشناختی قبل از قاعدگی ؛ میگرن حلقوی ICD-10 N94.3: اختلالات قبل از قاعدگی) تقریباً در زنان چهار تا چهارده روز قبل از قاعدگی بعدی در زنان رخ می دهد و شامل یک تصویر پیچیده از علائم و شکایات مختلف است.

پس از شروع قاعدگی، علائم فروکش می کند.

اوج فرکانس: حداکثر وقوع سندرم پیش از قاعدگی بین دهه 3 و 4 زندگی است.

شیوع (فراوانی بیماری) 30-70٪ کل زنانی است که به میزان کمتری یا بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند. حدود 5٪ از کل زنان بارور علائم آنچنان شدید دارند که نیاز به درمان دارویی دارند.

دوره و پیش آگهی: درمان سندرم پیش از قاعدگی بسیار فردی است و به شدت آن بستگی دارد شرط. از توصیه های مربوط به خواب ، رژیم غذایی، و عادات ورزشی در حمام گرم و دارو درمانی (درمان دارویی).