An فتق مغبنی (همچنین فتق مغبنی یا فتق اینگوینالیس) جابجایی اجزای کانال به اصطلاح مغبنی از طریق دیواره شکم به خارج است. به اصطلاح کیسه فتق ایجاد می شود که از محتوای فتق پر شده و دیواره آن پوشیده شده است صفاقی. فتق مغبنی شایعترین شکل فتق در هر دو جنس زن و مرد است.
با این حال ، اکثر فتق های مغبنی در مردان رخ می دهد. تورم و درد در ناحیه کشاله ران می تواند یکی از علائم مهم آن باشد فتق مغبنی، اما همچنین می تواند دلایل دیگری داشته باشد. اغلب ، فتق موجود نیز بدون هیچ یا فقط بسیار کم همراه است درد در ناحیه کشاله ران. اگر درد در ناحیه کشاله ران شدید ، مداوم یا عود کننده است ، برای رد فتق یا سایر دلایل مهم درد باید با پزشک مشورت شود.
نشانه ها
از نظر غیر روحانی ، فتق همیشه به این ترتیب قابل تشخیص نیست. اغلب تورم در ناحیه کشاله ران ایجاد می شود. در مردان ، این تورم می تواند در وجود داشته باشد کیسه بیضه، در زنان در لگن.
با این حال ، تورم نیز می تواند کاملاً وجود نداشته باشد یا در حالت استراحت قابل تشخیص نباشد. ممکن است درد در کشاله ران وجود داشته باشد ، اما همیشه وجود ندارد ، بنابراین در صورت عدم وجود درد ، نمی توان فتق را از بین برد. با این وجود ، کشیدن درد مکرر در ناحیه کشاله ران ممکن است فتق مغبنی را نشان دهد ، حتی اگر تورم وجود نداشته باشد یا توسط غیر روحانی تشخیص داده نشود.
درد فتق مغبنی لزوماً نباید در ناحیه کشاله ران باشد. بنابراین ممکن است که درد به ناحیه اطراف کشاله ران نیز تابیده شود. بنابراین می توان درد را در ناحیه لک نیز احساس کرد ران، پایین شکم ، بیضه ها، یا اندام های جنسی زن.
در برخی موارد ، محلی سازی درد نیز به راحتی امکان پذیر نیست. اگر دردی وجود داشته باشد ، معمولاً احساس کشیدن می شود. حتی یک فتق مغبنی کوچک می تواند منجر به درد شدید شود ، اما حتی یک فتق بزرگ مغبنی نیز می تواند به هیچ وجه دردی ایجاد نکند.
اگر درد وجود داشته باشد ، به ویژه هنگام ایستادن و در حین فعالیتهایی که فشار را بر روی شکم افزایش می دهند ، قابل توجه است. بنابراین ، درد در ناحیه کشاله ران ، به عنوان مثال در طول اجابت مزاج، سرفه ، یا هنگام بلند کردن بارها ، می تواند نشانه فتق مغبنی باشد. مهم است که درد جدی گرفته شود و پزشک دلیل آن را پیدا کند.
تورم بدون درد در ناحیه کشاله ران ، در ناحیه کیسه بیضه یا لگن همچنین باید در اسرع وقت توسط پزشک معاینه شود. توجه ویژه باید به درد شدید و ناگهانی در ناحیه کشاله ران یا اطراف آن (از جمله شکم) باشد ، زیرا این می تواند نشانه ای از حبس محتویات فتق باشد. در این صورت لازم است سریع عمل شود ، زیرا این یک اورژانس است که نیاز به جراحی فوری دارد.
در غیر این صورت ، بافت ممکن است از بین برود. در مورد فتق مغبنی ، بخشی از اندام های شکم در کیسه فتق از طریق یک نقطه ضعف عضلانی در ناحیه کشاله ران به خارج رانده می شود (انتقال از شکم به ران) با این حال ، این لزوماً نباید همراه با درد باشد.
در بسیاری از بیماران عمدتا مرد ، فتق مغبنی حتی برای مدت زمان طولانی تری نیز مورد توجه قرار نمی گیرد ، زیرا کیسه فتق اغلب می تواند خود به داخل حفره شکم حرکت کند. اما اگر در شکم افزایش فشار (مثلاً به دلیل فشار دادن هنگام اجابت مزاج ، سرفه ، عطسه یا هنگام بلند کردن اجسام سنگین) وجود داشته باشد ، ممکن است یک برآمدگی کوچک به اندازه آلو در ناحیه کشاله ران ظاهر شود. برخی از بیماران سپس دردی را که به آن کشیده می شود توصیف می کنند کیسه بیضه یا لگن رشته
پیاده روی معمولاً با فتق مغبنی محدود نمی شود. این نوع حرکت معمولاً فشار خاصی در حفره شکم و در نتیجه بر کیسه فتق ایجاد نمی کند. با این حال ، اگر پیاده روی آرام باعث درد شدیدی شده باشد ، توصیه می شود با یک پزشک مشورت کنید ، زیرا احتمال گرفتار شدن بخشی از کیسه فتق وجود دارد.
این یکی از بدترین عارضه های فتق است ، زیرا پایدار است خون تأمین می تواند منجر به مرگ قسمت روده به دام افتاده شود و باید بلافاصله عمل شود. غالباً درد حبس همراه است تهوع و استفراغ همچنین تب. حتی هنگام نشستن ، فتق لزوماً درد ایجاد نمی کند.
بسیاری از بیماران علی رغم فتق مغبنی تشخیص داده شده ، زندگی روزمره کاملاً طبیعی و بی پیرایه را توصیف می کنند. با این حال ، می تواند متفاوت نیز باشد. هنگام نشستن ، باسن را خم کرده و رانها را کمی به شکم نزدیک کنید. این کاهش زاویه بین شکم و ران ها منجر به نوعی چین خوردن ناحیه کشاله ران می شود.
در مورد فتق مغبنی ، که می تواند بدون هیچ مشکلی به داخل حفره شکم رانده شود ، حتی نشستن نیز تمایل دارد که مشکلی ایجاد نکند. در این حالت ، کیسه فتق معمولاً هنگام نشستن دوباره به داخل شکم حرکت می کند. اما اگر کیسه فتق به طور دائمی در خارج از حفره شکم باشد ، تا شدن ناحیه کشاله ران می تواند باعث نوعی گیر انداختن هنگام نشستن شود.
این می تواند مانند یک احساس جسم خارجی احساس شود ، اما همچنین می تواند باعث درد ایسکمیک شود. کشیدگی ران (به عنوان مثال با ایستادن یا دراز کشیدن) باید در هر صورت منجر به تخفیف علائم شود. در بیشتر موارد ، فتق مغبنی برای تقویت دیواره شکم با استفاده از خاتم مش جراحی با موفقیت درمان می شود.
این کار را می توان توسط لاپاراسکوپی یا جراحی باز بسته به روش جراحی ، اندازه اسکار جراحی و در نتیجه درد احتمالی همراه آن متفاوت است. در ناحیه دیواره شکم حرکت مداوم وجود دارد.
تقریباً هر حرکتی باعث ایجاد تنش یا کشش از پوست شکم و در نتیجه تحریک جای زخم های جراحی ، که باعث می شود برخی از بیماران بعد از عمل فتق از درد شکایت کنند. به منظور تسکین این درد ، مهم است که تا حد ممکن استراحت در رختخواب داشته باشید و در نتیجه به بافت فرصت بهبودی مطلوب را بدهید. علت احتمالی دیگر درد پس از جراحی فتق می تواند آسیب به تارهای عروقی یا عصبی باشد.
در بیشتر فتق های مغبنی ، کیسه فتق همراه با قسمت هایی از روده از طریق کانال مغبنی حرکت می کند و فقط از دیواره شکم پشت آن بیرون می زند. به این عمل فتق مغبنی غیرمستقیم گفته می شود. در مردان ، کانال اینگوینال حاوی طناب اسپرماتیک ، در زنان رباط رحم و چندین مورد است خون عروق و تارهای عصبی.
اگر این ساختارها در حین جابجایی مجدد کیسه فتق آسیب ببینند ، پس از عمل درد شدیدی ایجاد می شود. آسیب به صفاقی توسط جراح نیز می تواند علائم مشابهی ایجاد کند. با این حال ، اینها عوارض نسبتاً نادری هستند.
