مسکن (داروهای ضد درد) از جمله متداول ترین داروهایی است که در دوران شیردهی استفاده می شود. غالباً ، پس از مصرف آنها ، مادر شیرده ترس و نگرانی در مورد اینکه آیا ممکن است به کودک آسیب برساند ایجاد می کند.
پاراستامول امن ترین مسکن محسوب می شود (مسکن) برای خفیف تا متوسط درد در دوران شیردهی پسندیدن ایبوپروفن، این یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است (NSAID). ایبوپروفن موثرتر از است پاراستامول برای شدیدتر درداستفاده از هر دو عامل در دوران شیردهی به خوبی بررسی شده است. در مقادیر کم قابل تشخیص هستند شیر مادر. با این حال ، عوارض جانبی برای کودک توصیف نشده است.
دیکلوفناک بعد از آن یک عامل خط دوم محسوب می شود پاراستامول در دوره شیردهی. به خوبی مطالعه شده است. باز هم ، مقدار کمی در قابل تشخیص است شیر مادر - عوارض جانبی در کودک مشاهده نشده است.
استیل سالیسیلیک اسید (ASA) عبور می کند شیر مادر. در مادران شیرده ، استفاده گاه به گاه از ASA قابل قبول است. حداکثر دوز 1.5 گرم در روز توصیه می شود.
مسکن های افیونی باید فقط برای دوره های کوتاه مدت در دوران شیردهی به دلیل اثر افسردگی تنفسی (مسطح / کاهش تنفس) آنها برای شدید تجویز می شوند درددوزهای واحد کدئین برای 1-2 روز نیازی به قطع شیردهی نیست. دوزهای منفرد از ترامادول همچنین به نظر می رسد که بدون مشکل باشد. انتظار می رود که استفاده طولانی مدت از مسکن های افیونی باعث ایجاد مشکلات تنفسی و علائم ترک در کودک شود.
مورفین فقط باید تحت نظارت پزشکی انجام شود این امر بر روی نوزاد نیز تأثیر می گذارد تنفس.
مسکن ها همیشه باید بلافاصله پس از شیردهی مصرف شوند. اگر کودک از قبل مراحل خواب طولانی تری دارد ، بهتر است مسکن را عصر بخورید.
مسکن های زیر مجاز نیستند زیرا تجربه کافی در استفاده از آنها در دوران شیردهی وجود ندارد:
- Coxibe (مهار کننده های COX-2): etoricoxib - برای آرتروز، روماتوئید آرتروز, نقرس.
- ایندومتاسین - برای بیماری های روماتیسمی.
- ملوکسیکام - که در آرتروز, انسداد اسپوندیلیت، مزمن آرتروز.
- ناپروکسن - ضد التهاب (ضد التهاب) ، تب بر (تب بر).
- پیروکسیکام - ضد درد و ضد التهاب.
به همین ترتیب ، ترکیب داروهای باید اجتناب شود
یک زن شیرده به هیچ وجه نباید a مسکن که برای شما مهم است (به عنوان مثال ، در زمینه یک بیماری روماتیسمی). مدیریت درد همیشه دلیلی برای قطع شیردهی نیست.
