داروهایی برای آرتروز زانو

درمان با دارو

درمان زانو آرتروز با مواد مخدر برای کاهش درد و التهاب را مهار می کند. می تواند به صورت سیستمیک (به عنوان مثال توسط قرص ، قطره و غیره) و به صورت محلی (به عنوان مثال توسط پماد ، تزریق و غیره) تجویز شود.

با گروههای مختلف مواد. از داروهای زیر برای آرتروز زانو استفاده می شود:

  • داروهای ضد التهاب (NSAID) ، از جمله دیکلوفناک (به عنوان مثال ولتارن) ، ایبوپروفن و مهار کننده های جدید Cox-2 (به عنوان مثال Celebrex)
  • استروئید کورتیزون (فقط به صورت موضعی) ، به عنوان تزریق در مفصل زانو
  • بی حسی موضعی درمانی
  • محافظت از غضروف - داروها Chondroprotectives موادی هستند که به داخل تزریق می شوند مفصل زانو برای محافظت از باقی مانده غضروف.

    A غضروف ساخت - همانطور که به اشتباه توسط تبلیغات پیشنهاد شده است - انجام نمی شود. از عوامل محافظت کننده غضروف غالباً به عنوان اسیدهای هیالورونیک یاد می شود. از نظر علمی ثابت شده است که آنها کاهش می یابند درد و تحرک را بهبود بخشد.

    با این حال ، این پیشرفت ها از نظر زمانی محدود هستند. عوارض جانبی نسبتاً نادر است.

  • درمان های طبیعی - داروها ، به ویژه داروها پنجه شیطان اینجاست پنجه شیطان می تواند به تنهایی برای خفیف استفاده شود درد و برای درد شدیدتر از درمان موجود پشتیبانی می کند.

    La پنجه شیطان قرار است علائم زانو را کاهش دهد آرتروز. داروهای هومیوپاتی می تواند برای حمایت از درمان زانو استفاده شود آرتروز. مختلف داروهای هومیوپاتی می تواند به تخفیف علائم در درمان آرتروز کمک کند.

هدف از درمان محافظه کارانه

هدف از هرگونه درمان آرتروز زانو باید برای جلوگیری از عمل و دستیابی به آزادی از درد باشد. بسته به درجه شدت ، در بیشتر موارد با درمان محافظه کارانه می توان به این هدف دست یافت آرتروز زانو. در موارد نادر ، اقدامات جراحی باید "آسیب" وارده را "اصلاح" کند.

یک هدف مهم در درمان ، کاهش القای ریزه (تولید زباله سلولی) است سینوزیت (مشترک مخاط افزایش). شستشو (آبیاری) ، از بین بردن (تمیز کردن) ، از بین بردن تحریکات مکانیکی مانند نقص منیسک قطعات ، استئوفیت ها (پیوندهای استخوانی) برای این منظور خدمت می کنند. در مورد بیماری های کشکک ، جراحی اضافی بافت نرم ممکن است لازم باشد.

در صورت تشکیل مکرر افیوژن به دلیل سینوزیت، سینوویالکتومی (برداشتن مفصل) مخاط) ممکن است نشان داده شود. این روش ها برای کاهش موقتی علائم در نظر گرفته شده اند. اگر درد و علائم قابل بهبود نیست ، آخرین راه حل یک درمان آندوپروتستیک (مصنوعی) است مفصل زانو).

مشاوره باید همیشه متناسب با فرد باشد و شامل ارزیابی رفتار روزمره بیمار و فشار جسمی در محل کار و ورزش باشد. علاوه بر این ، در مورد مشاوره داده می شود اضافه وزن، عدم ورزش ، تمرینات منظم برای از بین بردن نقص عضلانی و مدرسه زانو. در درمان نیز یک گزینه وجود دارد آرتروز زانو: طب سوزنی.

  • فیزیوتراپی ژیمناستیک فیزیکی
  • مدرسه زانو
  • تحرک ، تقویت عضلات ، کشش عضلات و آموزش هماهنگی
  • گرما درمانی (گرما درمانی)
  • آب درمانی و بالن درمانی (آب درمانی و هوا درمانی)
  • الکتروتراپی (سونوفورز ، ژنتوفورز)
  • سیگنال درمانی ضربان دار (PST)
  • اتمام کفش روی کفش های آماده: پاشنه بافر ، بالا آمدن لبه های کفش خارجی یا داخلی
  • عصای چوب دستی یا بازو
  • کوسن پاشنه
  • باند