معرفی
کولیت اولسراتیو در ابتدا با داروها هم در مرحله غیر التهابی و هم در مرحله التهاب حاد درمان می شود. انتخاب دارو بستگی به علت درمان و شدت بیماری دارد. این واقعیت که گروه های مختلفی از داروها با درجات مختلف اثر ضد التهابی وجود دارد ، به این معنی است که درمان می تواند متناسب با نیازهای فردی باشد. اگر یک دارو اثر کافی نداشته باشد ، با ترکیب داروها می توان متناسب با آن درمان را تنظیم کرد.
چه گروه هایی از داروها وجود دارد؟
داروهای مورد استفاده در کولیت اولسراتیو را می توان به سه گروه عمده تقسیم کرد. به اصطلاح آمینو سالیسیلات ها وجود دارد که به آنها آمادگی های 5-ASA نیز گفته می شود ، گلوكوكورتيكوئيدها و گروه بزرگی از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی. علاوه بر این ، باید تشخیص داد که آیا داروها برای درمان یک حمله حاد یا برای حفظ فاصله بدون التهاب استفاده می شوند.
سالوفالك® (مزالازین) متداول ترین دارویی است كه در گروه آمینو سالیسیلات ها استفاده می شود. می تواند برای حفظ مرحله غیر التهابی و همچنین برای عودهای خفیف تا متوسط استفاده شود. گلوکوکورتیکوئیدها، مانند داروی بودزونید ، یا به صورت محلی به عنوان شیاف یا از طریق استفاده می شود رگ برای حملات قوی تر
با توجه به بسیاری از عوارض جانبی گلوكوكورتيكوئيدها، از جمله کورتیزون، درمان با گلوکوکورتیکوئید فقط باید برای مدت زمان محدودی استفاده شود و بنابراین برای حفظ مرحله بدون التهاب مناسب نیست. سرانجام ، داروهای سرکوب کننده ایمنی. این گروه شامل داروهای مختلف و همچنین است آنتی بادی که واکنش التهابی را در بدن تنظیم می کند.
دو نفر از داروهای سرکوب کننده ایمنی می تواند در درمان نگهدارنده استفاده شود. اینها هستند آزاتیوپرین، دارویی که باعث کاهش تنظیم سنتز DNA می شود و آنتی بادی Remicarde®. در غیر این صورت ، داروهای سرکوب کننده ایمنی به احتمال زیاد در درمان عود شدید استفاده می شود.
سالوفالك® مزالازین نیز نامیده می شود و در گروه آمینو سالیسیلات ها قرار دارد. این یک اثر ضد التهابی در روده است و باعث تنظیم پایین خون می شود سیستم ایمنی بدن. Salofalk® را می توان به اشکال مختلف تجویز کرد.
قرص ها به طور خاص پوشانده شده اند تا به انتهای دستگاه روده برسند و همچنان در آنجا تأثیر داشته باشند. این مهم است زیرا کولیت اولسراتیو به طور معمول نشان می دهد محبت به رکتوم، که سپس به طور مداوم به سمت بالا گسترش می یابد. بنابراین Salofalk® به صورت شیاف یا به عنوان آماده سازی کف می تواند به خوبی به مناطق آسیب دیده برسد.
Salofalk® هم در درمان عود ، به خصوص عود خفیف ، و هم به عنوان درمان نگهدارنده در مرحله بدون التهاب استفاده می شود. مانند هر داروی دیگر ، در هنگام مصرف Salofalk® نیز ممکن است واکنش های آلرژیک رخ دهد. اینها می توانند با بثورات پوستی یا حتی خود را نشان دهند تب و تنفس سختی ها
علاوه بر این ، در موارد نادر این دارو می تواند منجر به کاهش رنگ سفید شود خون سلول ها ، که می تواند منجر به عفونت های جدی شود. بنابراین ، الف خون نمونه با شمارش خون در صورت استفاده مجدد از دارو ، زمان معینی مفید است. اگر وجود دارد درد در دهان یا ناحیه گلو و وخامت وضعیت بیمار در سلامت درک می شود ، استفاده از Salofalk® باید متوقف شود.
Remicarde® نام تجاری آنتی بادی است Infliximab، که علیه تومور هدایت می شود نکروز فاکتور آلفا این تومور نکروز فاکتور آلفا نقش مهمی در واکنش التهابی دارد. با مهار این عامل از طریق Remicarde® ، می توان واکنش التهابی را مهار کرد.
Remicardeard در زخم استفاده می شود کولیت فقط در صورت عود شدید و در موارد نادر به عنوان درمان نگهدارنده. دلیل این امر این است که آنتی بادی دارای تعدادی محدودیت و عوارض جانبی است. قبل از استفاده از Remicarde® ، و همچنین سایر داروهایی که ممکن است فقط در عودهای شدید استفاده شود ، باید در مورد درمان جراحی بحث شود.
Remicarde® نباید به زنان باردار یا بیمارانی که تحت درمان سرکوب سیستم ایمنی هستند داده شود. عفونت ها نیز علیه استفاده از آنتی بادی صحبت می کنند. اینها شامل عفونت های حاد ، اما همچنین عفونت های مزمن ، مانند مرض سل.
این می تواند دوباره فعال شود. از Remicarde® نباید در موارد استفاده شود سرطان یا شدید قلب بیماری که با کاهش ظرفیت پمپاژ همراه است. عوارض جانبی عبارتند از: آنفولانزاعلائمی مانند سردرد ، اندام دردناک و تب. آنتی بادی می تواند روی همه تأثیر منفی بگذارد خون سلولها ، بنابراین باید انتظار خستگی ، عفونتهای مکرر و خونریزی خود به خودی وجود داشته باشد.
کورتیزون متعلق به گروه گلوکوکورتیکوئیدها است. همچنین مشابه آن است کورتیزون، که توسط بدن تولید می شود. مانند Salofalk® می توان آن را به عنوان یک قرص مصرف کرد و یا به صورت کف استفاده کرد.
کورتیزون یک داروی مهم برای درمان عود بیماری است ، زیرا دارای اثر ضد التهابی است. اگر اثر قرص ها یا درمان موضعی کافی نباشد ، می توان کورتیزون را از طریق رگ، که تأثیر بهتری دارد. مهم است که کورتیزون فقط باید برای مدت زمان محدودی تجویز شود ، در غیر این صورت عوارض آن بیشتر از اثرات آن خواهد بود. طرح درمان کلاسیک ، تجویز کوتاه مدت کورتیزون با دوز بالا و به دنبال آن رهش آهسته دارو است.
