خلاصه
پوکی استخوان می تواند توسط چندین عامل ارتقا یابد ، مانند ویتامین D و کلسیم کمبود ، ورزش کم ، چاقی، بیماری استخوان یا عوامل ارثی. پس از تشخیص ، مهم است که بهبود یابد کلسیم و ویتامین D خانوار و برای کاهش عوامل مضر. ورزش و ورزش به تغذیه بدن کمک می کند استخوان ها و اطمینان حاصل کنید که عضلات به خوبی رشد کرده اند تا از تغییر در استاتیک جلوگیری کنید.
آموزش فیزیوتراپی در دوره بعدی بسیار مهم است پوکی استخوان برای جلوگیری از یک نمونه قوز به دلیل تغییر در ستون فقرات. به همین ترتیب آموزش پاییز ، م. H. باید از حصیرهای ضخیم یا با استفاده شود هماهنگی, تعادل و آموزش واکنش برای ایمن تر کردن بیمار در زندگی روزمره. ادغام در یک گروه و آموزشهای زیادی در مورد این بیماری نیز برای یافتن یک زندگی روزمره عادی و احساس تنهایی از طریق گروه درمانی مهم است.
همه گزینه های درمانی اطمینان حاصل می کنند پوکی استخوان متوقف نشده اما کند می شود. حداکثر توده استخوانی در سالهای 20 تا 30 سالگی زندگی تشکیل می شود و در حال حاضر از چهلمین سال زندگی می توان کاهش توده استخوانی را مشاهده کرد. بافت استخوانی در طول زندگی بیمار با تجمع و تجزیه استئوبلاستها (تجمع) و استئوکلاستها (تجزیه) کنترل می شود.
برای متابولیسم مهم است کلسیم-ویتامین D خانگی و به ویژه برای زنان هورمون استرادیول. تا شروع یائسگی، بنابراین یک تجمع و تجزیه منظم در وجود دارد استخوان ها، که با کاهش هورمون در شروع کاهش می یابد یائسگی. پوکی استخوان به پوکی استخوان اولیه و ثانویه تقسیم می شود.
پوکی استخوان اولیه شامل نوع 1 = پوکی استخوان پس از اقلیم و نوع 2 = پوکی استخوان مربوط به سن است. در پوکی استخوان نوع 1 ، استئوکلاست ها به طور فزاینده ای فعال می شوند ، که در درجه اول منطقه خاصی از استخوان را تحت تأثیر قرار می دهد (ترابکول افقی) و می تواند منجر به خود به خودی شود شکستگی. در پوکی استخوان نوع 2 ، کاهش فعالیت استئوبلاست مشاهده می شود ، یعنی تجمع دیگر نمی تواند رخ دهد.
در پوکی استخوان ثانویه ، عواملی هستند که عوامل خطر پوکی استخوان را نشان می دهند: وضعیت ژنتیکی ، سایر بیماری های استخوان ، بیماری های مزمن روده با داروهای مناسب دائمی ، اختلال تیروئید ، اختلال در غذا خوردن و داروهای خاص دیگر به منظور تشخیص پوکی استخوان با قطعیت ، الف تراکم استخوان اندازه گیری برای رد سایر بیماریها مانند متاستازها.
