جراحی فرکانس رادیویی یک روش جراحی برای برش بافت ، انعقاد آن است عروق یا ساختارهای مختلف بیولوژیکی را نکروزه می کند. این روش مزایای بسیاری نسبت به روشهای استاندارد دارد و بیشتر در جراحی های جراحی مغز و اعصاب و همچنین در جراحی های عمومی با موفقیت استفاده می شود.
جراحی الکتریکی چیست؟
جراحی HF اکنون تقریباً در همه زمینه های جراحی مورد استفاده قرار می گیرد. در بسیاری از لوازم جراحی ، این روش از برش و همزمان استفاده می کند انسداد of خون عروق به نفع بردن. جراحی با فرکانس بالا ، که به آن جراحی الکتریکی نیز گفته می شود ، یک روش جراحی برای برش یا آسیب دیدن انتخابی بافت است. با اعمال جریان متناوب با فرکانس بالا ، انرژی تولید شده به گرما تبدیل می شود. گرمای تولید شده می تواند باعث برش بافت و ساختارهای بیولوژیکی نکروزه یا اسکلروتیزه شود. روش جراحی HF با فرکانس بالا شروع می شود و از 300,000 هرتز شروع می شود ، از این رو نام آن است. هدف از یک فرکانس بالا فقط تحریک اندکی مسیرهای عصبی به دلیل تغییر مکرر جهت جریان است. در فرکانس پایین و در نتیجه تغییر کوچک جهت جریان ، مجاری عصبی به شدت تحریک می شوند. این می تواند رهبری به برق شوک و بنابراین به آریتمی قلبی یا حاد توقف قلب. این اثر تحریک کننده عضلانی عصبی ، اثر فارادیک نیز نامیده می شود. در طی اعمال جراحی با فرکانس بالا ، به اصطلاح اثر الکترولیتیک رخ می دهد. این بدان معنی است که یک تغییر یونی در ساختارهای بافتی مربوطه رخ می دهد. جریان متناوب باعث می شود که یونهای در محدوده فرکانس بالا با سرعت بیشتری به عقب و جلو بروند و در نتیجه نوسانات یون ها ایجاد شود. جراح از اثر حرارتی حاصل استفاده می کند. بستگی به جریان دارد چگالی، زمان قرار گرفتن در معرض و مقاومت بافت ، انعقاد یا جداسازی بافت رخ می دهد.
عملکرد ، اثر و اهداف
امروزه از جراحی HF تقریباً در همه زمینه های جراحی استفاده می شود. در بسیاری از لوازم جراحی ، این روش از برش و همزمان استفاده می کند انسداد of خون عروق به نفع بردن. به این ترتیب می توان از طریق ساختارهای بافتی بدون برش قابل توجه ، برش های هدفمند ایجاد کرد خون ضرر - زیان. بیشترین کاربرد در معالجه رگهای خونی آسیب دیده به منظور بسته شدن آنها به اصطلاح انعقادی و جلوگیری از خونریزی ایجاد شده است. علاوه بر این ، میوم ها و تومورهای خوش خیم و بدخیم از بین می روند و بنابراین بیشتر و بیشتر نکروزه می شوند. طیف کاربرد جراحی با فرکانس بالا از یک روش کم تهاجمی تا یک برش بزرگ انعقادی متغیر است. برای جراحی با استفاده از جراحی HF به یک دستگاه الکترو جراحی ویژه نیاز است. این متشکل از یک ژنراتور است که جریان تغذیه را به جریان متناوب با فرکانس بالا تبدیل می کند. سپس جریان متناوب با نوک فلزی یا پنس فلزی به ابزار خاصی منتقل می شود. این نوک فلزی چیزی بیشتر از یک الکترود فعال نقطه ای نیست. بالا غلظت بنابراین انرژی در الکترود فعال کوچک تولید می شود و می تواند به اثر الکتریکی مورد نظر در محل استفاده برسد. هنگامی که از نوک فلزی استفاده می شود ، الکترودی به اصطلاح خنثی در کل سطح زیر بافت مورد استفاده قرار می گیرد. این هیچ اثر حرارتی ندارد و در خدمت بستن مدار است. جراحی با فرکانس بالا به دو روش تکنیک کاربرد تقسیم می شود. بین تک قطبی و تکنیک دو قطبی تمایز قائل می شوند. این دو تکنیک در مسیری که جریان الکتریکی به سمت الکترود خنثی طی می کند متفاوت است. در روش تک قطبی ، از یک الکترود فعال باریک به عنوان ضمیمه استفاده می شود. این منجر به افزایش جریان متناوب می شود غلظت و در نتیجه یک اثر گرمایی افزایش می یابد. الکترود خنثی در ناحیه وسیعی در زیر محل جراحی اعمال می شود. این روش برای برش و انعقاد ساختارهای بافتی استفاده می شود. در مقایسه با برش با چاقوی چاقو ، این روش این مزیت را دارد که خونریزی شدیدی وجود ندارد. بافت اطراف در امان است و گسترش می یابد میکروب ها جلوگیری می شود در روش دو قطبی ، جراح از الکترودهای دو قطبی استفاده می کند. اتصال فلزی مانند انبردست توسعه یافته و به دو انتهای فلزی تقسیم می شود. بنابراین Zang از یک الکترود فعال و یک الکترود خنثی تشکیل شده است. در اینجا نیازی به الکترود خنثی جداگانه نیست. با استفاده از این نوک های فلزی ، هر دو قطب با ناحیه جراحی در تماس هستند. این روش بیشتر در جراحی مغز و اعصاب و جراحی میکرو استفاده می شود تا از اثر حرارتی برای انعقاد و در نتیجه استفاده از آن استفاده شود انسداد شناورها هنگام استفاده از جراحی با فرکانس بالا ، باید همیشه در نظر داشت که ساختارهای مختلف بیولوژیکی نیز دارای مقاومت های متفاوتی هستند. در مورد خون ، به عنوان مثال ، این 0.16 x 10 اهم متر است ، در حالی که در 3.3 x 10 اهم متر است بافت چربی. برای اطمینان از ایمنی بیمار ، اطمینان حاصل کنید که بیمار خشک و منزوی نگه داشته شده است ، هیچگونه تماسی با دستگاه زمینی وجود ندارد و پوست با پزشک یا دستیار تماس بگیرید. در حین عمل جراح باید از دستکش مخصوص استفاده کند
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
اگر جراح در حین استفاده از جراحی فرکانس رادیویی به کلیه استانداردهای ایمنی و بهداشتی پایبند باشد ، این یک روش جراحی بسیار ایمن است. به عنوان مثال ، اگر الکترود خنثی فراموش شود یا نادرست اعمال شود ، شدید است سوختگی می تواند رخ دهد. سپس جریان به ژنراتور بر نمی گردد ، اما از طریق میز کار یا سایر تجهیزات زمینی تخلیه می شود. اگر سوختگی روی بیمار اتفاق می افتد ، بین سوختگی های درون زا ، برون زا و شبه تفاوت قائل می شود. درون زا سوختگی هنگامی رخ می دهد که جریان چگالی در بافت بسیار بالا است این می تواند اتفاق بیفتد ، به عنوان مثال ، اگر بیمار در طول عمل با تجهیزات رسانا و زمینی تماس پیدا کند. از طرف دیگر ، سوختگی های برون زا ناشی از احتراق مایعات یا گازها است. این می تواند رهبری به انفجارهای کوچک و در نتیجه سوختگی. علت این انفجارها می تواند باشد پوست ضد عفونی کننده یا گازهای بیهوشی. هنگامی که نه علت سوختگی درون زا و نه برون زا وجود دارد ، فرد در مورد سوختگی شبه صحبت می کند. علاوه بر این ، باید توجه داشت که ضربان سازهای ضربان قلب با استفاده از جراحی الکتریکی آسیب می بینند. بنابراین ، خطر باید در اینجا سنجیده شود و در صورت لزوم ، با یک متخصص داخلی مشورت شود.
