طبقه بندی | جوراب های فشاری

طبقه بندی

جوراب کمرنگ با توجه به فشار وارده به جوراب زنانه ساقه بلند به کلاسهای مختلف تقسیم می شوند پا بافت. این بدان معنی است که جوراب های فشرده سازی همیشه می تواند با مقاومت متغیر با توجه به نیاز تجویز شود. در مجموع 4 کلاس از هم جدا شده اند: متوسط ​​با فشارهای 18-21 میلی متر جیوه ، متوسط ​​(23-32 میلی متر جیوه) ، قوی (34-46 میلی متر جیوه) و فوق العاده قوی (حداقل 49 میلی متر جیوه).

گرچه طبقه بندی براساس فشارهای مختلف فشاری انجام شده است ، اما همچنین اجازه می دهد تا طبقه بندی نشانه ها بر اساس کلاس. آن دسته از بیمارانی که از احساس سنگینی با شکایت واضح شکایت دارند رگهای واریسی کلاس فشرده سازی تجویز می شود. معیارهای دیگر عدم وجود ادم و واریس است رگ پیشگیری در طی بارداری.

جوراب های با قدرت متوسط ​​، یعنی جوراب های کلاس II ، هنگام افزایش علائم ، یعنی چه مواقعی ضروری هستند رگهای واریسی با ادم همزمان ایجاد می شود. کلاس II جوراب های فشرده سازی همچنین در درمان عمیق تجویز می شود رگ التهاب پاها (ترومبوفلبیت) ، زخم یا بعد از مداخلات جراحی به علت رگهای واریسی.

جوراب های فشاری کلاس III برای ورم شدید ، رگ های واریسی ثانویه ، شدید نشان داده می شوند تغییرات پوستی، زخمهای مكرر و نارسایی شدید وریدی ، زیرا فقط فشارهای فشاری بیشتر در این علائم تأثیر موثری دارند. آخرین کلاس IV با فشارهای حداقل 49 میلی متر جیوه آخرین نمونه ممکن از جوراب زنانه فشرده را نشان می دهد. بنابراین اندیکاسیون به جنبه های درمانی محدود می شود و کمتر یا اصلاً به اقدامات پیشگیری نیست. لنفودما با تورم شدید و ادم به فشارهای فشاری کلاس IV نیاز دارد.

استفاده از جوراب های فشاری برای برخی از گروه های بیمار مشکل است زیرا آنها بسیار محکم قرار می گیرند و با افزایش کلاس از خاصیت ارتجاعی کمتری برخوردار می شوند. کمک ویژه ایدز برای این موارد موجود است همچنین دستیابی به فشار تجمعی با پوشیدن دو جوراب ساق بلند از طبقه پایین بر روی یکدیگر امکان پذیر است.

البته ، اندازه ها و طول های مختلف وجود دارد ، به طوری که می توان تناسب را به صورت جداگانه با توجه به پا دور و طول پا بیماران باید توجه داشته باشند که اگرچه جورابهای فشاری ترویج می کنند خون گردش خون و دارای اثر تجزیه می شود ، لازمه پوشیدن آنها این است که پاها باید "تخلیه" و از هم پاشیده شوند. جوراب های فشاری فقط می توانند شرط یا اثر پیشگیرانه داشته باشد. بنابراین آنها یک کمک پزشکی فعال نیستند.

تورم زدایی فعال ابتدا نیاز به اقدامات دیگری دارد. چه زمانی در حال اجرا، پمپ عضله فعال است و باعث پیشرفت می شود خون بازگشت ، اما عوامل دیگر ممکن است استفاده از جوراب های فشرده سازی یا تأثیر مثبت بر عملکرد ورزشی را ضروری کند. با توجه به اثر فشاری جوراب ، یک اثر آشکار جلوگیری از تورم پاها ناشی از احتباس آب است.

جوراب های فشاری به دلیل دو جنبه زیر به طور خاص محبوبیت بیشتری در ورزش پیدا می کنند: اولاً ، پا عضلات می توانند با اکسیژن و مواد مغذی بیشتری از طریق سیستم عروق شریانی تأمین شوند. از طرف دیگر ، کاهش قابل توجهی در درد عضلانی وجود دارد. بهبود اکسیژن رسانی به این دلیل حاصل می شود که فشار وارد شده توسط جوراب های فشاری مقاومت مشخصی را ایجاد می کند ، به این معنی که عضلات (به معنای پمپ عضله) باید کمتر اعمال کنند.

افزایش کمتر قطر عضله به این معنی است که عروق فضای بیشتری برای گسترش دارند. این با افزایش همراه است خون جریان و در نتیجه اکسیژن رسانی بهتر. جنبه دوم مبتنی بر این نظریه است که جوراب های فشاری می توانند کوچکترین حرکات را به صورت ضربه یا لرزش در هنگام ورزش جذب کنند.

اینها یکی از دلایل کوچکترین ضایعات در عضلات است که در نهایت به صورت درد عضلانی خود را نشان می دهد. از آنجا که جوراب های فشاری تأثیر مثبتی در بازسازی عضلات دارند ، نباید بلافاصله بعد از ورزش از بین بروند بلکه باید برای حمایت از مرحله بازسازی و بهره برداری کامل از عملکرد عملکرد جوراب های فشاری ، آنها را نگه داشت. دانستن این نکته ضروری است که جوراب های فشاری فشار زیادی مانند جوراب های دارویی نشان داده شده ندارند. بنابراین ، راحتی پوشیدن بسیار بالاتر است و جوراب زنانه ساقه بلند تصور نمی شود.