La آکسون تل بخشی از a است سلول عصبی. سلول عصبی، همچنین به عنوان یک نورون شناخته می شود ، وظیفه انتقال سیگنالهایی را دارد که به سلول عصبی بعدی یا عضله ارسال می شود.
ساختار
La سلول عصبی تقریباً از سه بخش تشکیل شده است. قسمت مرکزی بدن سلولی است که اصطلاحاً سوما نامیده می شود. در اینجا هسته نهفته است که حاوی اطلاعات ژنتیکی سلول است.
در یک طرف دندریت ها به بدن سلول منتهی می شوند. در اینجا اطلاعاتی که توسط سلولهای دیگر تأمین می شوند ، به صورت تکانه های الکتریکی به دست می آیند. چندین سلول می توانند سیگنال های خود را به یک سلول منتقل کنند.
بنابراین اغلب بسیاری از دندریت ها برای دریافت تمام سیگنال ها لازم هستند. آنها از بدن سلول منتقل می شوند و از طریق سلول به سلول بعدی منتقل می شوند آکسون، که اغلب به بسیاری از شاخه های انتهایی تقسیم می شود. آکسون تپه منشا آکسون است. به آن مخروط مبدا نیز گفته می شود. این تپه نامیده می شود زیرا این قسمت اولیه آکسون ضخیم تر از بقیه آکسون است.
عملکرد
تپه آکسون مسئول این واقعیت است که از بین بسیاری از سیگنالهای رسیده به یک سلول عصبی ، تنها یک سیگنال جمعی واحد از طریق آکسون منتقل می شود. سیگنال های تحریکی و مهاری وارد می شوند که از آنها به عنوان پتانسیل پس سیناپسی بازدارنده (مهاری) یا تحریکی (تحریکی) یاد می شود. در تپه آکسون این سیگنال ها به هم اضافه می شوند.
سیگنال های مهاری از سیگنال های تحریکی کم می شوند. سپس مجموع تمام سیگنال ها منتقل می شود. اگر به اندازه سیگنال های مهار کننده تحریک شود ، سیگنال خاموش می شود ، یعنی چیزی منتقل نمی شود.
سلول عصبی در تپه آکسون به ویژه برای دریافت سیگنال حساس است. اگر جمع همه سیگنال های ورودی منجر به سیگنال تحریکی شود ، ترکیب ذرات ریز (یون) مختلف در تپه آکسون تغییر می کند. این امر منجر به یک فعالیت الکتریکی می شود که از طریق کل آکسون به سلول بعدی منتقل می شود.
