عملکردهای مویرگ ها
عملکرد مویرگ ها عمدتا انتقال جرم است. بسته به جایی که مویرگی شبکه واقع شده است ، مواد مغذی ، اکسیژن و محصولات نهایی متابولیکی بین جریان خون و بافت رد و بدل می شوند. مواد مغذی به بافت منتقل می شوند ، مواد زائد جذب و حمل می شوند.
بسته به نیاز اکسیژن یک بافت خاص و فعالیت متابولیکی که در آنجا یافت می شود ، این بافت کم و بیش متراکم با مویرگها پوشانده شده است. اکسیژن و غنی از مواد مغذی خون از طریق مویرگها به بافت می رسد. این خون سپس از طریق نازک در بافت آزاد می شود مویرگی دیوار از داخل رگ خونی.
بافت به طور مداوم به مواد مغذی و اکسیژن جدید نیاز دارد. بافتهای فعال متابولیکی شامل ، به عنوان مثال ، مغز، عضلات اسکلتی و قلب، به همین دلیل است که توسط بسیاری از مویرگها نفوذ می کند. از طرف دیگر ، بافتهایی که از نظر متابولیکی فعالیت کمتری دارند ، مویرگ کم یا حتی ندارند.
اینها بطور عمده شامل می شوند غضروف بافت ، عدسی چشم و قرنیه. در همان زمان ، خون در مویرگها مواد زائد بافت و دی اکسید کربن را جذب کرده و آنها را به ریه ها منتقل می کند. در ریه، دی اکسید کربن از خون آزاد می شود و اکسیژن توسط ریه ها جذب می شود.
دی اکسید کربن آزاد شده از طریق ریه ها خارج شده و اکسیژن جذب شده به داخل بافت منتقل می شود. تفاوت غلظت یک مولکول بین خون عروق و بافت برای انتقال جرم مهم است. انتقال گاز یا جرم همیشه در جایی انجام می شود که ماده مربوطه کمتر باشد.
چون الف مویرگی شبکه از تعداد زیادی مویرگ تشکیل شده است ، منطقه بسیار وسیعی برای انتقال انبوه در دسترس است. بعلاوه ، خون با سرعت کمتری در مویرگها جریان می یابد ، به طوری که زمان کافی برای انتقال جرم وجود دارد. همراه با ساختار دیواره نازک ، شرایط بهینه برای موثرترین انتقال جرم فراهم شده است.
این می تواند برای شما نیز جالب باشد: تأمین عروقی ریه تبادل جرم وظیفه اصلی مویرگ ها است. بسته به بافت ، مواد مختلفی قابل تبادل هستند. عامل تعیین کننده برای انتقال جرم تفاوت غلظت ماده مربوطه است.
یک ماده همیشه در بافتی که مقدار کمتری از آن وجود داشته باشد مهاجرت می کند. به عنوان مثال ، اکسیژن از خون غنی از اکسیژن به بافتی که اکسیژن مورد نیاز است ، رد و بدل می شود. این امر در مورد مواد مغذی نیز صدق می کند.
در مقابل ، دی اکسید کربن یا مواد زائد تولید شده در بافت از بافت به خون آزاد شده و از آنجا دور می شود. این تبادل گاز در ریه ها معکوس می شود. در ریه ها اکسیژن جذب شده و دی اکسید کربن از بدن خارج می شود.
مویرگهای ریه اکسیژن مربوط به اختلاف غلظت را جذب می کند و دی اکسید کربن آزاد شده توسط بافت از دیواره مویرگ به سمت ریه عبور می کند. از دیگر عوامل مهم تبادل مواد می توان به فشار خون در مویرگها و فشار هیدرواستاتیک. به دلیل اختلاف فشاری که این امر بین قسمت ورودی مویرگ و بافت ایجاد می کند ، مولکول های مایع و کوچک به داخل بافت منتقل می شوند. در قسمت خروجی مویرگ ، اصطلاحاً فشار اسمزی کلوئیدی ایجاد می شود پروتئین ها در خون نقش تعیین کننده ای دارد. این فشار باعث جذب کمی مایع در خون می شود. این برای تنظیم تبادل مایع مهم است.
