تعریف
تنگی نفس احساس ذهنی فرد است که هوای کافی دریافت نمی کند. ممکن است با کمبود اکسیژن واقعی همراه باشد یا نباشد. تنگی نفس که از نظر روانشناختی ایجاد می شود ، همانطور که از نامش پیداست ، م componentsلفه های روانشناختی دارد. یک علت کاملاً روانشناختی می تواند محرک آن باشد. با این حال ، ممکن است یک مشکل جسمی نیز وجود داشته باشد ، که توسط عوامل روانی تشدید می شود.
دلایل تنگی نفس از نظر روانشناسی ایجاد می شود
دلایل تنگی نفس ناشی از روانشناسی می تواند بسیار متفاوت باشد. بیشتر موارد معمولی استرس و اضطراب به عنوان عوامل محرک هستند. افرادی که به طور دائمی تحت استرس هستند و از نظر روانی دیگر تحمل آن را ندارند ، ممکن است دچار تنگی نفس شوند.
اما این بیانگر یک واقعیت نیست تنفس مسئله. بلکه بدن نمی داند که چگونه از راه دیگری به خودش کمک کند و شکایتهای واقعی روانشناختی (که معمولاً تا آن زمان سرکوب شده اند) را در علائم جسمی بیان می کند. در صورت تنگی نفس به دلیل ترس یا وحشت ، بسیاری از موقعیت ها می توانند ایجاد شوند.
اگر صفات کلاستروفوبیک در خود داشته باشید ، به طور خودکار در فضاهای محدود سریعتر نفس می کشید. به همین ترتیب ، ترس از موقعیت های خاص اجتماعی (ملاقات با رئیس ، صرف یک وعده غذایی خوب با همکاران مهم ، تست آزمایش در مقابل یک گروه بزرگ و غیره) می تواند باعث تنگی نفس شود.
به خصوص افرادی که قبلاً در چنین شرایطی تجربیات بدی داشته اند ، به طور خودکار نفس نفس می کشند. حوادث نیز می تواند باعث چنین مواردی شود حملات ترسناک. مهمتر از همه ، افرادی که از نظر روانشناختی به اندازه کافی چنین وضعیت ناخوشایند یا خطرناکی را پردازش نکرده اند ، بعداً بیشتر از شکایات مختلف رنج می برند ، که همیشه در ارتباط با شرایط مشابه رخ می دهد.
استرس بدن انسان را در شرایط اضطراری قرار می دهد. این واکنش به دوران اولیه رشد انسان برمی گردد و باعث می شود بدن در شرایط خطرناک برای فرار یا جنگ آماده شود. بنابراین خود را برای انجام فعالیتهای بدنی با افزایش تقاضای اکسیژن آماده می کند.
La تنفس بر این اساس فرکانس افزایش می یابد. اگرچه این واکنش در شرایط استرس زای زندگی روزمره امروز دیگر مفید نیست ، اما بدن نمی تواند به خودش کمک کند و با آزاد کردن انواع مختلف هورمون. افزایش یافته است تنفس فرکانس و سایر اثرات هورمون می تواند باعث احساس تنگی نفس شود.
نفس نفس کشیدن در ابتدا یک احساس ذهنی است و به خصوص در مورد شکایات روانشناختی ، عینی سازی آن آسان نیست. اغلب کمبود اکسیژن قابل تشخیص نیست. از طرف دیگر ، می توان میزان تنفس افزایش یافته را به صورت ساده مشاهده کرد معاینهی جسمی. تشخیص یک اضطراب جدی یا اختلال وحشت ، و همچنین یک وضعیت پاتولوژیک استرس دائمی ، فقط توسط یک روانشناس یا روانپزشک از طریق بحث های دقیق یا پرسشنامه.
تمام مقالات این مجموعه:
