تب: چه زمانی شروع می شود، درمان

بررسی اجمالی

توضیحات: تب زمانی است که دمای بدن به بالای 38 درجه سانتیگراد برسد. نشانه های دیگر عبارتند از: پوست خشک و داغ، چشم های براق، لرز، از دست دادن اشتها، سرعت تنفس، گیجی، توهم.
درمان: درمان های خانگی (مثلا نوشیدن مایعات زیاد، کمپرس گوساله، حمام ولرم)، داروهای تب بر، درمان بیماری زمینه ای.
تشخیص: مشاوره با پزشک، اندازه گیری تب در مقعد، زیر زبان، گوش، زیر بغل، سطح بدن با مادون قرمز، در مراقبت های ویژه همچنین با کمک کاتتر در مثانه یا عروق، فیزیکی معاینه، در صورت لزوم معاینه خون و روش های تصویربرداری
علل: عفونت ها (مانند آنفولانزا، ذات الریه، سل، کووید-19، لوزه، سرخک، مسمومیت خون)، تجمع چرک (آبسه)، التهاب (به عنوان مثال آپاندیس، لگن کلیه، دریچه های قلب)، بیماری های روماتیسمی، بیماری های التهابی مزمن روده. ، سکته مغزی ، تومورها.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟ بزرگسالان: در صورت تب بالا، طولانی مدت یا مکرر. کودکان: اگر تب بیش از یک روز طول بکشد، با شکایات دیگری همراه باشد (مانند سرگیجه، بثورات پوستی، استفراغ)، اقدامات کاهش تب کمکی نمی کند یا تشنج ناشی از تب رخ می دهد. نوزادان: اگر درجه حرارت بالای 38 درجه سانتیگراد باشد.

تب چیست؟

دمای بدن در مغز کنترل می شود: مرکز تنظیم گرما، که یک مقدار هدف را برای دمای بدن تعیین می کند، در هیپوتالاموس قرار دارد. دمای محیط و اندام ها از طریق حسگرهای سرما و گرما در پوست و بدن تعیین می شود. به این ترتیب، نقطه تنظیم با یک "مقدار واقعی" دمای فعلی بدن مقایسه می شود.

اگر "مقدار واقعی" و مقدار هدف متفاوت باشد، سعی می شود دما را با مقدار هدف تنظیم شود.

اگر دمای بدن کمتر از حد تعیین شده باشد، یخ می زنیم. این باعث برآمدگی غاز، لرزش عضلانی و انقباض رگ های خونی در اندام ها می شود. به عنوان مثال، این منجر به سردی دست ها و پاها می شود. این تلاش بدن برای افزایش دمای داخل بدن است.

اگر "مقدار واقعی" از نقطه تنظیم بالاتر رود، گرمای اضافی دفع می شود. این در درجه اول از طریق تعریق و افزایش جریان خون به پوست در اندام ها یا حتی گوش ها رخ می دهد.

بدن فرآیندهای تولید یا حفظ گرما، تأثیرات دمای خارجی و اقدامات متقابل "خنک کننده" را به گونه ای هماهنگ می کند که نقطه تنظیم دائماً حفظ شود.

بدن در حال حاضر طرفدار فرآیندهای تولید گرما و حفظ گرما است. یکی شروع به یخ زدن (لرزیدن) می کند و دما تا رسیدن به نقطه تنظیم جدید افزایش می یابد. این امر - گاهی به طور ناگهانی - منجر به تب می شود. هنگامی که نقطه تنظیم به حالت عادی باز می گردد – یعنی زمانی که تب فروکش می کند – بیمار بیشتر عرق می کند تا دما را پایین بیاورد.

افزایش دما فرآیندهایی را در بدن تسریع و ترویج می کند که در برابر عوامل بیماری زا یا سایر تأثیرات مضر در بدن دفاع می کنند.

بنابراین، اساساً، تب چیزی تهدید کننده نیست، بلکه یک واکنش طبیعی بدن است که در خدمت دفاع در برابر تأثیرات مضر است. بنابراین، تب در واقع نشانه خوبی است، زیرا به این معنی است که بدن در حال مبارزه است.

با این حال، اگر درجه حرارت بیش از حد افزایش یابد (بیش از 41 درجه سانتیگراد)، دمای بالا نیز ممکن است به بدن آسیب برساند.

تب به خودی خود مسری نیست، زیرا یک واکنش فردی به یک محرک خاص است. با این حال، اگر چنین محرکی یک پاتوژن مانند باکتری یا ویروس باشد، ممکن است مسری باشد و در صورت عفونت، ممکن است باعث تب در افراد دیگر شود.

چه زمانی فرد شروع به تب می کند؟

در شرایط خاصی دمای بدن می تواند تا بیش از یک درجه نوسان داشته باشد. به طور متوسط، دمای طبیعی بدن بین 36.0 تا 37.4 درجه سانتیگراد (اندازه گیری شده از طریق مقعد) متغیر است. اما حتی در اینجا، بسته به دقت روش اندازه گیری، مقادیر گاهی اوقات کمی متفاوت هستند.

مطابق با این پویایی، در صورت لزوم، تب در هنگام عصر به بالاترین حد خود می رسد و ممکن است ظاهراً «هنگام خواب» افزایش یابد. سپس، در نیمه های شب یا صبح، دما اغلب دوباره کاهش می یابد، حتی با تب. با این حال، تب شدید در هنگام عصر نیز از ویژگی های برخی از بیماری ها مانند سل یا سپسیس است.

در زنان، دمای بدن در طول تخمک گذاری و بارداری حدود 0.5 درجه سانتیگراد افزایش می یابد.

اگر دمای بدن بالاتر از حد طبیعی باشد، پزشکان بین درجه بندی های زیر تمایز قائل می شوند:

دمای بالا (subfebrile): دمای بین 37.5 تا 38 درجه سانتیگراد را زیر تب می نامند. علل احتمالی عفونت های ناشی از باکتری ها یا ویروس ها و همچنین گرمازدگی یا ورزش های شدید است.
تب خفیف: از 38 درجه سانتیگراد اصطلاح پزشکی تب است. تب خفیف در مقادیر بین 38.1 تا 38.5 درجه سانتیگراد وجود دارد.
تب متوسط: دمای بین 38.6 تا 39 درجه سانتیگراد تب متوسط محسوب می شود.
تب بسیار بالا: به دمای بدن بیش از 40 درجه سانتیگراد اشاره دارد.
تب شدید (هیپرپیرکسی): تب طبیعی به ندرت به بیش از 41 درجه سانتیگراد می رسد. از 41.1 یکی از تب هیپرتب صحبت می کند.

تب های بسیار بالا و شدید ممکن است باعث آسیب بافت یا اندام شده و خطرناک شود. دمای بدن بالای 42.6 درجه سانتیگراد معمولا کشنده است.

مراحل تب

از نظر پزشکی، تب را می توان به مراحل یا مراحل مختلفی تقسیم کرد:

افزایش تب (افزایش مرحله): تلاش برای افزایش دما - با کمک غازها و لرز، از جمله موارد دیگر - با افزایش نقطه تنظیم انجام می شود. برای مثال، لرز یا سردی دست ها رخ می دهد. پوشاندن و نوشیدنی های گرم اکنون دلپذیر است. در کودکان مستعد این امر، تشنج های تب ممکن است در این مرحله رخ دهد.
ارتفاع تب (fastigium): در موارد شدید نادر تب بالا، هذیان تب همراه با تیرگی هوشیاری و حواس رخ می دهد.
فرونشست تب (تخلیه، کاهش مرحله): کاهش تب به آرامی (در طول روز) یا به سرعت (در طی چند ساعت) رخ می دهد. تعریق همراه با از دست دادن مایعات رایج است - دست ها، سر و پاها نیز ممکن است احساس گرما کنند. اگر افت بسیار سریع باشد، گهگاه مشکلات گردش خون وجود دارد.

پیشرفتها

تب مداوم: دما برای بیش از چهار روز تقریباً به همان اندازه بالا می‌ماند و به بالاتر از 39 درجه سانتی‌گراد می‌رسد و در طول روز بیش از یک درجه نوسان نمی‌کند. این دوره اغلب با عفونت های باکتریایی مانند مخملک، تب حصبه، یا ذات الریه باکتریایی رخ می دهد.
تب برگشتی: بیمار عملاً در تمام روز تب دارد، اما در صبح کمتر از عصر تب دارد (تفاوت یک تا دو درجه است). به عنوان مثال، در برخی از عفونت های ویروسی، سل، برونشیت، تجمع چرک و تب روماتیسمی، تب تکراری دیده می شود.
تب متناوب: در این حالت، تب در طول روز حتی بیشتر نوسان می کند. دمای بدن در صبح طبیعی است و سپس تا عصر گاهی اوقات به سطح تب بالا می رسد. این الگو را می توان به عنوان مثال در مسمومیت خون (سپسیس) و همچنین تحت شرایط خاصی در بیماری های تومور (مانند بیماری هوچکین) مشاهده کرد.
تب موجی: یک دوره تب موج مانند (موجدار) برای مثال در بروسلوز رخ می دهد. در لنفوم ها (مانند بیماری هوچکین)، تب نیز ممکن است موج دار باشد، با مراحل تب چندین روزه متناوب با فازهای بدون تب تقریباً به همان طول. پزشکان از آن به عنوان تب پل ابشتاین یاد می کنند.
تب دو اوج (دو فازی): پس از چند روز تب، قبل از شروع مرحله دوم تب چند روزه، دما به مقادیر طبیعی کاهش می یابد. چنین منحنی تب دو قله ای گاهی اوقات رخ می دهد، به عنوان مثال در سرخک یا مسمومیت خونی ناشی از مننگوکوک (سپسیس مننگوکوکی).

در زمان های گذشته این دوره ها از اهمیت بالایی برخوردار بودند. امروزه آنها به ندرت در این شکل معمولی مشاهده می شوند، زیرا تب معمولاً در مراحل اولیه با اقدامات مناسب کنترل می شود.

طول مدت تب به شدت به بیماری زمینه ای و واکنش مربوطه فرد مبتلا بستگی دارد. بازه زمانی از چند ساعت تا چند روز یا حتی چند هفته متغیر است.

هیپرترمی

متمایز شدن از تب گرم شدن بیش از حد (هیپرترمی) است. در این حالت دمای بدن به دلیل پیروژن ها افزایش نمی یابد و نقطه تنظیم دمای آنها افزایش می یابد. در عوض، نقطه تنظیم بدون تغییر باقی می ماند، اما دیگر نمی توان با اقدامات دفع حرارت بدن حفظ کرد.

این اتفاق می افتد، به عنوان مثال، در طول فعالیت بدنی یا به دلیل خستگی، به خصوص در گرما یا رطوبت زیاد، یا زمانی که لباسی پوشیده می شود که خنک شدن را با تعریق محدود می کند. همچنین، اگر کم نوشیده شود، خطر هیپرترمی افزایش می یابد.

در عوض، توصیه می شود افراد مبتلا را به مکان های سایه منتقل کنید، در صورت لزوم لباس های اضافی را بردارید و به آرامی دما را با کمپرس های خنک و نوشیدنی ها کاهش دهید. استفاده از یخ یا نوشیدنی های سرد توصیه نمی شود، زیرا تغییرات سریع و شدید دما فشار زیادی بر گردش خون وارد می کند.

چگونه می توان تب را کاهش داد؟

چه چیزی به تب کمک می کند؟ تب یک واکنش دفاعی مهم و طبیعی بدن در برابر تأثیرات مضر است. ویروس ها و باکتری ها در دماهای بالا ضعیف تر تکثیر می شوند. بنابراین تب در هر موردی درمان نمی شود.

به عنوان یک قانون کلی، ماندن در رختخواب هنگام تب ضروری است! با تب (بالای 38 درجه سانتیگراد) سر کار نروید. جدا از این که بهره وری نیز با تب بالاتر رنج می برد، خطر ابتلای همکاران به یک بیماری احتمالاً مسری نیز وجود دارد.

اینکه در چه مرحله ای کاهش تب منطقی است، از جمله به علت، وضعیت جسمانی، هر گونه بیماری از قبل موجود و سطح شخصی رنج بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر کودکی به شدت تحت تأثیر تب قرار گرفته و رنج می‌برد، دلیل کافی برای کاهش تب در اوایل بین 38.5 تا 39 درجه سانتیگراد است.

درمان خانگی تب

بسته بندی گوساله

بستن گوساله یک اقدام قدیمی برای مقابله با تب است. گرمای اضافی را از بدن خارج می کنند. معمولاً بیماران کمپرس را بسیار دلپذیر می دانند.

برای این کار، پارچه های نازک کتانی یا نخی را با آب خنک مرطوب کنید. برای بزرگسالان، دما ممکن است بین 16 تا 20 درجه سانتیگراد باشد، برای پوشش گوساله روی نوزادان کمی بالاتر (حدود 28 تا 32 درجه سانتیگراد).

پارچه ها را محکم دور ساق پاهای کشیده بپیچید و با یک یا دو لایه پارچه خشک آنها را ثابت کنید. پاها و بقیه بدن به طور ایده آل گرم نگه داشته می شوند.

پس از پنج دقیقه، پوشش ساق پا را بردارید. با این حال، آنها را می توان دو یا سه بار تمدید کرد. مراقب باشید که تب را خیلی سریع با بسته بندی گوساله کاهش ندهید، زیرا ممکن است فشار غیر ضروری بر گردش خون وارد شود. همچنین در صورت سرماخوردگی از پوشیدن گوساله بپرهیزید!

در مقاله کمپرس گوساله می توانید با این اپلیکیشن بیشتر آشنا شوید.

کمپرس کوارک

کمپرس یا کمپرس کوارکی سرد یا گرم بدن نیز به تب کمک می کند. برای این کار 250 تا 500 گرم کوارک خنک یا کمی گرم شده به ضخامت انگشت روی کمپرس بمالید و پارچه را یک بار تا کنید. در حالت ایده آل، شما همچنین باید یک لایه محافظ پارچه بین کوارک و پوست قرار دهید.

کمپرس کشک را در اطراف گوساله ها قرار دهید و آن را با باندهای گازی یا حوله ثابت کنید. بگذارید 20 تا 40 دقیقه اثر کند.

کمپرس شکم و نبض

یکی دیگر از درمان های خانگی برای کاهش تب، بسته بندی نبض است. برای انجام این کار، پارچه های نخی را در آب سرد خیس کنید، آنها را بچرخانید و دور مچ دست و مچ پا بپیچید. روکش مخصوصاً برای نوزادان تب دار مفید است. بسته بندی شکم نیز به این بیماران حساس کمک می کند.

همیشه با نوزادان اطمینان حاصل کنید که دمای بدن آنها خیلی سریع یا خیلی زیاد کاهش نمی یابد.

در مقاله بسته بندی، کمپرس و ضماد در این مورد بیشتر بخوانید.

حمام کردن با تب

تب را می توان با حمام خنک کننده نیز کاهش داد: برای انجام این کار، ابتدا وان حمام را با آب گرم پر کنید (درجه حرارت در بهترین حالت حدود یک درجه سانتیگراد کمتر از دمای بدن است). سپس به تدریج آب سرد را در پای وان اضافه کنید تا دمای آب حمام دو تا سه درجه کاهش یابد.

بعد از ده دقیقه حمام را متوقف کنید. بعد به خوبی خشک کنید و بخوابید.

اگر بیمار شروع به لرزیدن یا یخ زدن کرد، بلافاصله حمام را متوقف کنید.

حمام هایپرترمیک همچنین ممکن است به کاهش دما در طول عفونت تب دار کمک کند. باعث افزایش تعریق و افزایش متابولیسم می شود. این حمام سرد برای تب های خفیف مفید است.

اگر در حین حمام مشکل گردش خون ایجاد شد یا دما ناراحت کننده شد، فورا حمام را متوقف کنید. گرمای بیش از حد حمام برای برخی از بیماری های قلبی، بیماری های عصبی و برای کودکان خردسال مناسب نیست.

اثرات مشابهی را می توان در حمام به دست آورد، اما تنظیم اختلاف دما بین سر و اندام ها دشوارتر است. علاوه بر این، هرگونه مشکل گردش خون که ممکن است هنگام دوش آب سرد در حالت ایستاده رخ دهد، ممکن است اثرات جدی تری داشته باشد (به عنوان مثال، سرگیجه و زمین خوردن). بنابراین، حمام معمولاً جایگزین بهتری است.

در هر صورت مراقب باشید که باعث اختلاف دمای شدید و ناگهانی نشوید و دمایی را انتخاب کنید که در آن احساس راحتی کنند.

در مقاله آب درمانی بیشتر در مورد حمام بخوانید.

علاج بمثل

داروهای هومیوپاتی متعددی وجود دارد که - بسته به علت - به عنوان مثال "Aconitum" یا "Belladonna" در برابر انواع مختلف تب کمک می کند.

با این حال، مفهوم هومیوپاتی و اثربخشی خاص آن در علم بحث برانگیز است و به وضوح توسط مطالعات اثبات نشده است. اگر در این مورد سوالی دارید، بهتر است با پزشکی که روش های درمانی تکمیلی را نیز ارائه می دهد، تماس بگیرید.

نوشیدنی برای تب

در مورد تب، اطمینان از مصرف مایعات کافی مهم است. قانون این است: از دمای بدن 37 درجه سانتیگراد، 0.5 تا 1 لیتر مایع اضافی برای هر افزایش یک درجه (علاوه بر مقدار معمول نوشیدن 1.5 تا 2.5 لیتر در روز) مورد نیاز است.

در طول افزایش تب، فرد معمولاً بیشتر شبیه نوشیدنی های گرم (لرز) است. بعداً نوشیدنی هایی با دمای اتاق خوب هستند، به عنوان مثال آب یا چای شیرین نشده. چای شکوفه لیموترش و گل سنجد به ویژه توصیه می شود - آنها اثر معرق و کاهش دهنده تب دارند. چای تهیه شده از شیرینی علفزار نیز ممکن است تب را کاهش دهد.

داروی ضد تب

در صورت بالا بودن تب و ضعف بیمار، داروهای تب بر به صورت قرص، دم کرده، شیره های دارویی یا شیاف ممکن است مفید باشد. ترکیبات موثر شامل پاراستامول، ایبوپروفن و اسید استیل سالیسیلیک است. در مورد استفاده و میزان مصرف این گونه داروها از قبل با داروساز یا پزشک صحبت کنید.

هرگز به کودکان تب دار مسکن محبوب و ضد تب استیل سالیسیلیک اسید (ASA) ندهید! در ارتباط با عفونت های ویروسی، گاهی اوقات باعث ایجاد سندرم تهدید کننده زندگی می شود.

تب: معاینات و تشخیص

از آنجایی که تب صرفا یک علامت است، باید بیماری زمینه ای را پیدا کرد.

پرسش دقیق (تاریخچه) از بیمار یا والدین (در مورد کودکان بیمار) به پزشک سرنخ هایی از علل احتمالی تب می دهد. برای مثال، مهم است که بدانید تب چه مدت وجود داشته است، آیا شکایات دیگری وجود دارد، آیا اخیراً با افراد بیمار یا حیوانات تماس داشته‌اید یا در خارج از کشور بوده‌اید.

معاینه فیزیکی اغلب اطلاعات بیشتری را ارائه می دهد. به عنوان مثال، پزشک به قلب و ریه های بیمار گوش می دهد، فشار خون و نبض را اندازه می گیرد، غدد لنفاوی شکم و گردن را لمس می کند یا به دهان، گلو و گوش ها نگاه می کند.

گاهی اوقات در صورتی که یافته های قبلی نامشخص باشد یا مشکوک به بیماری خاصی باشد، بررسی های بیشتری لازم است. به عنوان مثال، آزمایش‌های آزمایشگاهی خون، ادرار یا مدفوع، معاینات با تکنیک‌های تصویربرداری (مثلاً اشعه ایکس، سونوگرافی) یا آزمایش‌های خون خاص (مثلاً برای سل).