مترادف
ساییدگی مفصل گیجگاهی فکی
معرفی
مفصل فک آرتروز یکی از بیماری های شایع در است حفره دهان در آلمان. طبق مطالعات گسترده فقط در آلمان ، فرض بر این است که تقریباً 10 میلیون بیمار از مفصل گیجگاهی فکی رنج می برند آرتروز، یا به طور دائم یا حداقل به طور موقت. مفصل گیجگاهی فکی آرتروز یک بیماری سایش است مفصل گیجگاهی، که در بیشتر موارد ناشی از بارگذاری نادرست و فرسودگی مکانیکی سطوح مفصلی متشکل از است غضروف.
خطر ابتلا به آرتروز از مفصل گیجگاهی با افزایش سن افزایش می یابد. تقریباً از هر سه نفر بالای 70 سال ، یک نفر حداقل از یک نوع آرتروز موقت رنج می برد مفصل گیجگاهی. علاوه بر سن ، یک استعداد ژنتیکی احتمالی یا یک کار بدنی سنگین نیز نقش تعیین کننده ای در پیشرفت این بیماری دارد.
مفصل گیجگاهی فکی آناتومی
مفصل گیجگاهی فکی (به انگلیسی Articulation temporo- mandibularis) یک اتصال متحرک بین استخوان فوقانی (Lat Maxilla) و فک پایین (Lat
فک پایین) در مفصل گیجگاهی فکی ، حفره مندیبل (به معنای Fossa mandibularis) تماس مستقیم با سر از فک بالا (فک پایین).
در این ارتباط ، فک بالا استخوان نسبتاً سفت و سخت مفصل گیجگاهی فکی را تشکیل می دهد ، در حالی که فک پایین در مفصل آزادانه قابل حرکت است. این دو ساختار فقط توسط متحرک از یکدیگر جدا می شوند غضروف قسمت (دیسک مفصلی). به این ترتیب ، غضروف دیسک مفصل گیجگاهی فکی را به دو قسمت مستقل عملکردی ، مفصل بالا و پایین تقسیم می کند.
قسمت فوقانی مفصل (شکاف مفصل فوقانی) وظیفه اجرای حرکات کشویی را دارد ، در حالی که حرکات چرخشی عمدتا در ناحیه شکاف مفصل پایین انجام می شود. در هنگام جویدن یا صحبت کردن ، این دو دامنه حرکت باید هوشمندانه ترکیب شوند. بنابراین در مفصل گیجگاهی فکی می توان حرکات به اصطلاح کشویی چرخشی را نیز انجام داد. حفره فک پایین نوعی سوکت را تشکیل می دهد و توسط ساختاری معروف به tuberculum articulare به سمت جلو محدود می شود. مرز عقب توسط فرآیند به اصطلاح retroarticular تشکیل می شود.
