درمان
اگر کودکی دچار اسپاسم تب می شود ، مهم است که والدین با وجود شرایط اغلب ترسناک ، خونسردی خود را حفظ کنند ، با یک دکتر تماس بگیرند و سعی کنند پایین آورند تب. اگر والدین چگونگی بروز تشنج را از نزدیک مشاهده کنند ، یعنی اگر همه اندام ها دچار انقباض می شوند یا شاید فقط یک بازو داشته باشد ، اگر کودک بیهوش است ، اگر چشم ها روبرو شود یا ادرار خود را از دست بدهد ، بعداً تشخیص پزشک برای او آسان تر است این که آیا یک تشنج تب ساده یا یک تشنج پیچیده تر است که نیاز به توضیحات بیشتر تشخیصی دارد. درمان حاد با دارو به شرح زیر است:
- برای قطع تشنج ، داروی ضد اسپاسم دیازپام در باسن تجویز می شود (دیازپام) این اثر معمولاً پس از 2-3 دقیقه ایجاد می شود.
- در مورد یک پیچیده است تشنج تب دار، یک داروی ضد صرع ممکن است لازم باشد (به عنوان مثال والپروات).
- La تب می تواند به عنوان مثال توسط کاهش یابد پاراستامول به عنوان آب میوه یا شیاف
- از آنجا که تشنج تب دار به طور ناگهانی ظاهر می شود و معمولاً سریعتر از آن است که بتواند از نظر درمانی تأثیری بگذارد ، اقدامات پیشگیرانه از اقدامات حاد مهمتر هستند
عواقب
برای پاسخ به س aboutال در مورد عواقب تشنج تب ، ابتدا باید بین تشنج تب ساده و پیچیده تفاوت قائل شد. حدود 70٪ از تشنج های تب به صورت ساده طبقه بندی می شوند. آنها کمتر از 5 دقیقه دوام می آورند و کل بدن تحت تأثیر قرار می گیرد. در موارد پیچیده ، حملات فردی می تواند چند دقیقه طول بکشد و اغلب فقط در یک طرف وجود دارد.
بعلاوه ، كودكان مدت كوتاهی پس از شروع یك تشنج پیچیده دچار اختلال گفتاری می شوند ، اما اینها معمولاً دوباره از بین می روند. به طور کلی ، می توان گفت که تشنج های تب دار پیامدهای طولانی مدت ندارند. وقوع بیماری صرع در سنین بعدی نیز نه یا فقط کمی افزایش یافته است (تقریباً
1-1.5٪) نسبت به متوسط جمعیت. در مقابل ، خطر بروز است بیماری صرع در طول زندگی در مورد تشنج های پیچیده حدود 4-15٪ افزایش می یابد. با این حال ، در چنین مواردی ، تشنج تب همیشه دلیل بعدی نیست بیماری صرع، اما اولین علامت آن است.
در سندرم دراوت ، به عنوان مثال ، a تشنج تب دار اغلب اولین تظاهرات بیماری است. علاوه بر این ، تشنج تب خطر عود را افزایش می دهد. با این حال ، این تا حد زیادی به سن کودک در اولین تشنج تب بستگی دارد.
به عنوان مثال ، خطر تشنج جدید در نوزادانی که اولین تشنج را در سن کمتر از 30 ماهگی داشتند ، حدود 35-12٪ است. در کودکانی که از قبل شناخته شده اند مغز آسیب یا سابقه خانوادگی تشنج ، خطر ابتلا به صرع بعداً به طور قابل توجهی بیشتر است. عوامل پیچیده اضافی ، بروز تشنج تب دار قبل از 6 ماهگی یا بعد از 5 سالگی ، با مدت زمان بیش از 15 دقیقه یا یافته های کانونی دائمی در مغز، و همچنین پتانسیل های قابل توجه صرع در اندازه گیری امواج مغزی.
در این موارد ، بروز تشنج تب می تواند یک نشانه واضح باشد ، که باید توسط تشخیص های جامع پیگیری و پیگیری شود. برخلاف بسیاری از ادعاهای قدیمی ، مطالعات طولانی مدت جدید نشان داده است که تشنج تب تأثیری طولانی مدت بر عملکردهای ذهنی و جسمی ندارد. ادعای قدیمی مبنی بر اینکه کودکانی که در گذشته از تشنج ناشی از تب رنج می برده اند از ضریب هوشی آنها کاسته می شود درست نیست.
این امر به ویژه با مطالعات بزرگ روی دوقلوها نشان داده شده است ، جایی که یکی از کودکان دچار تشنج تب و دیگری نبود. اگر ضریب هوشی را بعد از سالها در این کودکان اندازه بگیرید ، تفاوت قابل توجهی پیدا نمی شود. فقط ایجاد صرع می تواند منجر به آسیب دائمی در روند بعدی بیماری شود.
اصولاً تشنج ناشی از تب هرگز کشنده نیست. بسته به نوع تشنج تب دار ، ساده یا پیچیده ، بعد از کمتر یا بیشتر از 15 دقیقه فروکش می کنند. کودک پس از آن بسیار خسته و ضعیف است.
با توجه به مرگ و میر طولانی مدت ، وضعیت مطالعه از برخی جهات روشن نیست. در همه مطالعات مشترک این است که تشنج تب ساده منجر به افزایش مرگ و میر نوزادان نمی شود. با توجه به تشنج های پیچیده ، دو مطالعه در مقیاس بزرگ در اظهارات آنها متفاوت است. به عنوان مثال ، یک مطالعه دانمارکی نشان داد که در کودکانی که از تشنج ناشی از تب پیچیده رنج می برند ، در دو سال اول کمی خطر مرگ و میر افزایش یافته است. با این حال ، باید توجه داشت که نسبت خاصی از کودکان مبتلا به این موارد گرفتگی عضلات قبلاً از نقص های عصبی رنج برده اید که می تواند با افزایش خطر مرتبط باشد.
