تشخیص | دیسپلازی مفصل ران در کودک

تشخیص

تشخیص در نوزاد می تواند با استفاده از an سونوگرافی معاینه (سونوگرافی) لگن. از یک طرف ، این روش بسیار قابل اعتماد است ، و از سوی دیگر ، بر خلاف اشعه ایکس یا CT (توموگرافی کامپیوتری) کاملاً در معرض تابش اشعه قرار ندارد که باید از آن به خصوص در کودکان خودداری شود. سونوگرافی به عنوان غربالگری (معاینه تشخیص زود هنگام) برای معاینه پیشگیرانه U2 یا U3 تجویز می شود.

به این ترتیب ، کودکان مبتلا خیلی زود تشخیص داده می شوند ، که برای درمان موثر و به حداقل رساندن آسیب های بعدی ضروری است. سونوگرافی تصویر برای تمایز بین مراحل مختلف بیماری استفاده می شود (طبق گراف).

• درجه I یک استابولوم با شکل طبیعی را توصیف می کند
• درجه II یک دیسپلازی پاتولوژیک را توصیف می کند
• از درجه III به بعد ، دررفتگی اضافی سر استخوان ران وجود دارد (سر استخوان ران دیگر به درستی در سوکت قرار نمی گیرد)
• درجه IV مفصل ران دیسپلاستیک را با دررفتگی کامل توصیف می کند.

درمان

دیسپلازی باسن در هر صورت باید درمان شود اینکه کدام روش مشخص شده باشد به مرحله بیماری بستگی دارد. مفصل ران Graf II با استفاده از اصطلاحاً ارتز خمشی Tubbingen یا گسترش آن درمان می شود گچ قالب.

اصل در اینجا این است که استخوان ران است سر توسط یک موقعیت ثابت خاص آسیب دیده در استابولوم قرار دارد (یعنی به داخل سوکت فشار داده می شود) پا (خم شدن و گسترش) ، که منجر به تحریک رشد استابولوم در کودکان کوچک می شود. بنابراین هدف این است که اطمینان حاصل شود که استابولوم به گونه ای رشد می کند که فمور را بهتر در خود جای دهد سر. از مرحله Graf III به بعد ، چنین درمانی دیگر کافی نیست. در اینجا استخوان ران سر باید کاهش یابد (یعنی در استابولوم دوباره مرکز شود).

چنین کاهشی معمولاً می تواند "بسته" (یعنی بدون جراحی باز) انجام شود ، اما ممکن است چندین هفته طول بکشد. پس از آن کودک باید a گچ گچ (معمولاً به اصطلاح گچ سفید چربی) به مدت چند هفته و تحت بررسی های منظم سونوگرافی قرار می گیرد. در اینجا نیز از آتل مانند Tubbingen Hip Flexion Splint استفاده می شود که باید تا زمان بهبودی پوشیده شود. اگر بعد از 2-5 سال بهبودی حاصل نشود ، باید جراحی انجام شود. روشهای مختلفی برای انتخاب وجود دارد که همه آنها اصطلاحاً استئوتومی (یعنی برش قسمتهای استخوانی مفصل ران یا ران ران با چرخش و اتصال مجدد بعدی) هستند ، مانند استئوتومی Salter یا استابولوپلاستی.