تشخیص
برای تشخیص سندرم انقباض عصبی تعیین کننده اول از همه است تاریخچه پزشکی (بیمار چه گزارش می دهد؟) و معاینه بالینی. معاینات اضافی عمدتا موارد مربوط به رشته الکتروفیزیولوژی است ، به عنوان مثال ، اندازه گیری سرعت هدایت عصب. در اینجا مشخص می شود که آیا یک محرک الکتریکی اعمال شده از خارج با سرعت "طبیعی" به یک مکان از راه دور انجام می شود یا اینکه تاخیر در هدایت وجود دارد.
درمان
اگر علائم نسبتاً خفیف باشد ، معمولاً یک درمان محافظه کارانه توصیه می شود. به عنوان مثال اگر علائم ادامه داشته باشد یا نقایص عصبی واضحی وجود داشته باشد ، روش جراحی ممکن است روش انتخابی باشد. در اینجا هدف ، فشرده سازی عصب است. این می تواند به عنوان مثال ، با تقسیم ساختارهای منقبض کننده و یا حتی با جابجایی عصب آسیب دیده در یک منطقه باریک تر ، اما مختص تصویر بالینی مربوطه باشد.
- مسکن ،
- بی حرکتی به وسیله آتل و
- فیزیوتراپی.
