تشخیص آبسه کمر
آبسه های سطحی در ناحیه پشت معمولاً توسط پزشک با تشخیص ساده نگاه به ظاهر و علائم معمولی التهاب قابل تشخیص است. آبسه های عمیق بلافاصله از خارج قابل مشاهده نیستند. در چنین مواردی ممکن است لازم باشد که پزشک تشخیص دهد آبسه با استفاده از سونوگرافی معاینه. برای تعیین اینکه کدام یک از باکتری ها ایجاد کرده است آبسه، ممکن است پزشک از آن استفاده کند چرک و تجزیه و تحلیل شود علاوه بر این ، ممکن است یک خون نمونه برای بررسی خون برای برخی پارامترهای التهابی.
درمان آبسه کمر
مهمترین چیزی که باید هنگام درمان an به خاطر بسپارید آبسه به هیچ وجه نباید جوش ایجاد شود. درمان فقط باید توسط پزشک انجام شود ، در غیر این صورت ممکن است عوارض جدی ایجاد شود. آبسه های کوچکتر در پشت اغلب اصلاً نیازی به درمان ندارند و معمولاً خود به خود از بین می روند.
آبسه های بزرگتر غالباً بسیار دردناک هستند و بیماران باید همیشه برای درمان آبسه با پزشک مشورت کنند. معمولاً به بیمار یک نقطه بیهوشی کوچک در پشت داده می شود و پزشک آبسه را باز می کند به طوری که چرک می تواند تخلیه شود و آبسه تخلیه شود. آبسه های سطحی را می توان از طریق یک برش کوچک در پوست باز کرد ، در حالی که آبسه هایی که در عمق پوست قرار دارند باید کاملاً برش داده شوند.
به منظور جلوگیری از تشکیل مجدد آبسه چرکی ، چرک و بافت ملتهب باید کاملاً برداشته شود. زخم ناشی از عمل بخیه نمی شود ، اما به طور آشکار بهبود می یابد. آبسه در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شود.
درمان با آنتی بیوتیک ها می تواند به آبسه های بسیار کوچک یا التهاب در مراحل اولیه کمک کند. با این حال ، در دوره بعدی بیماری ، آبسه ها خود را در برابر بافت اطراف کپسول می کنند و تنها درمان آنتی بیوتیکی برای مبارزه موفق با التهاب کافی نیست. کپسول اطراف آبسه نه تنها از بافت اطراف در برابر عفونت محافظت می کند ، بلکه از نفوذ داروها به داخل آبسه و مبارزه موثر با عوامل بیماری زا نیز جلوگیری می کند.
پس از تقسیم آبسه توسط جراحی ، آنتی بیوتیک می تواند به آن برسد و از بین برود باکتری باقی مانده در زخم. به خصوص در بیمارانی که از آبسه بزرگ رنج می برند و تب، علاوه بر این ، پزشک بعد از عمل آنتی بیوتیک تجویز می کند. به منظور جلوگیری از ایجاد آبسه در پشت ، باید از بهداشت کافی اطمینان حاصل شود و از لباسی که خیلی سفت نشسته و ساییده نمی شود ، استفاده شود.
در موارد نادر ، آبسه های مکرر نشانه ای از اختلال در سیستم ایمنی بدن. پزشک می تواند علت آن را روشن کند. آبسه همچنین می تواند به طور مکرر رخ دهد ، بنابراین توصیه می شود از آبسه در زندگی روزمره جلوگیری شود.
نحوه پیشگیری از آبسه را می توانید در اینجا بیابید: بهترین راه پیشگیری از آبسه چیست؟ برای جلوگیری از ایجاد آبسه در پشت ، باید اطمینان حاصل کنید که از بهداشت کافی برخوردار هستید و لباس هایی را که خیلی تنگ نیستند و نمی مالید ، می پوشید. در موارد نادر ، آبسه های مکرر نشانه ای از اختلال در سیستم ایمنی بدن.
پزشک می تواند علت آن را روشن کند. آبسه همچنین می تواند به طور مکرر رخ دهد ، بنابراین توصیه می شود از آبسه در زندگی روزمره جلوگیری شود. نحوه پیشگیری از آبسه را می توانید در اینجا بیابید: بهترین راه پیشگیری از آبسه چیست؟
تحت هیچ شرایطی نباید آبسه در پشت یا هر قسمت دیگر از بدن بیان شود. فشار نامناسب آبسه می تواند باعث ایجاد آبسه شود باکتری گسترش یابد و التهاب بدتر شود. اگر باکتری وارد جریان خون شوند ، آنها زندگی را تهدید می کنند خون مسمومیت و می تواند در سراسر بدن گسترش یابد.
بنابراین ، همیشه باید با یک پزشک مشورت شود درمان آبسه. جراحی برای آبسه تنها راه برای از بین بردن دائمی آبسه از پشت است. آبسه فقط در صورت بلوغ قابل درمان است ، یعنی چرک کافی در حفره بافت جمع شده است.
آبسه های نارس را می توان با پماد کششی درمان کرد. این یک پماد ویژه است که التهاب زیر پوست را به سطح می کشد و بلوغ آبسه را تسریع می کند. در حین عمل ، بیمار بی حسی موضعی در پشت دریافت می کند و پزشک آبسه را برش می دهد.
از طریق دهانه ، ترشح چرکی می تواند از طریق پوست تخلیه شده و آبسه بهبود یابد. در مورد آبسه های بزرگ ، پزشک می تواند یک درناژ قرار دهد که از طریق آن چرک تخلیه شود. پس از شکافتن آبسه توسط جراحی ، زخم بخیه نمی شود اما باز می ماند.
این مانع از جمع شدن مجدد چرک و باکتری شده و منجر به تشکیل آبسه می شود. برای پانسمان زخم ، کمپرس با مایع ضد عفونی کننده (میکروب کش) خیسانده شده و در زخم قرار می گیرد. بیمار باید زخم را خودش تمیز و مراقبت کند تا زمانی که زخم کاملاً بهبود یابد. در موارد شدید علاوه بر جراحی برای شناسایی عامل بیماری زا نیز اسمیر گرفته می شود. سپس آنتی بیوتیک درمانی خوراکی یا وریدی تجویز می شود.
