بیوفناکی

ماده شیمیایی فعال

استیلوفناك

اطلاعات عمومی

Beofenac® دارویی است که حاوی ماده م activeثر aceclofenac است. این یک ضد درد است و در اینجا به گروه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) یا داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) تعلق دارد. داروهای موجود در این گروه اثر تب بر اضافی دارند.

ایبوپروفن و دیکلوفناک، به عنوان مثال ، نیز به گروه NSAID تعلق دارند. از Beofenac® ، در میان موارد دیگر ، برای درمان علائم بیماری های روماتیسمی استفاده می شود. - ضد التهاب (ضد فلوژیستیک / ضد رماتیسم) و

• مسکن (ضد درد) ،

عوارض جانبی Beofenac®

عوارض جانبی اغلب هنگام مصرف Beofenac® رخ می دهد که بر دستگاه گوارش تأثیر می گذارد. از جمله: یکی از مهمترین عوارضی که می تواند هنگام مصرف NSAID به طور کلی رخ دهد التهاب است معده پوشش (ورم معده) با ایجاد زخم معده و خطر خونریزی در دستگاه گوارش (خونریزی گوارشی) عوارض جانبی که خود را در مرکز بروز می دهند سیستم عصبی شامل سرگیجه ، سردرد، خستگی ، و مشکلات شنوایی و بینایی.

از آنجا که داروهای گروه NSAID آب را در بدن حفظ می کنند (احتباس آب) ، درمان می تواند منجر به احتباس آب (ادم) شود ، افزایش خون فشار (فشار خون بالا) و وخیم شدن در حال حاضر محدود شده است کلیه و قلب تابع (نارسایی قلبی) واکنشهای ازدیاد حساسیت به ندرت ممکن است اتفاق بیفتد ، به عنوان مثال به صورت واکنش های پوستی (اگزانتما) یا "آسم ضد درد" (باریک شدن مجاری تنفسی هنگام مصرف NSAID ها). خون اختلالات تشکیل و همچنین کبد و کلیه اختلال عملکرد نیز می تواند رخ دهد. - حالت تهوع،

• معده درد
• اختلالات گوارشی و
• اسهال (اسهال) بلکه یبوست (یبوست).

تداخلات

استیلوفناك با نگه داشتن آب در بدن می تواند اثر قرص های آب را كاهش دهد (دیورتیک ها) که باعث شسته شدن آب می شود. داروهایی که پایین می آیند خون فشار (داروهای ضد فشار خون) نیز می تواند توسط استیلوفناک کاهش یابد. علاوه بر این ، ترکیبی از استیلوفناک با دیورتیک ها می تواند منجر به زوال در شود کلیه عملکرد ، همانطور که می تواند ترکیبی با مهار کننده های ACE برای درمان قلب بیماری و فشار خون بالا.

هنگامی که استیلوفناک با ترکیب می شود دیگوکسین (دارو برای درمان قلب شکست)، لیتیوم (درمان بیماری روانی) و متوترکسات (سرکوب کننده سیستم ایمنی) ، دفع این داروها از طریق کلیه ها می تواند مهار شود ، بنابراین اثربخشی آنها افزایش می یابد. داروهایی مانند: همچنین در صورت مصرف همزمان استرپلوك ، آهسته تر تجزیه می شوند و بنابراین اثر قوی تری دارند. اگر داروهای سرکوب کننده ایمنی تاکرولیموس و سیکلوسپورین به طور همزمان مصرف می شود ، خطر آسیب کلیه (افزایش سمیت کلیوی) افزایش می یابد. مصرف همزمان گلوكوكورتيكوئيدها (به عنوان مثال کورتیزون) خطر زخم های گوارشی را چندین برابر افزایش می دهد. - سایمتیدین (مهار ترشح اسید معده) ،

• آمیودارون (اختلالات ریتم قلب) ،
• تولبوتامید (ضد دیابت) و سایر موارد

کاربرد / نشانه ها

Beofenac® برای تسکین درد و مهار التهاب استفاده می شود:

• آرتروز (بیماری تخریب مفصل) ،
• آرتریت روماتوئید ("روماتیسم") و
• اسپوندیلیت Ankylosing (اسپوندیلیت آنکیلوزان).

مقدار مصرف

حداکثر دوز 200 میلی گرم در روز است که مربوط به 2 قرص 100 میلی گرمی هر کدام است که صبح و عصر مصرف می شود. در صورت کاهش کبد عملکرد ، حداکثر دوز روزانه 100 میلی گرم است.