همانطور که از نامش پیداست ، مجرای گوش عبوری در گوش است که نقش مهمی در شنوایی دارد. بین کانال گوش داخلی و کانال گوش خارجی تمایز قائل می شود.
مجرای گوش چیست؟
نمودار شماتیک نشان دهنده آناتومی شنوایی و کانال شنوایی. برای بزرگنمایی کلیک کنید. کانال شنوایی معبری مربوط به حس شنوایی است. در گوش انسان دو نوع از این گذرگاه وجود دارد ، یکی مسئول عبور مربوطه است اعصاب و خون عروق به سمت مغز، و یکی از مواردی که بیشتر شناخته شده است ، توصیف می کند ورود به گوش برای شنیدن ، هر دو کانال شنوایی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. آنچه پس از مسدود شدن آنها اتفاق می افتد توسط علائم نشان داده می شود موم گوش پلاگین و نوروم آکوستیکبود.
آناتومی و ساختار
اصطلاح کانال گوش می تواند به دو مجرا متفاوت گفته شود که درون گوش انسان جریان دارد. بین «داخلی کانال شنوایی"(meacus acustis internis) و" کانال شنوایی خارجی "(meacus acustis externis). با توجه به تعیین آن ، می توان کانال شنوایی را به گوش داخلی یا گوش خارجی اختصاص داد. کانال شنوایی خارجی ، متعلق به گوش خارجی ، pinna را با اتصال می دهد گوشه گوشه. آن معیارهای طول حدود 3.5 سانتی متر ، قطر آن 5 میلی متر است و مستقیم است ورود به گوش که از خارج قابل مشاهده است. توسط غضروف در خارج و استخوان در داخل. از طرف دیگر ، کانال شنوایی داخلی کاملاً در داخل بخشی از مجاری جریان دارد جمجمه استخوان پتروس نامیده می شود و به مجرای خلفی باز می شود.
عملکرد و وظایف
در حالی که کانال شنوایی داخلی محل عبور چهره و شنوایی مهم را فراهم می کند اعصاب (عصب آسان ، عصب حلزون ، عصب دهلیزی)، همچنین خون عروق (هزارتوی شریان) به داخل کشور جمجمه، کانال شنوایی خارجی برای انتقال و تقویت صدا مهم است. این تقویت در خود تشدید رخ می دهد و همچنین به عنوان "افزایش گوش باز" (OEG) نیز شناخته می شود. جالب است بدانید که طول موجهای مشخص بیشتر از بقیه تقویت می شوند - به طور خاص ، دامنه فرکانس از 2 تا 5 کیلوهرتز افزایش تا 20 دسی بل را تجربه می کند. این دامنه همچنین شامل زیربناهای صدای انسان است که برای درک گفتار بسیار مهم هستند. به ویژه صدای زنانه و کودکانه در این طیف فرکانسی قرار می گیرد ، که یکی از دلایل ترجیح دادن استفاده از صدای زن برای فراخوان مسافران و اعلامیه های مشابه است. علاوه بر این عملکرد مستقیم ، کانال شنوایی خارجی همچنین دارای مکانیسم های محافظتی مهمی مانند موهای موی سر (تراژی) و غدد سباسه. موهای مویی به طور مکانیکی از گوش در برابر نفوذ اجسام خارجی یا حشرات محافظت می کنند و غدد سباسه حمل و نقل مرده است پوست سلول ها ، ذرات گرد و غبار و گرد و غبار همراه با موم گوش (سرومن) علاوه بر این ، این موم گوش همچنین شامل اجزایی است که حشرات را دور نگه می دارد و می تواند با آنها مبارزه کند یا حتی آنها را از بین ببرد باکتری یا قارچ ها ، بنابراین مجرای گوش را تمیز نگه می دارد.
بیماری ها و بیماری ها
فقط با استفاده از موم گوش کانال گوش ، برخی از مشکلات ممکن است رخ دهد - بنابراین اغلب اتفاق می افتد که به دلیل تمیز کردن نادرست (به عنوان مثال ، با یک سواب پنبه) یا تولید بیش از حد موم گوش ، یک پلاگین ایجاد می شود ، که شنوایی را به شدت محدود می کند. خوشبختانه ، چنین از دست دادن شنوایی فقط موقتی است و با برداشتن پلاگین سروینال توسط پزشک معالج قابل درمان است. یکی دیگر از اشکال شایع این بیماری ، التهاب از کانال شنوایی خارجی ، به اصطلاح "اوتیت خارجی" (که نباید با آن اشتباه گرفته شود) گوش میانی التهاب "اوتیت مدیا"). این بیماری همچنین می تواند با برداشتن نادرست جرم گوش ایجاد شود: اگر کانال گوش پوشش محافظ خود را از دست بدهد ، بیشتر مستعد ابتلا به باکتری و ویروس ها. نتیجه عفونت جزئی یا کامل مجرای گوش و گوش شدید مرتبط است درد، خارش ، قرمزی و احتمالاً حتی موقتی از دست دادن شنوایی. عفونت های قارچی مجرای گوش خصوصاً ناخوشایند است ، اگرچه بسیار کمتر مشاهده می شود. این موارد ، پس از انتشار ، فوق العاده پایدار بوده و معمولاً به مدت طولانی نیاز دارند درمان با درمان مکرر. قارچ Aspergillus niger ، یک کبود مایل به سیاه ، در اینجا به ویژه تهاجمی است و باید توسط پزشک فوراً درمان شود. در ناحیه کانال شنوایی داخلی ، به طور عمده نورومهای صوتی ، تومورهای خوش خیم تشکیل شده توسط سلولهای شوان ، رهبری به اختلالات ادراک. اینها عمدتا بر شنوایی تأثیر می گذارند (از دست دادن شنوایی یا زنگ زدن در گوش) و حس تعادل (سرگیجه) نام دیگر تومورهای این نوع ، شوانوم دهلیزی است که به نام عصب دهلیزی، که از سلولهای شوان آن تشکیل می شود تا در نهایت مجرای گوش را باریک کند.
