مدیاستینوم مربوط به فضای بافتی حفره قفسه سینه است که تمام اندام های قفسه سینه به جز ریه ها را در خود جای داده است. اندام ها درون مدیاستن قرار گرفته اند بافت همبند، که شکل آنها را حفظ می کند و عملکردهای حمایتی و همچنین محافظ را انجام می دهد. مدیاستینوم اغلب به دلیل تومورهای مدیاستین از نظر بالینی مرتبط می شود ، که می تواند حفره مدیتینال ، از جمله اندام ها را به نیمی از قفسه سینه منتقل کند.
مدیاستینوم چیست؟
سیستمهای مختلفی با عملکردهای حیاتی در حفره قفسه سینه انسان قرار دارند. علاوه بر قلب، به عنوان مثال ، از نظر ایمونولوژیک مربوط تامیوس و نای در حفره قفسه سینه جاسازی شده است. به نظر می رسد که مدیاستنوم یک فضای بافتی از حفره قفسه سینه است که تمام اندام های قفسه سینه را به استثنای ریه ها در خود جای داده است. به معنای واقعی کلمه ، مدیاستینوم به معنای فضای پلور میانی است. این ساختار در داخل حفره قفسه سینه قرار دارد و از طرف شکمی توسط ناحیه حفره محدود می شود استرنوم. مرز پشتی توسط ستون فقرات تشکیل می شود. به طور جانبی ، مدیاستنوم با پلوره هم مرز است و به صورت جمجمه دیافراگم فوقانی قفسه سینه قرار دارد. نوعی مدیاستینوم است دیافراگم، که مشابه ریه ها ، بخشی از حفره مدیاستن نیست. از نظر آناتومی ، حفره قفسه سینه به دو بخش مجزا تقسیم می شود: یک فضای بافت پایین و یک فضای فوقانی بافت. در داخل مدیاستن ، علاوه بر رگها ، عروق و اعصاب، در وهله اول کانال های لنفاوی دروغ می گویند. اندامهایی مانند قلب همچنین بخشی از ساختار هستند.
آناتومی و ساختار
شل بافت همبند خطوط مدیاستین را در برمی گیرد و همه را تعبیه می کند قفسه سینه اندامها به جز ریه های درون آن. مدیاستینوم فوقانی خانه های داخلی را در خود جای داده است تامیوس همچنین عروق در نزدیکی قلب مانند قوس آئورت یا شاخه های آن ، truncus pulmonalis یا فوقانی ونا کاوا. نای ، مری ، مدیاستن و نای لنف گره ها نیز در قسمت مدیاستن فوقانی قرار دارند. ساختارهای عصبی منطقه فوقانی مربوط به عصب فرنیکاز عصب واگ، و عصب حنجره راجعه. به عنوان یک مجرا به اصطلاح قفسه سینه ، مجرای قفسه سینه به سیستم لنفاوی تعلق دارد. بین قوس آئورت و ریه چپ شریان به اصطلاح "پنجره آئورت ریوی" نهفته است: فضایی که در آن نقش دارد رادیولوژی. فضای مجرای تحتانی مدیاستین فوقانی است. این فضای پایین تر بیشتر به قسمت قدامی بین تقسیم می شود استرنوم و پیراشامه، یک قسمت میانی شامل قلب و یک قسمت خلفی بین قلب و ستون فقرات قفسه سینه واقع شده است. قسمت خلفی محل مری ، آئورت و تحتانی است ونا کاوا، و همچنین azygos رگ، ورید hemiazygos ، و عصب واگ سازه های. ریشه های مختلف عضلات دهانه رحم در لایه فوقانی مدیاستن قرار دارند. اندام ها در لایه های عمیق تری قرار دارند.
عملکرد و وظایف
مدیاستینوم بیشتر اعضای اندام را در خود جای داده است قفسه سینه حفره. عملکرد اصلی سازه محافظ است. کل مدیاستنوم مجهز است بافت همبند، که فضای محافظتی ایده آل برای افراد حیاتی را تشکیل می دهد قفسه سینه ساختارهای حفره بافت همبند عمدتاً عملکردهای حمایتی را در بدن انسان انجام می دهد و از تعداد کمی سلول تشکیل شده است. به دلیل بزرگ بین سلولی توده از ساختارهای بافت همبند ، بافت همبند می تواند شکل اندام ها را حفظ کند. در مدیاستن ، پوشش بافت همبند در درجه اول از اندام ها در برابر آسیب محافظت می کند. برای این منظور انواع مختلف الیاف در ماده بین سلولی قرار دارند. الیاف ساخته شده از فیبریلار پروتئین ها مانند کلاژن یک شبکه تنگ تشکیل می دهد که اندام ها را پشتیبانی می کند. بین این الیاف به شدت در حال تورم پروتئوگلیکان ها است ، که در برابر نیروهای کششی مقاومت می کنند و در عین حال دارای اثر کاهش فشار هستند. در اثر فعل و انفعال ، شبکه فیبر و بافر پروتئوگلیکان بافت همبند مدیاستن عملکردهای محافظتی و محافظتی را برای اندام های قفسه سینه انجام می دهند. علاوه بر این ، بافت همبند مدیاستن به عنوان یک عمل می کند آب مخزن و همچنین عملکردهای مهمی را در دفاع در برابر بیماری انجام می دهد. در حالی که ساختارهای حفره قفسه سینه در حال حاضر نسبتاً مناسب است شوکمحافظت شده توسط دنده، این یک محافظت از بافت همبند از مدیاستنوم است که شکل اندام و محل را حفظ می کند. بنابراین ، اندام های حفره قفسه سینه در اصل چند برابر محافظت و ایمن می شوند. دنده مربوط به محافظت از اسکلت است ، در حالی که مدیاستن محافظت از بافت ریز را ایجاد می کند. محافظت چندگانه از اندام های قفسه سینه به نشاط و شادابی اعضا مانند قلب در بدن انسان اشاره دارد.
بیماری
در کلینیک ، پزشک روز به روز با بیماری های مختلف مدیاستنوم روبرو می شود. متداول ترین آنها تومورهای مدیاستن مانند تیموما و لنفوم هستند. ضایعات اشغال کننده فضا در ناحیه قفسه سینه که مدیاسنوم را جابجا می کنند تا حدودی کمتر شایع است. جابجایی مدیاستین لزوماً با a ارتباط ندارد توده، اما همچنین ممکن است نشان دهنده پنوموتوراکس. برای تصویربرداری از مدیاستینوم ، پزشک یک مدیاستینوسکوپی را انجام می دهد. تومورهای مدیاستین با جابجایی موضعی ساختارهای مجاور ، علائم معمولی ایجاد می کنند. علائم رایج تومور در مدیاستنوم شامل فشرده سازی فوقانی است ونا کاوا همراه با خشونت. در این سناریو ، تومور ورید اجوف فوقانی و همچنین عصب حنجره راجعه را جابجا می کند. به دلیل جابجایی ، از این پس دو ساختار درهم و برهم قرار می گیرند و منجر به اختلالات گردش خون و اختلالات هدایت عصبی می شوند. تومورهای مدیاستنوم همچنین می تواند باعث سندرم علائم سندرم هورنر شود و در نتیجه فلج عضلات صاف چشم ایجاد شود. جابجایی بافتی ناشی از تومور همچنین ممکن است باعث افزایش دیافراگم در ارتباط با افزایش تنگی نفس شود. این سناریو در درجه اول ناشی از فشرده سازی نای ناشی از تومور است. علائم غیر اختصاصی همراه جابجایی بافت توده در مدیستینوم شامل سرفه و علائم عمومی تعریق شبانه و تب. در چارچوب بیماری های تومور از فضای مدیاستن ، یک تغییر مدیاستینال اغلب اتفاق می افتد ، که مربوط به یک جابجایی رادیواکتیو از مدیاستن است. این جابجایی فضای مدیاستین را به همراه اعضای آن به یکی از نیمه های قفسه سینه منتقل می کند.
