La تامیوس با بیماری های مختلفی همراه است. اما کدام بیماری ها با آن ارتباط دارند تامیوس؟ این موارد شامل تیموما ، بیماری خود ایمنی است میاستنی گراویس، سندرم دی جورج ، و اسکلروز متعدد. در ادامه ، بیماری ها را با جزئیات بیشتری معرفی می کنیم.
تیموما: تومور در تیموس.
بندرت ، تومور در ناحیه لگن ایجاد می شود تامیوس، تیموما نامیده می شود. بیشتر تیموما رشد خیلی آهسته فقط تیموما بدخیم (کارسینوم تیموس) به سرعت رشد می کند. وقتی تومور بزرگتر شود ، می تواند به طور فزاینده ای به ساختارهای همسایه مانند نای یا برونش فشار وارد کند.
بیماری های خود ایمنی مانند میاستنی گراویس اغلب در ارتباط با تیموما رخ می دهد. سپس تیموس باید با جراحی برداشته شود (تیمکتومی) که در کودکان می تواند بر روی آن تأثیر بگذارد سیستم ایمنی بدن، که هنوز به طور کامل توسعه نیافته است.
میاستنی گراویس
این بیماری خود ایمنی باعث ضعیف شدن عضلات عرضی متقاطع می شود. به ویژه پلک ها و عضلات خارجی چشم (بروز دو دید) و عضلات جویدنی و حلقی (مشکل جویدن و بلعیدن) تحت تأثیر قرار می گیرند. به طور معمول ، علائم با ورزش بدتر می شوند. در یک بحران میاستنی ، ممکن است عضلات تنفسی نیز تحت تأثیر قرار بگیرند و تنگی نفس ایجاد شود.
تصور می شود تیموس نقش مهمی در ایجاد بیماری میاستنی گراویس زیرا در بسیاری از افراد مبتلا بزرگ شده است. بنابراین ، در بعضی موارد ، برداشتن تیموس از طریق جراحی تأثیر مثبتی بر روند بیماری دارد. تیموما همچنین می تواند با تولید آن میاستنی گراویس ایجاد کند autoantibodies که به بدن خودش حمله می کنند
سندرم دی جورج
در این بیماری مادرزادی ، نقصی در کروموزوم 22 یا 10 وجود دارد. علاوه بر این قلب نقص ، به عنوان مثال ، در کودکان مبتلا به این بیماری تیموس ضعیف رشد یافته (هیپوپلازی تیموس) یا اصلا تیموس (آپلازی تیموس) وجود ندارد. سلول های T نمی توانند بالغ شوند ، بنابراین سیستم ایمنی بدن ضعیف شده است بسته به شدت سندرم ، کودکان تا حدودی مستعد ابتلا هستند بیماری های عفونی یا دائماً در رحمت آنها هستند.
در چنین مواردی ، تلاش می شود سلولهای T بالغ از یک اهدا کننده مناسب (به عنوان مثال یک خواهر و برادر) منتقل شوند. در آمریکا ، شکل جدیدی از درمان در حال آزمایش است که در آن بافت تیموس از فرد دیگری پیوند می شود.
مولتیپل اسکلروزیس
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری جدی خودایمنی است که در آن سلول های ایمنی به بافت عصبی سالم حمله کرده و آن را از بین می برند. این به دلیل نقص در سیستم دفاعی ایمنی بدن است که قرار است فقط سلولهای خارجی را برای بدن از بین ببرد. سلولهای T به اصطلاح نظارتی به طور معمول اطمینان حاصل می کنند که سلولهای T ما هستند سیستم ایمنی بدن سلولهای بدن را تشخیص داده و از آنها محافظت می کند.
در بیماران MS ، تیموس ظاهرا قادر به تولید سلولهای T نظارتی کافی نیست. این کمبود با تکثیر سلولهای T قدیمی جبران می شود ، اما اینها دیگر به همان اندازه موثر نیستند و نمی توانند از حمله به سلولهای عصبی بدن جلوگیری کنند.
