برونش آسیب دیده در نوزاد | مخاط در نایژه ها

برونش آسیب دیده در نوزاد

نوزادان به دلیل اینکه هنوز کاملاً رشد نکرده اند ، بیشتر در معرض عفونت هستند سیستم ایمنی بدن. به ویژه در ماه های زمستان ، آنها اغلب از عفونت های تنفسی رنج می برند. برونشیت به طور مشخص با تشکیل مخاط در نایژه ها.

در نوزادان و نوزادان ، این اغلب با باریک شدن مجاری تنفسی به دلیل تشکیل قوی مخاط همراه است. محتوای اکسیژن موجود در خون در این کودکان اندکی کاهش می یابد. برونشیت همچنین می تواند توسط ایجاد شود استعمال دخانیات از افراد اطراف ، مانند والدین. اگر علائم به طور مکرر رخ دهد ، برونشیت حاد حتی می تواند به برونشیت مزمن تبدیل شود. منفعل استعمال دخانیات برای کودکان باید به هر قیمت اجتناب شود.

مخاط در نایژه های تب یونجه

لوله های برونش مخاطی یک علامت معمول یونجه نیست تب. وجود دارد تب آلرژی فصلی به گرده ها و علف های مختلف است. عمدتا با آبکی و مشخص می شود چشم خارش دار، عطسه و آبریزش بینی.

در این حالت ، تشکیل ترشحات به منظور انتقال ماده ادعایی خارجی ، ماده حساسیت زا ، از بدن افزایش می یابد. یک واکنش مشابه می تواند در نایژه ها نیز رخ دهد. این به این دلیل است که مخاط توسط نایژه ایجاد می شود مخاط همچنین برای از بین بردن مواد مضر عمل می کند. علائم یونجه تب شدت آنها متفاوت است و با علائم مختلفی همراه است. در بعضی موارد ، ممکن است تولید مخاط در لوله های برونش و سرفه نیز وجود داشته باشد ، حتی اگر این یک علامت معمولی از آن نباشد تب یونجه.

مخاط در نایژه ها بدون سرفه و سرماخوردگی

حتی یک سالم ریه برای انتقال اجسام خارجی که به داخل ریه وارد می شوند ، مخاط تولید می کند. با کمک مژه اپیتلیوم، مخاط دوباره به داخل منتقل می شود گلو، جایی که ما آن را همراه با تف می بلعیم ، معمولاً بدون توجه. یک بیماری معمولی که در آن تولید مخاط در برونش ها افزایش می یابد COPD (بیماری مزمن انسداد ریوی).

به دلیل التهاب مزمن ، بسیاری از سلولهای ایمنی در نایژه قرار دارند مخاط. به همین ترتیب ، سلولهای مخاط در لوله های برونش تکثیر می شوند و بیش از حد ترشح (افزایش تولید مخاط) رخ می دهد. مخاط برونش در واقع برای انتقال مواد خارجی مانند ذرات دود دخانیات به خارج از ریه ها عمل می کند.

با این حال ، در افراد سیگاری طولانی مدت ، این ترخیص کالا از گمرک مخاطی (تصفیه) بیش از حد زیاد می شود و مخاط در ریه ها مستقر می شود. که در COPD، برونشها نیز باریک می شوند ، که این کار را دشوار یا غیرممکن می کند سرفه تا مخاط. به خصوص در مراحل اولیه COPD، بسیاری از افراد مبتلا به مدت طولانی علامت ندارند.

فقط در دوره بیماری سرفه ، خلط و تنگی نفس ایجاد می شود. فیبروز کیستیک (فیبروز کیستیک) ، یک بیماری متابولیکی ارثی ، همچنین باعث تولید بیش از حد مخاط می شود. مخاط چسبناک برونش های کوچکتر را مهر و موم می کند و قسمت هایی از ریه ها دیگر نمی توانند در تبادل گاز شرکت کنند. مخاط در نایژه ها یک محل پرورش عالی برای باکتری. بیماران مبتلا به COPD یا فیبروز کیستیک بنابراین بسیار مستعد ابتلا به عفونت هستند.