بزرگترین اندام بدن ، پوست ، اغلب سطح فرافکنی فرآیندهایی است که در داخل بدن اتفاق می افتد. بنابراین ، افزایش استرس روی پوست همچنین می تواند در برخی افراد از طریق بثورات پوستی (اصطلاحاً اگزانتما) ظاهر شود. کلمه "استرس" اغلب استفاده می شود ، اما معنای واقعی بیولوژیکی آن در نهایت واکنش بدن در برابر یک چالش خارجی است.
بین eustress و dysstress تمایز قائل می شوند. استرس "استرس مثبت" است ، که برای بدن یک چالش است ، اما مطمئناً خوشایند تلقی می شود. این ارگانیسم را سالم نگه می دارد و از اهمیت بالایی برای حل وظایف دشوار برخوردار است.
از طرف دیگر ، استرس روانی ناخوشایند تلقی می شود و با احساس فشار بیش از حد و تهدید همراه است. اگر در مدت زمان طولانی تری ادامه یابد ، می تواند منجر به علائم جسمی و روانی شود. عواقب احتمالی این نوع "استرس منفی" در این مقاله بیشتر بحث خواهد شد.
در تاریخ توسعه ، این مهم بود که اجداد ما آمادگی بیشتری برای فرار یا جنگ در شرایط خطرناک داشته باشند. واکنش استرس منجر به آزاد شدن استرس می شود هورمون، که باعث افزایش نبض می شود و خون فشار ، ایجاد کنید تنفس سریعتر و تنش عضلانی را افزایش می دهد. شما شرایط عالی را برای افزایش عملکرد بدنی ایجاد می کنید.
با این حال ، در جامعه امروز ، فرار در شرایط استرس زا معمولاً مناسب نیست ، به همین دلیل استرس اغلب به شکل روانی جمع می شود و دیگر خروجی واقعی پیدا نمی کند. در بدترین حالت این می تواند منجر به فرسودگی شغلی شود. مراحل اولیه این می تواند تظاهرات مختلفی در قسمت های مختلف بدن مانند پوست با بثورات باشد.
از آنجا که فرآیندهای استرس به طور مستقیم بر عملکرد ایمنی پوست تأثیر می گذارد ، در صورت طولانی شدن استرس ، مشکلات می توانند بوجود آیند. از آنجا که استرس هورمون اثر میرایی در سیستم ایمنی بدن، استرس طولانی مدت می تواند این کار را برای مهاجمان مانند باکتری, ویروس ها یا قارچ ها به پوست نفوذ کرده و باعث بثورات پوستی قرمز ، خارش دار و گریه آور می شوند. واکنش های استرس همچنین بر روی پوست تأثیر می گذارد خون گردش خون و بنابراین می تواند منجر به کاهش عرضه مواد مغذی مهم به پوست شود.
از آنجا که به نظر می رسد ارتباط بین روان و پوست از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، اکنون حتی یک رشته جداگانه در پزشکی وجود دارد که به ویژه به این تصاویر بالینی مربوط می شود. این شاخه از تحقیق نسبتاً جدید روان درمانی است. تظاهرات معمول استرس در پوست کهیر است (کهیر), پسوریازیس و نورودرماتیت.
آکنه همچنین می تواند توسط استرس تشدید شود. در تاریخ توسعه ، این مهم بود که اجداد ما آمادگی بیشتری برای فرار یا جنگ در شرایط خطرناک داشته باشند. واکنش استرس منجر به آزاد شدن استرس می شود هورمون، که باعث افزایش نبض می شود و خون فشار ، ایجاد کنید تنفس سریعتر و تنش عضلانی را افزایش می دهد.
شما شرایط عالی را برای افزایش عملکرد بدنی ایجاد می کنید. با این حال ، در جامعه امروز ، فرار در شرایط استرس زا معمولاً مناسب نیست ، به همین دلیل استرس اغلب به شکل روانی جمع می شود و دیگر خروجی واقعی پیدا نمی کند. در بدترین حالت این می تواند منجر به فرسودگی شغلی شود.
مراحل اولیه این می تواند تظاهرات مختلفی در قسمت های مختلف بدن مانند پوست با بثورات باشد. از آنجا که فرآیندهای استرس مستقیماً بر عملکرد ایمنی پوست تأثیر می گذارد ، در صورت طولانی شدن استرس ، مشکلات می توانند بوجود آیند. از آنجا که هورمون استرس اثر میرایی در سیستم ایمنی بدن، استرس طولانی مدت می تواند این کار را برای مهاجمان مانند باکتری, ویروس ها یا قارچ ها به پوست نفوذ کرده و باعث بثورات پوستی قرمز ، خارش دار و گریه آور می شوند.
واکنش های استرسی بر گردش خون پوست نیز تأثیر می گذارد و بنابراین می تواند منجر به کاهش عرضه مواد مغذی مهم به پوست شود. از آنجا که به نظر می رسد ارتباط بین روان و پوست از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، اکنون حتی یک رشته جداگانه در پزشکی وجود دارد که به ویژه مربوط به این تصاویر بالینی است. این شاخه از تحقیق نسبتاً جدید ، روان درمانی نام دارد. تظاهرات معمول استرس در پوست کهیر است (کهیر), پسوریازیس و نورودرماتیت. آکنه همچنین می تواند توسط استرس تشدید شود.
