بثورات روی دست
بیماری های ویروسی همچنین می توانند منجر به جوش های پوستی در دست شوند. قسمت داخلی دست ها به ندرت تحت تأثیر قرار می گیرد ، اما بثورات روی دست نیز می تواند با غده Pfeiffer ایجاد شود تب. تشخیص های افتراقی همچنین باید شامل شود بیماری دست و دهان و پا در مورد بثورات کف دست. دستها معمولاً قرمزی معمولی را نشان نمی دهند بلکه تاولهای کوچکی دارند.
علائم مرتبط
مانند بسیاری از بیماری های ناشی از ویروس ها، غده فایفر تب همچنین می تواند باعث بثورات پوستی. این خود را به صورت قرمزی خارش دار و خارش نشان می دهد. با مراقبت کامل از پوست می توان خارش را کاهش داد.
افراد مبتلا با وجود خارش نباید پوست را خراش دهند. در تشخیص های افتراقی بثورات خارش دار ، واکنش های آلرژیک به دارو یا سایر بیماریهای ویروسی نیز باید توجه شود. حتی پس از بهبود بثورات پوستی نیز ممکن است به خارش ادامه یابد زیرا ممکن است خشک و پوسته پوسته شود.
شما شک دارید واکنش های آلرژیک به دارو؟ ویروس Epstein-Barr، که باعث غدد فیفر می شود تبمتعلق به تب خال ویروس ها. بثورات می تواند شبیه a باشد بثورات آبله مرغان or تب خال تاول هایی با جوش های خفیف.
ممکن است جوش ها خارش داشته باشند و همچنین ممکن است پس از خراشیده شدن بسوزند. بثورات نیز ممکن است شبیه سایر بیماری ها باشد. جوش ها غالباً با مایع پر شده و با بهبودی پوسته می شوند. محتوای پوکه ها بسیار عفونی است ، بنابراین تماس با افراد دیگر باید محدود شود.
تب غدد فایفر چقدر مسری است؟
زمان بین عفونت و شیوع بیماری بین 10 تا 50 روز است. به این زمان که ویروس برای آلوده شدن بدن نیاز دارد ، دوره کمون گفته می شود. ویروس از طریق انتقال می یابد بزاق تماس بگیرید ، زیرا ویروس از طریق بزاق دفع می شود.
حتی قبل از ظهور اولین علائم ، بیماری در حال حاضر مسری است ، زیرا ویروس در حال حاضر در ویروس وجود دارد بزاق و بنابراین می تواند از طریق انتقال یابد عفونت قطره. خطر عفونت می تواند فراتر از بیماری حاد باشد. به عنوان یک قاعده ، خطر عفونت برای چند ماه ، اما گاهی اوقات برای سالها وجود دارد.
اگر کسی قبلاً به تب غده های فایفر مبتلا باشد ، در آینده در برابر آن ایمن است. به وضوح نمی توان بیان کرد که چه مدت خطر عفونت با تب غده ای فایفر وجود دارد. این ویروس پس از عفونت مادام العمر در بدن فرد آلوده زنده می ماند و همچنین به طور دوره ای در این ویروس آزاد می شود بزاق.
سپس بیماران از نظر تئوری مسری هستند. از آنجا که تقریباً کل جمعیت بالای 30 سال با ویروس تماس گرفته اند ، خطر عفونت دیگر نقشی ندارد. با این حال ، در طول و چند هفته پس از عفونت ، خطر ابتلا به عفونت افزایش می یابد ، زیرا مقدار زیادی از ویروس در این مدت از طریق بزاق دفع می شود و باعث آسان تر شدن عفونت می شود.
برای عفونت با مونونوکلئوز ، باید تماس نزدیک با فرد آلوده ، مانند هنگام بوسیدن داشته باشد. از آنجا که عفونت فقط از طریق تماس با بزاق رخ می دهد ، خطر عفونت از خود بثورات وجود ندارد.
