معرفی
A خونریزی مغزی خونریزی به داخل است جمجمه. این خونریزی می تواند بین منینژ و یا در مغز خود بافت (داخل مغزی). تجمع خون در سر فشار می آورد مغز بافت دور
این فشار به سلولهای عصبی آسیب می رساند. بسته به محل خونریزی ، اختلالات عصبی مربوطه رخ می دهد. در صورت خونریزی گسترده ، افیوژن از خون باید با جراحی برداشته شود
با وجود این ، با وجود جراحی ، بیمار می تواند در اثر بیماری جراحی بمیرد خونریزی مغزی. احتمال بهبودی در افراد مختلف بسیار متفاوت است. آنها به سن و عمومی بیمار بستگی دارند شرط و همچنین محل و میزان خونریزی. آسیب های ناشی از آن اغلب پشت سر گذاشته می شود.
بعد از خونریزی مغزی چه نوع آسیب بعدی را می توان انتظار داشت؟
آسیب بعدی که انتظار می رود بعد از خونریزی مغزی به عوامل زیادی بستگی دارد. این موارد شامل نوع خونریزی مغزی و میزان خونریزی است. به عنوان مثال ، آیا باید یک عمل انجام شود زیرا هماتوم بزرگی که در اثر فشار بر بافت مغز ایجاد شده است ، به سلول های عصبی آسیب رسانده است؟
این آسیب بعدی را تحت تأثیر قرار می دهد. خونریزی های کوچک غالباً بدون آسیب دیدگی باقی می مانند. خونریزی های بزرگی که باید تحت جراحی قرار بگیرند اغلب محدودیت های گسترده تری دارند.
کدام آسیب ثانویه درگیر باشد به محل خونریزی بستگی دارد. چه عملکردی انجام داد مغز منطقه ای که خونریزی در آن اتفاق افتاده است؟ بسته به محلی سازی خونریزی ، فلج ، اختلالات حساسیت ، اختلالات بینایی و اختلالات گفتاری ممکن است رخ دهد خونریزی در ناحیه مخچه منجر به هماهنگی و اختلالات حرکتی. اگر سلولهای عصبی ساقه مغز در اثر خونریزی یا افزایش فشار داخل جمجمه آسیب ببیند ، فلج تنفسی و مرگ می تواند عواقب آن باشد.
کدام علائم قابل درمان است؟
کدام یک از علائم دوباره از بین می روند ، نمی توان اینقدر جارو بر زبان آورد. در اصل ، موارد زیر اعمال می شود: اگر سلول های عصبی در اثر خونریزی مغز به گونه ای آسیب دیده باشند که از بین بروند ، درمان کامل بعید است ، به خصوص اگر بسیاری از سلول های عصبی از بین رفته باشند. گاهی بیمار خوش شانس است و خونریزی مغزی به سرعت تشخیص و درمان می شود.
اگر قبل از آسیب دیدن جبران ناپذیر ، فشار روی سلولهای عصبی به سرعت کاهش یابد ، احتمال بهبودی نیز بیشتر است. علائم مربوطه می تواند عقب نشینی کند. البته میزان خسارت نیز تعیین کننده است.
اگر به عنوان مثال ، کل منطقه مغز مسئول حرکت در یک طرف بدن آسیب ببیند ، بیمار محدودیت های حرکتی دائمی در طرف دیگر بدن را دارد. در طول توانبخشی ، البته می توان سعی کرد این علائم را از طریق آموزش مداوم و فشرده کاهش دهد. بعضی اوقات مناطق مغزی همسایه از این طریق وظایف جدیدی را بر عهده می گیرند. متأسفانه ، در مورد گسترده سلول عصبی خسارت ، معمولاً به این ترتیب است که خسارت بعدی نیز باقی می ماند.
تمام مقالات این مجموعه:
