بایوناتور یک وسیله ارتودنسی کاربردی است که در دهه 1940 توسط پروفسور دکتر دکتر بالترز تولید شد. مانند تمام وسایل ارتودنسی کاربردی ، وقتی که هنوز رشد وجود دارد ، یعنی در کودکان و نوجوانان ، کار می کند. دیسگناتیا (رشد نامناسب دندان ها ، فک ها و / یا سیستم جونده) که به دلیل سوunction عملکرد عضلات دهان صورت (عضلات جونده ، لب ها ، زبان، گونه ها) را می توان با کمک بایوناتور با استفاده از نیروهای خود بدن درمان کرد.
با این وجود ، از بیوناتور در بزرگسالان نیز استفاده می شود ، اما برای درمان اختلالات عملکردی مانند سنگ زنی یا سفت کردن.
سه نوع بایوناتور وجود دارد:
- دستگاه اصلی - برای درمان دیستال انسداد (رکود فک پایین).
- دستگاه محافظ - برای اپن بایت جلو.
- دستگاه معکوس - برای درمان گزش مزیال (فک پایین خیلی جلوتر است)
توسعه بیشتر دستگاه توسط Ascher ، دانشجوی Balter انجام شد. وی دو سنبله نگهدارنده را به دستگاه اضافه کرد فک بالا در ناحیه اولین دندانهای آسیایی و یک پوشش پلاستیکی برای دندانهای جلویی پایین.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- retrognathia فک پایین (رکود فک پایین).
- عادت ها (عادت های مضر که ممکن است در آنها تغییر شکل فک رخ دهد) ، عملکردهای مختلف (عملکردهای جانبی "مضر") - به عنوان مثال ، زبان اختلالات عملکردی
- نیش اجباری
- تنفس عادی دهان
روش
بایوناتور یک وسیله منفعل و متحرک است. این به آرامی در واقع است دهان و خود نیرویی وارد نمی کند. هدف این است که الگوهای عملکردی عضله دهان و صورت نرمال شود و رشد بدون مزاحمت فک امکان پذیر شود. بایوناتور هر زمان که بیمار بلعیده یا صحبت می کند یا حتی وقتی دندان ها جمع می شوند اثر خود را اعمال می کند.
برای ساخت بایوناتور ، نیش ساختمانی گرفته می شود. برای این منظور ، دو فک در موقعیتی قرار می گیرند که بعداً با کمک بایوناتور حاصل می شود.
دستگاه باید حدود 16 ساعت در روز پوشیده شود. بنابراین می تواند در ساعات مدرسه یا ورزش خارج شود.
حرکات هدفمند دندان با بایوناتور امکان پذیر نیست.
این دستگاه در هر دو فک بالا و پایین قرار گرفته است ، اگرچه هنوز فقط یک دستگاه است. یعنی فک بالا و پایین توسط بایوناتور متصل می شود. به چنین وسایلی ، لوازم مونوبلوک یا دو فازی گفته می شود. این فقط از یک بدنه پلاستیکی تشکیل شده است ، لبتعظیم گونه و الف زبان بار.
در طول، در حین درمان، رشد طبیعی فک باید تقویت شود. کل نگر ارتودنسی معتقد است که با عادی سازی عملکرد عضلات دهان ، اثرات مثبتی در بدن رخ می دهد. اینها شامل بهبودی بینی است تنفس با آموزش لب بسته شدن ، از بین بردن تنش در سر و گردن، و بهبود وضعیت بدن
علاوه بر این ، بایوناتور همچنین پس از اتمام درمان ارتودنسی برای تثبیت نتیجه درمانی استفاده می شود.
مزایا
بایوناتور از نیروهای خود بدن برای اصلاح ملایم گرفتگی های ناشی از اختلال در عملکرد عضلات دهان و صورت استفاده می کند.
