اپی ژنتیک چه نقشی در افسردگی دارد؟
Epigenetics به ویژه نقش مهمی در پیشرفت بیماری های روانپزشکی دارد. فعال شدن و غیرفعال شدن توالی ژنی خاص می تواند منجر به بیماری هایی از جمله شود افسردگی و اسکیزوفرنیا. سن و عوامل محیطی که منجر به تغییر روندهای اپی ژنتیک می شوند نیز احتمالاً مسئول این امر هستند.
بیماری های روانی به انسان وابسته اند اپی ژنتیک. به عنوان مثال ، شناخته شده است که استرس ذهنی منجر به تغییرات اپی ژنتیکی می شود که باعث پیری سلول می شود. فشار روانی شدید در کودکی همچنین تأثیر قابل توجهی در اپی ژنتیک، که می تواند در مراحل بعدی منجر به بیماری های ثانویه روانپزشکی شود.
اپی ژنتیک در دوقلوها
تحقیقات اپی ژنتیکی به ویژه در دوقلوهای همسان می تواند بسیار خوب انجام شود. اگرچه آنها ماده ژنتیکی یکسانی دارند ، اما در طول زندگی خود می توانند خصوصیات بیرونی و داخلی قابل توجهی از خود نشان دهند. این تفاوت ها را می توان ناشی از تغییرات اپی ژنتیکی ناشی از شانس و عوامل محیطی دانست.
حتی اگر هر دوقلوها ماده ژنتیکی یکسانی دارند ، فقط چند توالی ژنی فعال می شوند ، که این به دلیل اپی ژنتیک جداگانه است. در سنین جوانی ، اپی ژنتیک به سختی متفاوت است. با افزایش سن و تأثیرات مختلف محیطی ، اختلافات آشکارتر می شوند.
با این حال ، کاشت اپی ژنتیک هنوز هم وجود دارد. این بدان معنی است که احتمال اپی ژنتیک مشابه با ایجاد بیماری های ناشی از اپی ژنتیک در دوقلوها همچنان بالا است.
عوامل محیطی چه تاثیری در اپی ژنتیک دارند؟
طبق تحقیقات فعلی ، اپی ژنتیک به طور قابل توجهی تحت تأثیر سن بالا ، همزمانی و عوامل محیطی قرار دارد. عوامل محیطی می توانند ماهیت روانشناختی و جسمی داشته باشند. عوامل منفی محیطی شناخته شده که باعث تغییر منفی در اپی ژنتیک می شوند ، هستند کودکی ضربه ، استرس ، فشار روانی یا افسردگی.
یک ناسالم رژیم غذایی یا مواد شیمیایی مضر مانند دود تنباکو یا الکل نیز تأثیر منفی بر اپی ژنتیک ماده ژنتیکی دارند. در سنین بالا ، تأثیرات مختلف محیطی می تواند منجر به بیماری های روحی ، روانی شود سیستم قلبی عروقی و ارگانهای متعدد دیگر از طریق تغییرات اپی ژنتیکی. با این حال ، هنوز ارتباطات دقیق و نحوه عملکرد در ژنوم تحقیق نشده است.
