تعریف
اپی ژنتیک یک رشته بیولوژیکی گسترده و جامع است که با عملکردهای ژنتیکی فراتر از توالی یابی پایه های DNA سروکار دارد. این ماده ژنتیکی در درجه اول از رشته های DNA تشکیل شده است که از جفت بازهای متفاوت تنظیم شده تشکیل می شود. در هر انسانی تفاوت در ترتیب جفت های پایه وجود دارد که در پایان فردیت هر فرد را تعیین می کند.
با این حال ، حتی با همان ماده ژنتیکی ، عوامل اپی ژنتیکی می توانند باعث شوند توالی های ژن به طرز متفاوتی تبدیل شوند و منجر به اختلاف بیشتر شوند. این خصوصیات اپی ژنتیکی فرد امروزه فقط می تواند تا حدی در ژنوم بررسی شود. حتی در ماده ژنتیکی به ظاهر دست نخورده ، بیماری ها می توانند توسط این اپی ژنتیک از طریق تغییر بعدی در ماده ژنتیکی ایجاد شوند.
اپی ژنتیک چگونه کار می کند؟
ژنوم انسان ، که در واقع شده است کروموزوم، از چندین جفت باز تشکیل شده است که کد مواد ژنتیکی را کد می کنند. جفت بازها کدی را تعریف می کنند که براساس آن بدن ماده ژنتیکی را تبدیل می کند. بیماری های ژنتیکی در اثر جهش یا تغییر در ژن ها در پایه های فردی ایجاد می شود ، که باعث می شود کد ناقص باشد و یک ژن اشتباه تولید کند.
یک نمونه معمول از چنین بیماری ، موکوسیسیدوز است. در اینجا ، جهش ها و ناهنجاری های مختلف منجر به نقص "ژن CFTR" می شود که برای یک کانال کلراید در اندام های مختلف کدگذاری می شود. در مورد تغییرات اپی ژنتیکی ، چنین تغییر واضحی در ژن وجود ندارد.
به منظور تبدیل ژن به محصولی متناظر که در بدن فعال و م numerousثر است ، فرآیندهای بی شماری دیگری نیز در این زمینه نقش می بندد: DNA بسته بندی شده است و ابتدا باید شل شود تا توالی ژن تولید شده در معرض دید قرار گیرد. در اپی ژنتیک ، اکنون فرایندها در پایه های DNA یا در بسته بندی رشته های DNA رخ می دهد که باعث تغییر روش تولید بخشهای ژنی جداگانه می شود. این اجازه می دهد مناطق ژنی جداگانه برجسته شوند در حالی که بخشهای دیگر خاموش هستند.
اثرات تغییرات اپی ژنتیکی بر روی ژنوم می تواند قابل توجه باشد. توالی های مهم ژنی ممکن است کاملاً خاموش شوند ، در حالی که ژن های دیگر بیش از حد تولید می شوند. این می تواند به روش های مختلف منجر به بیماری ها و خصوصیات مختلف جسمی شود.
در طول زندگی ، اپی ژنتیک به دلیل افزایش سن و تحت تأثیر قرار می گیرد هورمون و عوامل محیطی. به همین دلیل ، اعتقاد بر این است که اپی ژنتیک تأثیر بسزایی در پیشرفت بیماری های قلبی عروقی و روند پیری دارد. جنون جوانی، بیماری آلزایمر، سرطان, دیابت و اختلالات روانپزشکی نیز ممکن است مربوط به تغییرات اپی ژنتیکی باشد. هنوز تحقیقات زیادی در این زمینه در حال انجام است ، به طوری که احتمالاً بیماری های مختلف در آینده توضیح داده و بهتر درمان می شوند.
