اپیتلیوم چشم
La معده به طور داخلی توسط معده پوشانده شده است مخاط، داخلی ترین لایه آن یک لایه کاملاً منشوری را تشکیل می دهد اپیتلیوم. این بدان معنی است که سلولهای اپیتلیال شکلی کشیده دارند. سلولهای منفرد توسط اتصالات خاصی که اصطلاحاً به آنها اتصالات تنگ گفته می شود به یکدیگر متصل می شوند. اپیتلیوم و لایه های مجاور آن چاله های معده (foveolae gastricae) تشکیل می دهند که در آنها وجود دارد معده غدد پایان می یابد. اپیتلیوم حاوی سلولهای ثانویه زیادی است که مخاط تولید می کنند ، که برای محافظت از سلول بسیار مهم است معده.
اپیتلیوم مری
مری توسط اپیتلیوم سنگفرشی غیر لایه ای چند لایه پوشانده شده است. این را می توان به چهار لایه تقسیم کرد. غشای پایه توسط اصطلاحاً لایه بازال پوشانده می شود ، که از آن بازسازی سلول ها آغاز می شود.
به دنبال آن لایه های parabasale ، لایه spinosum (متوسط) و stratum superficiale قرار می گیرند. سلولهای لایه superficiale رو به داخل به دلیل فشار مکانیکی ناشی از غذا از بین می روند و بطور مرتب بریده می شوند. علاوه بر این ، مجاری دفع غده ها به داخل مری باز می شوند و می توانند در اپیتلیوم پیدا شوند. مخاط سپس از پایه به مجرا احیا می شود (یعنی به سمت لومن مری هدایت می شود). همان اپیتلیوم را می توان در حفره دهان.
اپیتلیوم روده
روده ، درست مثل معده ، با یک اپیتلیوم استوانه ای تک لایه پوشانده می شود. این مربوط به روده بزرگ و همچنین روده بزرگ است روده کوچک. با این حال ، ساختار دقیق غشای مخاطی در بخشهای جداگانه متفاوت است دستگاه گوارش، زیرا هر بخش وظایف ویژه ای برای انجام دارد.
سلولهای اپیتلیال روده انتروسیت نامیده می شوند و در طرف رو به داخل روده (لومن) به اصطلاح میکروویلی دارند. این برجستگی های کوچکی هستند که برای افزایش سطح کار می کنند و به آنها مرز قلم مو نیز می گویند. سطح وسیع فضای زیادی برای جذب مواد غذایی از روده فراهم می کند. علاوه بر این ، غشای مخاطی روده دارای سلولهای غده ای زیادی است که تولید می کنند هورمون برای کنترل هضم غذا
