انفارکتوس طحال

انفارکتوس طحال چیست؟

در انفارکتوس طحال ، الف خون لخته باعث انسداد (جزئی) اصلی می شود شریان از طحال، شریان به اصطلاح لینال یا یکی از شاخه های آن است. اکسیژن و مواد مغذی به دلیل انسداد رگ دیگر تضمین نمی شوند. بسته به جایی که رگ مسدود شده است ، این امر منجر به کمبود عرضه در برخی مناطق خاص می شود طحال یا در بدترین حالت کل طحال. کمبود منبع در نهایت منجر به مرگ سلولهای مستقر در آنجا می شود. در این زمینه ، پزشکان از این به عنوان بافت یاد می کنند نکروز.

علائم

یک علامت کلاسیک از انفارکتوس طحال ، سمت چپ شدید است درد در قسمت فوقانی شکم بعضی از بیماران از این رنج می برند درد در بازوی چپ علاوه بر ناراحتی شکمی. این پدیده معروف است درد تابش - تشعشع.

تهوع و استفراغ همچنین ممکن است رخ دهد. آ تب همچنین می تواند به عنوان بخشی از انفارکتوس طحال ظاهر شود. هنگامی که علائم ذکر شده در بالا رخ می دهد ، پزشکان نیز از یک صحبت می کنند شکم حاد. شکم حاد معمولاً نشان دهنده بیماری یا تأمین کم عضو در حفره شکم است و نیاز به توضیح پزشکی فوری دارد.

تشخیص

اگر به انفارکتوس طحال مشکوک هستید ، یک خاص است سونوگرافی معاینه معمولاً انجام می شود. این یک سونوگرافی داپلر. اینجا، سونوگرافی از امواج می توان برای تأمین تأمین عروقی سلولهای بنیادی استفاده کرد طحال علاوه بر تجسم بافت. سونوگرافی داپلر معمولاً برای تشخیص انفارکتوس طحال کافی است. در چند مورد ، توموگرافی رایانه ای (CT) نیز انجام می شود.

درمان

درمان بستگی به اندازه انفارکتوس دارد. برای کوچک عروق، اغلب فقط اقدامات حمایتی انجام می شود. افراد مبتلا معمولاً تحت درمان داروی مسکن قرار می گیرند و فعلاً تحت نظر قرار می گیرند.

سپس ناحیه کوچک بافت تحت تأثیر انفارکتوس با ایجاد زخم بهبود می یابد. با این حال ، قسمت باقیمانده طحال می تواند به عملکرد خود ادامه دهد. در مورد انفارکتوس بزرگتر و حاد ، می توان از داروهای ضد انعقاد استفاده کرد.

اینها داروهایی هستند که از "تشکیل لخته" (ترومبوس) بیشتر جلوگیری می کنند. اگر عروقی باشد انسداد در حال حاضر منجر به مرگ قسمت زیادی از بافت در طحال شده است ، طحال باید به طور کامل برداشته شود. به این عمل جراحی اسپلنکتومی گفته می شود.

علاوه بر درمان انفارکتوس طحال ، همیشه باید علت یا عامل انفارکتوس شناسایی و درمان شود. خون- داروهای رقیق کننده ، مانند هپارین، برای درمان لخته های حاد عروقی (ترومبوز) استفاده می شود. آنها بر روند انعقاد تأثیر می گذارند ، بنابراین خطر تشکیل بیشتر ترومبوس را کاهش می دهند. بسته به علت انفارکتوس طحال ، می توان از آنها پیشگیری نیز استفاده کرد ، یعنی برای جلوگیری از سکته بعدی.