افسردگی روانشناختی
سه نوع افسردگی افسردگی واکنشی (اصطلاح منسوخ شده) ، افسردگی عصبی (اصطلاح منسوخ) و افسردگی فرسودگی در اینجا خلاصه می شوند. هر سه شکل از افسردگی ویژگی مشترک آنها این است که آنها توسط یک رویداد احساسی خاص مانند تجربیات آسیب زا تحریک می شوند. به عنوان مثال می توان به طلاق ، مرگ یکی از بستگان نزدیک ، از دست دادن شغل ، تصادف یا خشونت اشاره کرد.
در طبقه بندی بیماریهای روانی ، عبارت روانگردان افسردگی به احتمال زیاد در اصطلاح جمعی واکنش به استرس شدید و اختلالات سازگاری یافت می شود. این افسردگی به معنای محدودتر نیست. این موضوع در پاراگراف بعدی به تفصیل مورد بحث قرار خواهد گرفت.
افسردگی واکنشی
افسردگی واکنشی یکی از افسردگی های روان زا است. با این حال ، هر دو عبارت دیگر مربوط نیستند. افسردگی واکنشی به ایجاد علائم افسردگی در پاسخ به یک رویداد استرس زای احساسی اشاره دارد.
امروزه این نوع اختلال روانی در بخش واکنش به استرس شدید و اختلالات سازگاری یافت می شود. اختلالات زیر را می توان در این بخش یافت: واکنش استرس حاد ، اختلال استرس پس از سانحه و اختلال سازگاری. واکنش استرس حاد به سرعت پس از استرس شدید روحی یا جسمی رخ می دهد.
طی چند روز فروکش می کند. افراد مبتلا احساس ایستادن در کنار خود را توصیف می کنند ، توانایی تمرکز به وضوح محدود است و بیقراری همراه با تعریق ، اضطراب و تپش قلب می تواند رخ دهد. اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) پس از وقوع فاجعه بار رخ می دهد.
به عنوان یک قاعده ، بلافاصله پس از رویداد شروع نمی شود بلکه هفته ها یا ماه ها بعد شروع می شود. افراد آسیب دیده بارها و بارها به اصطلاح فلش بک ها را تجربه می کنند. کابوس ، احساس بی حسی عاطفی ، بی تفاوتی ، شادی ، ترس ، اختلالات خواب و اضطراب رخ می دهد. افکار خودکشی اغلب رخ می دهد.
PTSD معمولاً مزمن نیست ، اما می تواند ماهها طول بکشد. اختلال سازگاری پس از وقایع استرس زای زندگی یا تغییر شرایط زندگی رخ می دهد. به عنوان مثال می توان به جدایی یا عزاداری اشاره کرد.
خلق افسرده ، اضطراب ، نگرانی و اضافه بار در زندگی روزمره رخ می دهد. علائم معمولاً در عرض نیم سال از بین می روند. در مورد اختلالات سازگاری و اختلال استرس پس از سانحه ، استفاده از درمان روان درمانی دارویی می تواند ضروری و مفید باشد.
تمام مقالات این مجموعه:
