دارو درمانی | در صورت بروز حنجره چه باید کرد؟

دارودرمانی

در بعضی موارد ممکن است لازم باشد درمان شود لارنژیت با دارو ، به عنوان مثال اگر علائم با درمان های خانگی بهبود نیافت. یک آنتی بیوتیک برای لارنژیت تنها در صورت مفید و مفید بودن حنجره حنجره توسط یک عامل بیماری زای باکتریایی ایجاد می شود. آنتی بیوتیک ها فقط در برابر موثر هستند باکتری و نمی تواند کاری علیه انجام دهد ویروس ها.

با این حال ، از آن زمان لارنژیت معمولاً توسط ویروس ها، آنتی بیوتیک درمانی فوری نشان داده نشده است. اگر نگرش انتظار و دیدن با استفاده از استنشاق ، مقدار نوشیدنی کافی و در صورت لزوم ، سایر داروهای خانگی هیچ بهبودی ایجاد نکند ، می توان پس از مدتی درمان با آنتی بیوتیک را انجام داد. در صورت تشخیص مستقیم پاتوژن باکتریایی ، آنتی بیوتیک درمانی می تواند زودتر شروع شود. پاسخ به اینكه كدام آنتی بیوتیك برای لارنژیت بهتر است ، از آنجا كه انتخاب آنتی بیوتیك مناسب به عامل بیماریزا بستگی دارد.

خیلی متفاوت هستند باکتری که می تواند باعث عفونت شود. از آنجا که در ویژگی های خود متفاوت هستند ، حساسیت های مختلفی نیز نسبت به متفاوت دارند آنتی بیوتیک ها. کدام یک آنتی بیوتیک ها موثر هستند در برابر یک باکتری خاص می توان با کمک یک اصطلاح آنتی بیوگرام یافت.

این پاتوژن کشت شده و سپس در آزمایشگاه از نظر حساسیت به آنتی بیوتیک های مختلف بررسی می شود. نتیجه به پزشک گزارش می شود تا وی بتواند آنتی بیوتیک مناسب را انتخاب کند. با این حال ، پاتوژن همیشه به طور مستقیم شناسایی نمی شود ، به طوری که با آنتی بیوتیک های خاصی که بیشتر آنها استفاده می شود ، درمان می شود میکروب ها حساس هستند

به عنوان مثال ، در دستگاه تنفسی ، عوامل بیماری زای زیر به طور مکرر یافت می شوند

  • آموکسی سیلین ،
  • آزیترومایسین ،
  • داکسی سایکلین
  • و بیشتر از آنتی بیوتیک استفاده کنید.

کورتیزون معمولاً فقط در درمان التهاب حنجره هنگامی که فرد مبتلا دچار تنگی نفس می شود استفاده می شود. این امر در اثر تورم غشاهای مخاطی ایجاد می شود حنجره. کورتیزون باعث غشای مخاطی دوباره می شود و بیمار می تواند دوباره نفس بکشد.

در موارد تنگی نفس ، بیمار باید در اسرع وقت به بیمارستان منتقل شود تا وضعیت بهینه دریافت کند نظارت بر. در حالت شدید درد در زمینه حنجره ، مختلف است داروهای ضد درد میتواند مورد استفاده قرار گیرد. در بیشتر موارد ، آماده سازی های معمولی مانند پاراستامول or ایبوپروفن برای تسکین درد. در صورت عدم تحمل این داروها یا شدت علائم ، متامیزول (نوالگین) یا دیکلوفناک (Voltaren®) نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد. اگر درد بهبود نمی یابد ، یک توضیح پزشکی توصیه می شود.