اختلالات انعقاد خون
مانند هر سیستم در بدن ما ، سیستم انعقادی نیز می تواند اختلالات مختلفی داشته باشد. از آنجا که انعقاد به عوامل و مواد زیادی در بافت بستگی دارد خون، به ویژه مهم است که هیچ بی نظمی رخ ندهد. در عین حال ، این باعث می شود آبشار انعقادی بسیار مستعد خطا باشد.
بسته به اینکه کدام عامل تحت تأثیر یک اختلال قرار گرفته باشد ، انعقاد می تواند تا حد کمتری تحت تأثیر قرار گیرد. این به شدت اختلال بستگی دارد. در دو اختلال زیر جزئیات بیشتری توضیح داده شده است.
عامل V (5) نقش مهمی در آبشار انعقادی دارد. پس از فعال شدن ، باعث تشکیل فیبرین همراه با عامل فعال شده X می شود ، به طوری که در صورت آسیب ، خونریزی ابتدا توسط یک شبکه فیبرین متوقف می شود. این فاکتور V می تواند تحت تأثیر یک جهش ، یعنی یک خطا در DNA قرار گیرد.
در اصطلاحات پزشکی ، این اختلال به عنوان جهش فاکتور V لیدن شناخته می شود. این یک نقص ارثی است که یکی از شایع ترین اختلالات مادرزادی در سیستم انعقادی است. این اختلال به این معنی است که دیگر نمی توان فعالیت فاکتور V را متوقف کرد.
به طور معمول ، توسط پروتئین (پروتئین C) تقسیم می شود و باعث می شود عملکرد خود را از دست داده و لخته شدن آن متوقف شود. اگر این مکانیسم دیگر کار نکند ، عامل V به طور مداوم کار می کند. در پایان ، این بدان معنی است که کل فرآیند انعقاد با فعالیتی بالاتر از حد معمول انجام می شود.
به عنوان یک نتیجه، خون ضخیم تر می شود ضخیم تر خون خطر تشکیل لخته های خون را بیشتر می کند. این به این معنی است که بیماران مبتلا احتمال لخته شدن خون را افزایش می دهند.
در پزشکی این نیز به عنوان شناخته می شود ترومبوفیلی. لخته های خون که به آن ترومبوس نیز گفته می شود ، عمدتا در رگها وجود دارد و می تواند آنها را مسدود کند ، که می تواند منجر به ضعف در منطقه آسیب دیده یا حتی شود سردرد. این فرآیند همچنین به عنوان شناخته می شود ترومبوز.
ترومبوز در پاها می تواند ایجاد کند درد و تورم همچنین این خطر وجود دارد که لخته خون شل خواهد شد و دیگر را مسدود می کند عروق در ریه ها یا حتی مغز. یک ریوی آمبولی یا یک ضربه عواقب احتمالی هستند
در صورت افزایش خطر ابتلا به ترومبوز، این بیماری اغلب با داروهای رقیق کننده خون درمان می شود. این باعث می شود که خون مایعات بیشتری حفظ شود و احتمال لخته شدن خون کاهش یابد. اگر لخته شدن خون خیلی ضعیف باشد ، خونریزی بیش از حد طبیعی طول می کشد.
زمان بیشتری می گذرد تا زمانی که بدن خونریزی را متوقف می کند. اگر خیلی قوی باشد ، لخته شدن قویتر می شود. لخته شدن زیاد می تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
دو مورد از آنها قبلاً به تفصیل توضیح داده شده اند. با این حال ، ترکیب خون ، جریان خون و همچنین تغییر در دیواره های خون عروق همچنین می تواند مسئول چنین تغییراتی باشد. این می تواند منجر به عدم تعادل بین عوامل ارتجاعی و بازدارنده انعقاد شود.
بیمارانی که تمایل مادرزادی یا اکتسابی به لخته شدن خون دارند ، در معرض خطر بیشتری قرار می گیرند ترومبوز. آنها تمایل دارند که خطر لخته شدن خون را افزایش دهند ، که می تواند عواقب جدی مانند ریوی داشته باشد آمبولی. اگر یک لخته خون شل می شود ، می تواند از طریق جریان خون به ریه ها منتقل شود ، جایی که خون را مسدود می کند عروق.
مبتلایان از ناگهانی رنج می برند درد قفسه سینه و تنگی نفس لخته های خون همچنین می توانند در عروق ایجاد شوند. این امر به ویژه در مواردی وجود دارد که به دلیل کلسیفیکاسیون عروقی انقباضاتی وجود داشته باشد. لخته های خون شریانی می توانند به داخل رگ های موجود در مجاری جریان پیدا کنند مغز و در صورت مسدود شدن می تواند منجر به a شود ضربه.
