تشخیص درد در توخالی زانو | درد در توخالی زانو

تشخیص درد در توخالی زانو

جستجوی تشخیص با تجزیه و تحلیل ، یعنی یک بحث دقیق با بیمار ، آغاز می شود. در اینجا ، باید به طور سیستماتیک از بیمار س askedال شود که دقیقاً کجاست درد واقع شده است ، آیا علائم همراه (مانند تورم ، تحرک محدود شده و غیره) مشاهده شده است ، آیا درد به طور ناگهانی یا مداوم و به طور فزاینده ای رخ داده است و فشار فیزیکی منظم چقدر قوی است.

اگر یک پا رگ ترومبوز مشکوک است ، همچنین مهم است که عوامل تحریک کننده مانند بی حرکتی طولانی مدت (به عنوان مثال در طول سفر هوایی) ، نیکوتین مصرف یا دارو در بسیاری از موارد ، پزشک می تواند بر اساس این یافته ها تشخیص مشکوکی را ایجاد کند. بسته به سو susp ظن ، در صورت لزوم می توان مراحل تشخیصی بیشتری را آغاز کرد.

سوicion ظن به منیسک به عنوان مثال ، آسیب می تواند توسط آزمایش های عملکرد ویژه (علامت Steinmann) اثبات شود و در نهایت با اسکن MRI تأیید یا رد شود. حتی فرآیندهای مربوط به سایش مانند کیست بیکر مشمول این الگوریتم متشکل از anamnesis ، معاینهی جسمی و در صورت لزوم تصویربرداری بعدی به صورت سونوگرافی یا تصاویر MRI. در موارد پشت درد تابش به توخالی زانو و در نتیجه سو susp ظن به دیسک فتق ، از روش MRI نیز استفاده می شود. با این حال ، تصویربرداری از ستون فقرات در اینجا انجام می شود زیرا در آنجا علت ایجاد می شود و درد نیز در توخالی زانو، همانطور که اصطلاح "تابش" به زیبایی توصیف می کند. به منظور رد کردن یک خطرناک پا رگ ترومبوزاز تاریخچه پزشکی دنبال می شود معاینهی جسمی، در طی آن پزشک به تفاوت های محیطی بین دو پا ، گرم شدن بیش از حد و قرمز شدن قسمت تحتانی توجه می کند پا. در صورت لزوم ، سونوگرافی یا ماده حاجب اشعه ایکس معاینه پا عروق ممکن است لازم باشد

مدت زمان درد در حفره زانو

با توجه به دلایل متعدد احتمالی درد در ناحیه پوپلئیتال ، نمی توان به طور کلی مدت زمان درد را نشان داد. با این وجود ، بسته به ماشه ، برخی از دستورالعمل ها می توانند تدوین شوند. در شرایطی که منیسک آسیب های ناشی از تصادف ، درمان جراحی معمولاً اجتناب ناپذیر است.

با این حال ، این یک روش نسبتاً جزئی است ، که در آن منیسک یا بخیه بخیه زده می شود یا تا حدی برداشته می شود. با توجه به زمان استراحت پس از عمل ، دستورالعمل های جراح باید دنبال شود ، اما معمولاً به طور شگفت انگیزی کوتاه است: اغلب ، سبک در حال اجرا آموزش را می توان تنها پس از 2 هفته و به طور کامل از سر گرفت سازگاری برای ورزش می توان پس از 4-6 هفته به دست آورد. اگر درد به دلیل ساییدگی و پارگی باشد ، طول دوره استراحت در برخی موارد می تواند به طور قابل توجهی طولانی شود ، اما طیف درد گسترده است. به طور کلی ، می توان گفت تا زمانی که درد به طور کامل از بین نرود ، هیچ فعالیت ورزشی نباید انجام شود و سپس دوباره به آرامی و به تدریج افزایش یابد. اگر بیماری های همزمان وجود داشته باشد که به واکنش تحریک آن کمک می کند مفصل زانو (به عنوان مثال آرتروز، منیسک بزرگتر یا پارگی رباط) ، باید در نظر داشت که ابتدا آنها را تا آنجا که ممکن است درمان کنیم و فقط پس از آن دوباره فعالیت های ورزشی را از سر بگیریم.