عوامل خطر
به ویژه در معرض خطر ابتلا به هیپوترمی هستند
- افراد مسن و بیمار (به ویژه بیماران زوال عقل)
- معدنچیان و غواصان
- بی خانمان
- افراد کمبود یا سو mal تغذیه
- افراد الکلی
- افراد مبتلا به اختلالات تنظیم حرارت
- بیماران دیابتی و غده تیروئید ، زیرا احساس درجه حرارت آنها مختل شده است
- نوزادان تازه متولد شده
علائم و مراحل
علائم هیپوترمی بستگی به میزان هیپوترمی دارد. هرچه دمای هسته بدن بیشتر کاهش یابد ، تهدید کننده زندگی است شرط برای بدن می شود. هیپوترمی به چهار مرحله تقسیم می شود که از درجه هیپوترمی و واکنشهای جسمی فرد هیپوترمی تشکیل شده است.
- فاز 1 = مرحله دفاع: در این مرحله دمای بدن بین 34.0 تا 36.0 درجه سانتی گراد است.
بدن سعی می کند با لرزیدن گرما تولید کند و درجه حرارت پایین را حفظ کند. خون عروق انقباض (انقباض) به طوری که به ویژه اندام ها با خون کمتری تأمین می شوند. این یک متمرکز ایجاد می کند خون گردش خون و محدود شده است عروق منجر به افزایش در فشار خون.
علاوه بر این ، ضربان قلب افزایش یافته و تنفس تسریع می شود بیهوشی هنوز در این مرحله رخ نمی دهد.
- فاز 2 = مرحله خستگی: دمای بدن بین 30.0 -34.0 درجه سانتیگراد است. در این مرحله ، بدن در حال حاضر تلاش می کند تا با تنظیم مقررات دمای بدن را حفظ کند. دیگر لرز وجود ندارد و بیمار هیپوترمی به طور فزاینده ای بی احساس و گمراه می شود.
La قلب دیگر سعی نمی کند هسته بدن را با افزایش سرعت ضربان و بدن خود گرم نگه دارد خون افت فشار مردمک چشم گشاد شده و واکنش بطور واضح بخصوص رفلکس گگ کاهش می یابد. بدن به طور کلی سفت و سخت می شود و حرکت در آن را دشوار می کند مفاصل.
بنابراین ، هنگام پیدا کردن یک فرد هیپوترمی ، باید حرکات کمتری را انجام داد تا آسیب نبیند.
- فاز 3 = مرحله فلج: دمای بدن به 27.0 تا 30.0 درجه سانتیگراد کاهش یافته است بیمار بیهوش می شود و واکنشهای بدنی به شکل مکانیسم دفاعی فقط در پاسخ به درد محرک احتمال سقوط در a وجود دارد اغماء. فشار خون و قلب نرخ ادامه دارد و آریتمی قلبی رخ می دهد ، که می تواند تا حد فیبریلاسیون بطنی مهلک باشد.
- فاز 4 = مرحله انیمیشن معلق: دمای بدن در این مرحله فقط 24.0 تا 27.0 درجه سانتی گراد است.
فرد بیهوش دیگر حتی به واکنش نشان نمی دهد درد محرک است و در یک است اغماء. مردمک چشم گشاد شده و دیگر به محرک های نور واکنش نشان نمی دهد. مغز فعالیت به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. نبض و تنفس دیگر به طور قطعی قابل تعیین نیستند ، بنابراین تصمیم گیری صحیح در مورد اینکه آیا مرگ قبلاً اتفاق افتاده است سخت است. در این حالت ، توقف تنفسی یا گردش خون در هر زمان ممکن است.
