اثرات دیررس بر طحال | اثرات دیررس تب غده سوت

اثرات دیررس روی طحال

با بخش بسیار کمی از افراد مبتلا به غده Pfeifferschem تباز طحال می تواند پاره شود طحال به عنوان یک لنف عضو ممکن است در طول بیماری به طور واکنشی بزرگ شود. اندازه دقیق را می توان توسط بررسی کرد سونوگرافی. در هفته دوم یا سوم بیماری ، خطر پارگی بیشتر است ، زیرا بیمار احساس بهتری می کند و دوباره فعالیت خود را شروع می کند. اگر طحال پاره شده و به طور دائمی آسیب دیده است یا باید برداشته شود ، این بدان معنی است که این بیمار نسبت به برخی عوامل بیماریزا حساسیت بیشتری دارد.

اثرات دیررس بر مغز

در موارد شدید غده ای تب، مرکزی سیستم عصبی ممکن است درگیر شود. این می تواند با وقوع جدیدی از تشنج ، سندرم Guillain-Barré ، سندرم بل ، میلیت ، آنسفالیت, مننژیت یا فلج عصب مغزی. آسیب غیرقابل برگشت به سیستم عصبی در طی یکی از این علائم حتی پس از گذراندن بیماری می تواند باعث اختلال دائمی شود. بافت اسکار در مغز ممکن است باعث ایجاد اسپاسم شود ، فلج ممکن است ادامه داشته باشد و فرآیندهای التهابی در مغز باعث آسیب دائمی به شنوایی ، شناخت یا بینایی شود.

اثرات دیررس بر سیستم ایمنی بدن

از آنجا که عوامل بیماری زای غده سوت تب به طور مستقیم به سلولهای ایمنی بدن انسان حمله می کنند ، در آنجا تکثیر می شوند و حتی پس از بیماری در آنجا می مانند ، می توان از ماندگاری مادام العمر در بدن صحبت کرد. اگر سیستم ایمنی بدن دست نخورده باقی می ماند ، می تواند ویروس موجود در لنفوسیت های B را کنترل کند. اگر سیستم ایمنی بدن توسط عوامل دیگر آسیب دیده است ، به عنوان مثال در مورد عفونت HIV ، ویروس می تواند دوباره فعال شود. همچنین مشخص شده است که ویروس Epstein Barr می تواند عملکرد سلول را تضعیف کند سیستم ایمنی بدن و در برخی مناطق آفریقا یا آسیا انواع خاصی از سرطان می تواند بیشتر در ارتباط با این رخ دهد.

خستگی به عنوان یک نتیجه دیرهنگام

مشخصه دوره معمول تب تب غده ای بسیار شدید است خستگی با گذشت زمان بیماری. در برخی موارد ، این ضعف جسمی آشکار حتی پس از بهبود علائم دیگر بیماری نیز ممکن است وجود داشته باشد. بیماران توصیف می کنند الف شرط در کل خستگی مشخص می شود ، که حتی با استراحت در تختخواب نیز بهبود نمی یابد. به طور خاص ، خواب به عنوان یک آرامش درک نمی شود و فعالیت های روزمره معمولی بیش از حد معمول به تلاش نیاز دارند. تاکنون هیچ علت آلی برای این علامت یافت نشده است.