In کهیر – در اصطلاح عامیانه کندو نامیده می شود – (مترادف: Hives; گزنه راش؛ حاد کهیر; کهیر آلرژیک؛ کهیر کولینرژیک; کهیر مزمن؛ کهیر مزمن عود کننده؛ کهیر خودبخودی مزمن (CsU)؛ پوست; کهیر پوستی؛ پوست حساسیت به دلیل سرد; پوست آلرژی ناشی از گرما؛ حساسیت پوستی با علت ناشناخته؛ کهیر گرما؛ کهیر ایدیوپاتیک؛ کهیر سرد; کهیر تماسی؛ کهیر غیر آلرژیک؛ کهیر دوره ای عود کننده؛ کهیر دوره ای عود کننده؛ بثورات چرخدار؛ چرخ زدن تب; اعتیاد به چنگال؛ حرارتی کهیر به دلیل گرما؛ کهیر حرارتی به دلیل سرد; کهیر؛ کهیر کولینرژیک؛ کهیر فاکتیتیا؛ کهیر مکانیکا؛ کهیر؛ کهیر ناشی از غذا؛ کهیر ناشی از گیاهان؛ کهیر به دلیل لرزش؛ درموگرافی کهیر؛ اگزانتم کهیر؛ کهیر گرما؛ ICD-10 L50. : کهیر یک بیماری است که با شکوفه های ادماتیک مشخص می شود. پوست/ غشای مخاطی). کهیر یک بیماری شایع پوستی است. می توان اشکال زیر کهیر (طبق ICD-10) را با توجه به علت تشخیص داد:
- کهیر آلرژیک با تشکیل بیش از حد Ig-E. متعلق به بیماری های آتوپیک ارثی چند ژنی است.
- کهیر کولینرژیک - کهیر ناشی از تعریق یا اعمال شدید.
- کهیر مزمن
- کهیر ایدیوپاتیک - کهیرهایی که علت آنها مشخص نیست.
- کهیر تماسی - واکنش کهیر پس از تماس با یک عامل.
- کهیر دوره ای / مکرر
- کهیر در اثر سرما / گرما
- Urticaria factitia - کهیر به دلیل تحریک مکانیکی.
- Urticaria Mechanica (کهیر تحت فشار)
- Urticaria solaris - کهیر ناشی از تابش خورشید است.
کهیر را می توان از نظر ماکروسکوپی به اشکال مختلف تقسیم کرد (در زیر به "علائم - شکایات" مراجعه کنید). علاوه بر این، کهیر را می توان دو گروه اصلی تشخیص داد: اشکال خود به خود و القای کهیر (ترکیبی ممکن است). با توجه به دوره، کهیر به اشکال حاد و مزمن تقسیم می شود:
- فرم دوره حاد
- کهیر خودبخودی حاد (ASU؛ طول مدت علائم کمتر از 6 هفته).
- دوره مزمن (طول مدت علائم ≥ 6 هفته) به شرح زیر تقسیم می شود.
- کهیر القایی مزمن (CINDU).
- کهیر خودبخودی مزمن (CSU)
برای اطلاعات بیشتر، پاتوژنز – علت شناسی را ببینید.
کهیر خودبخودی مزمن (csU) را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:
- کهیر مزمن خودبخودی مداوم با دوره های روزانه.
- کهیر خودبخودی مزمن عود کننده با دوره اپیزودیک، دوره های چرخشی متناوب با فواصل بدون علامت.
در دو سوم بیماران، هیچ علت خاصی برای کهیر مشخص نمی شود. نسبت جنسیتی: زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر کهیر مزمن قرار می گیرند (2: 1). دختران تقریباً به اندازه پسرها تحت تأثیر قرار می گیرند. اوج فراوانی: کهیر حاد عمدتاً در دهه 3 و 4 زندگی رخ می دهد. کهیر مزمن بیشتر در سنین بالاتر ظاهر می شود. شیوع مادام العمر (بروز بیماری در طول زندگی) 20 درصد (در آلمان) است. شیوع کهیر مزمن 0.5-1٪ است. در کودکان و نوجوانان، شیوع تقریباً بین 2 تا 7 درصد است. در بیماران آلرژیک شیوع بیشتر، 3-34.5 درصد و در کودکان آلرژیک 1.5-16.3 درصد است. سیر و پیش آگهی: در بیشتر موارد کهیر در عرض چند روز بدون عواقب بهبود می یابد. کهیر حاد معمولاً بیش از 6 هفته باقی نمی ماند. در فواصل بدون علامت، ممکن است عودکننده (عودکننده) نیز رخ دهد. در بیماری طولانی مدت و شدید، جستجوی علت ضروری است. شکل مزمن می تواند از ماه ها تا سال ها ادامه یابد. اغلب با خارش (خارش) همراه است. هر چه فرد مبتلا مدت بیشتری از آن رنج ببرد، پیش آگهی بدتر می شود.
