نحوه عملکرد بیزاکودیل
بیزاکودیل یک "پیش دارو" است، یعنی پیش ساز ماده فعال واقعی. توسط باکتری های روده بزرگ به شکل فعال BHPM تبدیل می شود.
این کار جذب سدیم و آب از مدفوع به خون را مهار می کند و باعث آزاد شدن آب و الکترولیت ها در روده می شود. این باعث می شود مدفوع نرم تر شود. BHPM همچنین پریستالسیس روده را تحریک می کند تا بقایای غذا سریعتر به سمت خروجی (مقعد) منتقل شود.
در صورت بروز علائم طولانی مدت یا شدید می توان یک روان کننده به ملین اضافه کرد. روان کننده به لطف "اثر روان کنندگی" تخلیه روده راحت تر را تضمین می کند.
جذب، تجزیه و دفع
اثر ملین بیزاکودیل پس از شش تا دوازده ساعت در صورت مصرف خوراکی (خوراکی) و پس از 15 تا 30 دقیقه در صورت مصرف به صورت شیاف ظاهر می شود. بخشی از ماده فعال از طریق مدفوع و بقیه از طریق ادرار دفع می شود.
چه زمانی بیزاکودیل استفاده می شود؟
بیزاکودیل عمدتا برای یبوست استفاده می شود. همچنین برای شرایطی که تخلیه راحت روده مورد نظر است (مانند هموروئید) استفاده می شود.
ملین هایی مانند بیزاکودیل نیز برای آماده کردن بیمار برای معاینه اشعه ایکس از دستگاه گوارش و برای جراحی روده درمانی استفاده می شود.
نحوه استفاده از بیزاکودیل
در درمان یبوست حاد، مسهل به صورت خوراکی به صورت قرص یا قرص روکش دار پایدار با اسید معده (همراه با آب فراوان و ترجیحاً در عصر) مصرف می شود یا به صورت شیاف از راه مقعدی وارد می شود.
دوز معمول در آلمان و اتریش برای بزرگسالان و کودکان بالای ده سال بین XNUMX تا XNUMX میلی گرم از ماده موثره در صورت مصرف خوراکی یا ده میلی گرم در صورت مصرف شیاف است. کودکان دو تا ده ساله می توانند پنج میلی گرم بیزاکودیل یا شیاف حاوی پنج میلی گرم ماده فعال را طبق تجویز پزشک دریافت کنند.
توصیه های کمی متفاوت در سوئیس اعمال می شود. در اینجا، دوز را فقط برای بزرگسالان از سن دوازده سالگی به کودکان داده می شود. همچنین پزشکان فقط از چهار سالگی می توانند ملین را تجویز کنند.
عوارض بیزاکودیل چیست؟
عوارض جانبی احتمالی بیزاکودیل برای استفاده کوتاه مدت عبارتند از آروغ زدن، نفخ شکم، اسهال، حالت تهوع، گرفتگی عضلات شکم و درد در شکم و/یا رکتوم.
استفاده طولانی مدت از بیزاکودیل می تواند منجر به اختلالات آب و الکترولیت، به ویژه کمبود پتاسیم و منیزیم شود که می تواند منجر به ضعف عضلانی شود. از دست دادن کلسیم همراه با پوکی استخوان بعدی نیز ممکن است رخ دهد.
هنگام استفاده از بیزاکودیل چه مواردی را باید در نظر گرفت؟
موارد منع مصرف
بیزاکودیل در موارد زیر نباید استفاده شود
- حساسیت مفرط به ماده فعال یا هر یک از اجزای دیگر دارو
- اختلالات حاد گوارشی
- انسداد روده
- درد شدید شکم همراه با حالت تهوع و/یا استفراغ (علائم بیماری جدی)
بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی، اختلالات الکترولیت یا کم آبی باید فقط تحت نظر پزشک استفاده کنند که می تواند خطرات افزایش از دست دادن مایعات را ارزیابی کند. این امر به ویژه در مورد بیماران مسن صدق می کند.
تداخلات
استفاده از بیزاکودیل با کاهش پتاسیم همراه است. این می تواند تحمل گلیکوزیدهای قلبی را مختل کند - به ویژه هنگامی که همزمان با دیورتیک ها یا کورتیکواستروئیدها ("کورتیزون") استفاده می شود، که هر دو بر تعادل آب و الکترولیت تاثیر می گذارند. اگر تعادل الکترولیت بیش از حد نامتعادل شود، ممکن است آریتمی قلبی ایجاد شود.
اثر ملین بیزاکودیل می تواند جذب سایر مواد فعال مانند دیگوکسین (داروهای قلبی) را مختل کند.
محدودیت سنی
بیزاکودیل را نمی توان در کودکان زیر دو سال در آلمان و اتریش و در کودکان زیر چهار سال در سوئیس استفاده کرد.
آماده سازی برای خوددرمانی بدون نسخه در داروخانه ها در آلمان و اتریش از سن ده سالگی و در سوئیس از سن دوازده سالگی در دسترس است.
بارداری و تغذیه با شیر مادر
از زمان عرضه آن در بازار در دهه 1950، هیچ اثر مضر ملین در دوران بارداری گزارش نشده است. بنابراین، بیزاکودیل را می توان در کوتاه مدت با توصیه پزشکی در بارداری استفاده کرد.
داده های بالینی نشان می دهد که نه بیزاکودیل و نه متابولیت آن به شیر مادر منتقل نمی شود. بنابراین زنان می توانند بدون محدودیت در طول استفاده به شیردهی ادامه دهند.
نحوه تهیه دارو با بیزاکودیل
بیزاکودیل به شکل خوراکی (به عنوان مثال قرص) و به شکل شیاف در داروخانه های آلمان، اتریش و سوئیس بدون نسخه در دسترس است.
