اوریدین: اثرات ، موارد استفاده و خطرات

اوریدین با توجه به معیارهای بیوشیمیایی یا دارویی به عنوان نوکلئوزید توصیف می شود. در نتیجه ، این یک مولکول آلی است که از نوکلئوباز (بلوک سازنده DNA) و پنتوزها تشکیل شده است (کربن-ثروتمند مونوساکاریدها) یوریدین همراه با ماده فعال سیتیدین برای ارائه درمان حمایتی استفاده می شود التهاب از اعصاب و بیماریهای عضلات (میوپاتی). اوریدین را می توان از راه خوراکی یا از طریق تزریق تجویز کرد.

یوریدین چیست؟

اوریدین نشان دهنده یک جز از اسید ریبونوکلئیک (RNA) این یک اسید آلی است که توسط ماکرو مولکولهای رشته ای تشکیل می شود که فقط یک رشته دارند و در هسته سلول ها یافت می شوند. RNA نقش مهمی در سنتز بیولوژیکی ایفا می کند پروتئین ها. اوریدین خود نشان دهنده یک نوکلئوزید است. از پنتوزها و هسته های هسته ای تشکیل شده است. در داروهای انسانی ، یوریدین همراه با سیتیدین تجویز می شود. این دو ماده برای درمان حمایتی میوپاتی (بیماری های عضلات) و بیماری های عصبی استفاده می شوند. در شیمی یا داروسازی ، اوریدین با فرمول شیمیایی مولکولی C 9 - H 12 - N 2 - O 6 توصیف می شود ، که مربوط به یک ماده اخلاقی است توده از 244.2 گرم در مول.

عمل فارماکولوژیک

در داروهای انسانی ، یوریدین تقریباً به طور انحصاری همراه با ماده فعال سیتیدین استفاده می شود. ترکیب حاصل از مواد موثره به عنوان a استفاده می شود فسفات و عناصر سازنده مواد ژنتیکی را فراهم می کند این موارد توسط بدن انسان برای ترمیم بافت آسیب دیده یا برای بازسازی مورد نیاز است اعصاب. بنابراین اوریدین از طبیعی بدن پشتیبانی می کند التیام زخم قدرتها به همین دلیل ، اوریدین فقط به عنوان یک درمان مکمل استفاده می شود. بنابراین ، الف درمان معمولا به طور کامل به Uridine اعتماد نخواهند کرد.

کاربرد پزشکی و استفاده از آن

در ترکیب با ماده فعال سیتیدین ، ​​از uridine برای درمان بیماری های عصبی (به ویژه) استفاده می شود التهاب از اعصاب) و بیماریهای عضلات (میوپاتی). مواد موثره به صورت خوراکی و با پوشش فیلم تهیه می شوند قرص or کپسول. تزریق نیز معمول است. این امر به ویژه در مورد درمان میوپاتی بیشتر صدق می کند ، زیرا به ماده فعال اجازه می دهد مستقیماً به منطقه آسیب دیده برسد. با این حال ، اوریدین فقط برای درمان حمایتی استفاده می شود. بدین ترتیب، درمان فقط در موارد استثنایی بر اساس آماده سازی حاوی یوریدین خواهد بود. متداول ترین زمینه های کاربرد ، مهمتر از همه ، التهاب از ستون فقرات (به عنوان مثال ، سندرم ستون فقرات گردنی، سندرم بازو شانه و ایسیالژی یا کمری، که اغلب "لومباگو" نامیده می شود) و درد در منطقه تأمین. دومی شامل ، به طور خاص ، بین دنده ای است نورالژی (عرضه درد اعصاب بین دنده ای) و التهاب اعصاب مختلف (به عنوان مثال ، سه قلو) نورالژی or پولیروپاتی). پلی نوروپاتی ها می تواند توسط ایجاد شود دیابت یا مواد سمیت عصبی مانند الکل. به دلیل تأثیر حمایتی آن بر التیام زخم، یوریدین نیز برای مقابله تجویز می شود دودکش (تب خال زوستر) یا هر نوع التهاب. آماده سازی های حاوی uridine معمولاً توسط بزرگسالان و کودکان انجام می شود. همچنین در هنگام استفاده هیچ محدودیتی برای استفاده وجود ندارد بارداری یا شیردهی با این حال ، قبل از مصرف ، باید به دستورالعمل های پزشک یا داروساز و برگچه بسته توجه شود ، زیرا داروهای تهیه شده همچنین می توانند بیش از یک ماده فعال داشته باشند.

خطرات و عوارض جانبی

در صورت وجود موارد منع مصرف ، نباید اوریدین مصرف شود. چنین منع مصرفی در صورت وجود منع مصرف از نظر پزشکی وجود دارد ، یعنی استفاده از دارو برای درمان مفید نخواهد بود. این امر به ویژه در مورد عدم تحمل (آلرژی) شناخته شده است. علاوه بر این، فعل و انفعالات با داروهای دیگر باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال ، uridine می تواند اثر برخی از موارد را مختل کند سرطان داروهای مانند سیتارابین. آماده سازی هایی مانند زیدوودین یا زالسیتابین همچنین ممکن است در نتیجه یوریدین ، ​​نه تنها اختلال ناچیز در طیف کارآیی آنها را تجربه کند. بنابراین پزشک معالج باید همیشه از تمام داروهای مصرفی مطلع شود. به طور کلی ، به نظر می رسد که اوریدین به خوبی تحمل می شود. جدا از ناسازگاری و فعل و انفعالات، هیچ عارضه جانبی نامطلوبی تا به امروز ثبت نشده است.