آندوسکوپی شکمی: لاپاراسکوپی

لاپاراسکوپی (شکمی آندوسکوپی) یک روش معاینه است که در آن می توان اندام های شکمی را با استفاده از آندوسکوپ (به نام لاپاراسکوپ) بررسی کرد. که در لاپاراسکوپی، روش تشخیصی را می توان همزمان با یک روش درمانی ترکیب کرد. متخصص زنان و زایمان لاپاراسکوپی لگن سرکی (لگن) نیز نامیده می شود آندوسکوپی) لاپاراسکوپی برای بازرسی (مشاهده) و در صورت لزوم برای درمان بیماری های اندام های زیر استفاده می شود:

  • کبد
  • کیسه صفرا - کوله سیستکتومی لاپاراسکوپی (برداشتن کیسه صفرا).
  • طحال
  • معده
  • روده کوچک و بزرگ
  • Omentum (شبکه شکمی)
  • مثانه
  • اندام های تولید مثل زن (رحم و الحاق موارد زیر را برای pelviscopy مشاهده کنید).

موارد مصرف (نواحی کاربرد) برای لگنسکوپی

موارد منع مصرف

روش جراحی

در حین لاپاراسکوپی ، با کمک آندوسکوپ مخصوص (لاپاراسکوپ) متصل به دوربین فیلمبرداری و منبع نور ، حفره شکم بررسی می شود (مشاهده می شود). دسترسی از طریق دهانه های کوچک (به طول 0.3-2 سانتی متر) حاصل می شود پوست برش ها) در دیواره شکم ایجاد شده توسط جراح. برای این منظور ، شکم (حفره شکم) قبلاً با گاز پر می شود تا زمانی که یک پنوموپریتونئوم (حفره شکمی پر از گاز) ایجاد شود. برای این منظور ، یک کوچک است پوست برش (برش periumbilical) در ناحیه ناف ایجاد می شود. سپس از یک کانول مخصوص نفس گیری (Veres cannula) برای سوراخ کردن دیواره شکم استفاده می شود به طوری که نوک بلانت آن در شکم (حفره شکم) آزاد باشد. سپس شیلنگ پمپ نفوذ به کانال Veres متصل شده و فضای داخل شکمی (حفره شکم) با "پمپاژ" می شود کربن دی اکسید (CO2) تا ایجاد "فضای کار یا معاینه" کافی. سپس می توان کانول نفوذ را برداشته و تروکار (ابزاری را که برای ایجاد دسترسی به حفره شکم استفاده می شود و توسط لوله باز نگه داشته می شود) "کورکورانه" قرار داد. لاپاراسکوپ از طریق این تروکار وارد می شود. سپس می توان فضای داخل شکمی را مشاهده کرد

در یک لاپاراسکوپی تشخیصی ، پس از بازرسی (مشاهده) شکم (حفره شکم) ، دوباره دستگاه برداشته می شود و زخم دیواره شکم با بخیه بسته می شود. در یک لاپاراسکوپی جراحی ، ابزارهای اضافی از طریق برش های بیشتر در داخل بدن قرار می گیرند پوست، با کمک آن می توان عملیات را انجام داد.

لاپاراسکوپی در مقابل لاپاراتومی

مزایای اصلی لاپاراسکوپی نسبت به جراحی شکم باز (لاپاراتومی) عبارتند از:

  • برش های کوچک پوست
  • بهبود و ترشح سریعتر
  • درد کمتر
  • خطر کمتر عفونت

علاوه بر این ، معایب لاپاراسکوپی در مقایسه با لاپاراتومی نیز وجود دارد. این شامل:

  • تکنیک دشوارتر (نیاز به تجربه جراحی بیشتری دارد).
  • مدت زمان جراحی احتمالاً طولانی تر
  • برش های کمکی ممکن است لازم باشد
  • گرایش فضایی احتمالاً ضعیف تر (جراحان باتجربه حتی در حین لاپاراسکوپی از نظر مکانی خوب برخوردار هستند)

عوارض احتمالی

  • آسیب به اندام های مختلف در هنگام قرار دادن ابزار یا در هنگام بازرسی از اندام ها
  • پنوموتوراکس - وجود هوا در فضای پلور (در واقع فضای بدون هوا بین گریه و ریه).
  • آمفیزم پوستی - وجود بیش از حد هوا در پوست به دلیل آسیب دیدگی در حین لاپاراسکوپی.
  • پنومومدیاستینوم (مترادف: آمفیزم مدیاستن) - وقوع بیش از حد هوا در مدیاستنوم (فاصله بین ریه لوب ها) به دلیل آسیب دیدگی در حین لاپاراسکوپی.
  • اختلالات ترمیم زخم
  • پارگی بخیه شکم (بسیار نادر)
  • چسبندگی (چسبندگی) در حفره شکم. این می تواند رهبری به ایلئوس (انسداد روده) بعد از یک مدت طولانی.
  • هماتوم (کبودی)
  • انتقال سلولهای تومور
  • درد بعد از عمل
  • مانند هر عمل جراحی ، ترومبوز (شکل گیری a خون لخته) می تواند رخ دهد ، با نتیجه احتمالی آمبولی (انسداد از رگ خونی) و بنابراین ریوی آمبولی (خطر برای زندگی). ترومبوز پیشگیری منجر به کاهش خطر می شود.
  • استفاده از دستگاه های الکتریکی (به عنوان مثال انعقاد الکتریکی) می تواند جریان نشتی ایجاد کند ، که می تواند رهبری به آسیب پوست و بافت.
  • قرار گرفتن روی میز عمل می تواند باعث آسیب به موقعیت شود (به عنوان مثال ، آسیب رسیدن به فشار به بافت های نرم یا حتی حتی اعصاب، و در نتیجه اختلالات حسی. در موارد نادر ، این نیز می تواند رهبری به فلج اندام آسیب دیده).
  • در صورت افزایش حساسیت یا آلرژی (به عنوان مثال بیهوشی / بیهوشی ، داروهای، و غیره) ، علائم زیر ممکن است به طور موقت ایجاد شود: تورم ، بثورات پوستی ، خارش ، عطسه ، آبریزش چشم ، سرگیجه یا استفراغ.
  • عفونت هایی که منجر به عوارض شدید تهدید کننده زندگی در زمینه عملکردهای حیاتی می شوند (به عنوان مثال ، قلب, گردش، تنفس) ، آسیب دائمی (به عنوان مثال ، فلج) و عوارض تهدید کننده زندگی (به عنوان مثال ، سپسیس /خون مسمومیت) بسیار نادر است.

یادداشتهای بعدی

  • خطر ایجاد چسبندگی (چسبندگی) بعد از لاپاراسکوپی 32٪ کمتر از جراحی باز است (میزان پذیرش های جدید پس از لاپاراسکوپی: 1.7٪ ؛ بعد از جراحی باز: 4.3٪): توجه: بیمارانی که روده بزرگ (روده بزرگ) یا رکتوم عمل جراحی (راست روده) بیشتر تحت تأثیر قرار گرفت (به ترتیب 10 و 11 درصد). بیماران بعد از کولسیستکتومی (برداشتن کیسه صفرا) اغلب تحت تأثیر قرار گرفتند.
  • با توجه به نتایج یک آزمایش تصادفی ، کبد متاستازها (تومورهای کبدی که از منشا گرفته اند سرطان بیرون از کبد) می تواند با خیال راحت از طریق لاپاراسکوپی برای سرطان روده بزرگ (سرطان ریه) جدا شود روده بزرگ و رکتوم) میزان بقای 5 ساله در مقایسه با جراحی باز بدتر نبود. عوامل پیش آگهی برای افزایش خطر عبارتند از:
    • لنفاوی درگیری گره در محل تومور اولیه.
    • وضعیت عملکرد ECOG ضعیف تر
    • قطر طولانی ترین بزرگترین متاستاز کبد
    • وجود بیماری همزمان خارج کبدی ("خارج از کشور" کبد").