آلوپسی آندروژنتیک در زنان

نشانه ها

افزایش نازک شدن انتشار مو در ناحیه فراق میانی اتفاق می افتد. در این حالت ، بر خلاف آلوپسی آندروژنتیک در مردان، نه همه مو از بین می رود ، اما پوست سر با گذشت زمان قابل مشاهده می شود. غالباً ، یک نوار پرمو از قسمت جلویی بالای پیشانی باقی می ماند. متراکم مو همچنین هنوز در طرفین و پشت قسمت دیده می شود سر. به عنوان یک قاعده ، هیچ افزایش وجود دارد ریزش مو مانند در افلوژیوم تلوژن با بسیاری از موهای شانه. این تغییرات از 12 تا 40 سالگی به طرز موذیانه ای آغاز می شود و در طول دوره نیز بدتر می شود يائسگي یا واقعاً قابل مشاهده شوند. در بعضی از بیماران ، مو چگالی پروگزیمال پوست سر در ابتدا طبیعی است ، اما مو این طور نیست رشد به همان طول قبلی و دیستال نازک می شود. موها باید کوتاه تر شوند تا همان پری حفظ شود. سیگنال های کامل مو سلامت، باروری و جوانی. بنابراین ، از دست دادن می تواند یک مشکل روانی - اجتماعی و عاطفی باشد و باعث کاهش عزت نفس شود.

علل

مشخصه آلوپسی آندروژنتیک کاهش اندازه (به اصطلاح کوچک سازی) فولیکول های مو است که متعاقباً موهای بسیار ریز ، ریز و نازکی تشکیل می شود. مرحله رشد (فاز آناژن) فولیکول ها بطور فزاینده ای کوتاهتر می شود. این کاهش اندازه به دلیل افزایش فعالیت آندروژن دی هیدروتستوسترون (DHT) ایجاد می شود ، که در فولیکول توسط 5α- ردوکتاز ایجاد می شود تستوسترون. به نظر می رسد در زنان ، کاهش فعالیت آروماتاز ​​نیز مهم است. این آنزیم تبدیل می شود آندروژن به استروژن ها. اگر فعالیت آن خیلی کم باشد ، بیش از حد آندروژن رخ می دهد. این ارتفاع محیطی است و فقط اقلیتی از افراد مبتلا به افزایش همزمان سطح آندروژن سرم و علائم مردانه شدن دارند. عوامل خطر:

  • وراثت: آلوپسی از پدر یا مادر به فرزندان منتقل می شود. روش وراثت چند ژنی است ، بنابراین چندین ژن در آن دخیل هستند.
  • سن: علائم با افزایش سن بدتر می شوند.
  • محلی آندروژن: دی هیدروتستوسترون.

تشخیص

یافته های مهم در حال حاضر از تاریخچه پزشکی و یافته های بالینی. ریزش مو می تواند دلایل متعدد دیگری داشته باشد که باید در تشخیص در درمان پزشکی حذف شود ، به عنوان مثال ، کم کاری تیروئید، ریزش مو پس از بارداری or اهن کمبود (نگاه کنید به زیر افلوژیوم تلوژن) آلوپسی آندروژنتیک همچنین می تواند در زنان به عنوان بخشی از آن رخ دهد آندروژنیزاسیون. با این حال ، این مردانگی خود را در علائم همراه مانند هیرسوتیسم, آکنه، صدای کم ، و اختلالات قاعدگی.

اقدامات غیر دارویی

  • پنهان شدن زیر موهای موجود
  • پوشیدن سر یا کلاه گیس
  • کاشت مو

درمان دارویی

دوره درمان باید با عکس یا روش دیگری ثبت شود تا بتوان اثربخشی فرد را ارزیابی کرد. ماینوکسیدیل:

  • مینوکسیدیل برای درمان خارجی آندروژنتیک استفاده می شود ریزش مو در زنان و مردان به عنوان عامل خط اول در نظر گرفته می شود. این دارو به صورت موضعی دو بار در روز استفاده می شود و می تواند از ریزش بیش از حد مو در طی هفته ها تا ماه جلوگیری کند و حتی باعث رشد موهای جدید در برخی از بیماران شود. کارآیی آن در مطالعات بالینی بزرگ تأیید شده است. باید آن را روی موهای خشک و پوست سر قرار داد. رایج ترین عوارض جانبی شامل خفیف است اگزمای پوست سر. مینوکسیدیل گشاد کننده عروق است و به عنوان یک توسعه یافته است خون عامل کاهش فشار بنابراین ، سیستمی عوارض جانبی ممکن است مشکل احتمالی دیگر پایبندی به درمان است ، زیرا عامل باید دو بار در روز و برای مدت زمان طولانی تری استفاده شود.

ضد آندروژن:

استروژن ها:

  • La استرادیول الكل مو در بسياري از كشورها به عنوان فرمولاسيون ماستريال توليد مي شود. دستور العمل را می توان در DMS یافت: دستورالعمل DMS. ما هیچ داده ای در مورد کارآیی بالینی نداریم.

در آلمان، راه حل با آلفاترادیول به صورت تجاری در دسترس هستند (Ell-Cranell). این یک استروژن نیست ، بلکه یک مهار کننده 5 آلفا ردوکتاز است. برای درمان ریزش مو عوامل مختلف دیگری در بازار وجود دارد.