اسهال: آزمایش های تشخیصی

تشخیص اختیاری دستگاه پزشکی (در اسهال مزمن) - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینه فیزیکی ، تشخیص آزمایشگاهی و تشخیص اجباری دستگاه پزشکی - برای انجام آزمایش تشخیص افتراقی

  • سونوگرافی شکم (سونوگرافی معاینه اندام های شکمی) - برای تشخیص اولیه.
  • کولونوسکوپی (کولونوسکوپی) - به ویژه در موارد مشکوک به ترشح ، التهاب اسهال یا استئاتوره (مدفوع چرب) با روده بزرگ نمونه برداری (نمونه برداری از بافت).
  • سیگموئیدوسکوپی (رکتوسیگموئیدوسکوپی ، یعنی آینه کاری تقریباً پایین 30-40 سانتی متر از رکتوم (راست روده) و سیگموئید روده بزرگ (حلقه سیگموئید ، روده بزرگ سیگموئید)) - اگر اسمزی باشد اسهال مشکوک است (اجزای غذایی جذب نشده یا سایر مواد قرعه کشی می شوند) آب از نظر اسمزی به لومن روده وارد شوید. وقوع ، به عنوان مثال ، در قند شیر عدم تحمل یا عدم تحمل لاکتوز. به عنوان مثال ، در قند شیر عدم تحمل ، بیماری سلیاک (چسبانتروپاتی حساس) ، استفاده از ملین، بیش از اندازه سوربیتول مصرف) یا برای جلوگیری از ملانوز کولی (رنگ تیره توده ای بی خطر و تکه تکه مخاط از روده بزرگ؛ اغلب بعد از استفاده طولانی مدت از ملین ها).
  • Gastroduodenoscopy (آینه از معده و روده کوچک) با بیوپسی های روده کوچک عمیق - اگر اسمزی باشد اسهال یا استئاتوره مشکوک است.
  • اشعه ایکس معاینه روده کوچک طبق Sellink - در صورت وجود اسهال التهابی.
  • تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) طبق Sellink (انتروکلایسما) - در صورت شک به اسهال ترشحی یا التهابی.