استئو سارکوما: آزمایش های تشخیصی

واجب تشخیص دستگاه پزشکی.

• رادیوگرافی متعارف از ناحیه بدن آسیب دیده ، در دو صفحه - برای ارزیابی میزان رشد تومور و در صورت لزوم ، جستجوی متاستاز (تومورهای دختر نزدیک). یعنی کل استخوان آسیب دیده و مناطق مفصلی مجاور باید ارزیابی شود
• توموگرافی کامپیوتری (CT ؛ روش تصویربرداری مقطعی (اشعه ایکس تصاویر از جهات مختلف با ارزیابی مبتنی بر رایانه)) - برای تعیین محل ، اندازه و میزان تومور (تخریب / تخریب استخوان؟) ، سرعت رشد (پرخاشگری).
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI ؛ روش تصویربرداری مقطعی با کمک رایانه (با استفاده از میدان های مغناطیسی ، یعنی بدون اشعه X)) - به منظور تعیین محل ، اندازه و میزان تومور (نفوذ بافت نرم؟ گسترش داخل مغز در مغز استخوان؟ درگیر شدن کانال نخاع (کانال مهره)؟)
• در صورت لزوم ، توموگرافی انتشار پوزیترون (PET ؛ روش پزشکی هسته ای که امکان ایجاد تصاویر مقطعی از موجودات زنده را با تجسم موجودات زنده فراهم می کند توزیع الگوهای مواد رادیواکتیو ضعیف) - به عنوان یک بررسی پایه برای ارزیابی پاسخ به درمان.

تشخیص گسترش ("مرحله بندی") (متاستاز؟) - اگر تشخیص مشکوک باشد استئوسارکوم تایید شده است.

• توموگرافی کامپیوتری از قفسه سینه (CT قفسه سینه) - برای تشخیص از راه دور متاستازها در ریه ها
• اشعه ایکس قفسه سینه (قفسه سینه اشعه ایکس /قفسه سینه) ، در دو صفحه - برای تشخیص از راه دور متاستازها در ریه ها
• اسکلتی خط نگارشی (روش پزشکی هسته ای که می تواند تغییرات عملکردی در سیستم اسکلتی را نشان دهد ، که در آن از نظر پاتولوژیک (از نظر آسیب شناسی) افزایش یا کاهش فرآیند بازسازی استخوان وجود دارد) - برای تشخیص دور متاستازها در مناطق دیگر اسکلت.
• در صورت لزوم ، توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) - برای تشخیص متاستازهای دور.

طبقه بندی لودویک

با استفاده از طبقه بندی لودویک می توان ارزیابی کرد که آیا تومور خوش خیم (خوش خیم) است یا بدخیم (بدخیم) بر روی اشعه ایکس. علاوه بر این ، برای ارزیابی پیشرفت در مورد رفتار تهاجمی تومور مناسب است. شاخصی برای نرخ رشد تومور استخوان یا یک فرآیند التهابی واکنشی است که در اشعه ایکس قابل مشاهده است ، یعنی ساختار استخوان توسط تومور به صورت موضعی ، منطقه ای یا منتشر اصلاح می شود. الگوهای تخریب قابل مشاهده به گروه های اصلی زیر طبقه بندی می شوند:

* رفتار بیولوژیکی تومورها ؛ یعنی چه خوش خیم (خوش خیم) باشند و چه بدخیم (بدخیم) این طبقه بندی به ویژه برای تومورهای یک استخوان بلند یا استخوان کوچک مناسب است. با این حال ، این نه حساس است و نه خاص ، به طوری که به عنوان یک قاعده نمی توان اقدامات تشخیصی بیشتری را انجام داد.