اسپاستیسیته بعد از سکته
در نتیجه یک ضربه، بسیاری از بیماران فلج یا اسپاسم. اندام ها ، یعنی دست ها و پاها ، به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند اسپاسم. اسپاسم ناشی از افزایش تن عضله است و اغلب منجر به ضعف طولانی مدت عضلات می شود.
علل معمول اسپاستیک بعد از a ضربه پاها به داخل چرخانده می شوند یا بازویی که به آنها فشار داده می شود قفسه سینه. گزینه های مختلفی برای درمان اسپاستی وجود دارد. در مرحله اول ، سعی در کاهش تنش عضلانی با کمک داروی تسکین دهنده تنش است. این شامل ، به عنوان مثال ، بنزودیازپین ها، ممانتین یا در موارد اسپاستیسیته شدید ، سم بوتولینوم.
علاوه بر دارو درمانی ، اسپاستیسیته نیز از طریق فیزیوتراپی به صورت محافظه کارانه درمان می شود. علاوه بر تمرینات ، ماساژ ، درمان دستی و فیزیوتراپی هدفمند برای بهبود توالی حرکتی ، هدف تحریک سایر مناطق مغز برای انجام وظایف مناطق آسیب دیده با یک برنامه درمانی به خوبی متناسب با بیمار و آموزش منظم ، می توان نتایج خوبی را در بسیاری از بیماران مبتلا به اسپاستیسیته بعد از a به دست آورد ضربه. اطلاعات گسترده ای در مورد این موضوع را می توان در این مقالات یافت:
- اسپاستیسیته بعد از سکته
- فیزیوتراپی برای سکته مغزی
آموزش راه رفتن برای اسپاستیک
آموزش راه رفتن برای spasticity در دوره اسکلروز متعدد برای کنترل اختلالات یا حداقل بهبود آنها تا حدی مهم است که مبتلایان می توانند بدون مشکل حرکت کنند و در زندگی روزمره محدودیت کمتری دارند. برای دستیابی به این هدف ، در درجه اول مسئله بازگرداندن قدرت از دست رفته عضلات ، جبران ناهمواری ها و آزادسازی تنش در عضلات است. سپس آموزش راه رفتن شامل تمرینات خاصی برای تقویت عضلات و بهبود است هماهنگی و تعادل. تجزیه و تحلیل و اصلاح راه رفتن روی تردمیل به افراد آسیب دیده کمک می کند تا احساس بهتری نسبت به بدن خود ایجاد کنند ، بنابراین توالی های حرکات نادرست به طور مستقل قابل شناسایی و اصلاح هستند. علاوه بر این ، سایر روش های درمانی مانند درمان دستی ، تحریک الکتریکی یا گرما و سرما می تواند به ارسال انگیزه های جدید به اعصاب به طوری که همکاری هماهنگ بین گروه های مختلف عضلانی بهبود یافته و می تواند به راحتی انجام شود.
تمام مقالات این مجموعه:
