آیا پمفیگوس ولگاریس مسری است؟ | Pemphigus vulgaris

آیا پمفیگوس ولگاریس مسری است؟

فوق عفونی می تواند در متن توسعه یابد پمفیگوس ولگاریس. این در حالی است که مسری است پمفیگوس ولگاریس خود مسری نیست. این بدان معنی است که پمفیگوس ولگاریس از فردی به فرد دیگر قابل انتقال نیست.

با این حال ، گمان می رود که یک استعداد ارثی بخشی از علت باشد. اگر اعضای خانواده از پمفیگوس ولگاریس رنج می برند یا از آن رنج می برند ، به احتمال زیاد فرزندان آنها نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند. Pemphigus vulgaris در اصل می تواند بر همه افراد از هر نژاد ، سن و جنس تأثیر بگذارد. با این حال ، مشخص شده است که این بیماری در گروه خاصی از افراد ، علاوه بر این یا علاوه بر موارد خانوادگی ، رخ می دهد. این مربوط به افراد از نژاد مدیترانه ای ، افرادی است که در جنگل های بارانی برزیل ، یهودیان اروپای شرقی و افراد در سنین میانسالی یا پیری زندگی می کنند.

نحوه درمان پمفیگوس ولگاریس

برای درمان پمفیگوس ولگاریس ، بین درمان خارجی ، محلی و درمان سیستمیک داخلی تمایز قائل می شود. درمان محلی و محلی برای تسکین علائم است. علت بیماری را درمان نمی کند.

با درمان علامتی نمی توان بیماری را متوقف کرد. بسته به اینکه کدام قسمت از بدن تحت تأثیر قرار گرفته باشد ، از آماده سازی های مختلف استفاده می شود. برای درمان موضعی ، خارجی ، ضد عفونی کننده های مختلف یا تا حدی کورتیزون- حاوی پمادها ، قطره چشم و دهان شستشو استفاده می شود

هدف از درمان سیستمیک داخلی ، سرکوب واکنشهای بیش از حد این است سیستم ایمنی بدن. گلوکوکورتیکوئیدها برای این منظور استفاده می شود در اینجا ، حداکثر دوزها فقط به طور موقت برای شکایات حاد انتخاب می شوند.

در مورد یک درمان دائمی ، سعی می شود دوز مصرفی را تا حد ممکن پایین نگه دارد تا عوارض جانبی را محدود کند. علاوه بر این ، داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند آزاتیوپرین استفاده می شود. برای پمفیگوس ولگاریس پیشرفته یا شدید توسعه یافته ، سیکلوفسفامید ، سیکلوسپورین A و متوترکسات استفاده می شود.

If کورتیزون آماده سازی و سرکوب سیستم ایمنی موثر نیست ، ایمونوگلوبولین تجویز می شود. اینها هستند آنتی بادی که بر فرآیندهای خاصی در بدن تأثیر می گذارد. از آنجا که آنها هستند پروتئین هااز آنتی بادی به صورت قرص به صورت خوراکی مصرف نمی شود ، اما باید به داخل تزریق شود رگ.

یک درمان بیشتر ، که به شکل قرص نیست بلکه از طریق تزریق صورت می گیرد ، درمان با مواد بیولوژیکی است. در صورت بی اثر بودن سایر اقدامات به ویژه از ریتوکسیماب در اینجا استفاده می شود. در بعضی موارد ، جذب ایمنی یا پلاسمافرزیس توصیه می شود.

در این حالت ، بیماری ایجاد می کند autoantibodies از داخل بیمار فیلتر می شوند خون. این کار توسط دستگاه خاصی انجام می شود. پلاسمافرز به اندازه جذب ایمنی مثر نیست و بنابراین از اهمیت کمتری برخوردار شده است.

اغلب چندین دارو و اقدامات با یکدیگر ترکیب می شوند. علاوه بر این ، اساس درمان پمفیگوس ولگاریس دستورالعمل مراقبت دقیق از پوست است. بیماران باید از پوست خود مراقبت کنند و از استرس عمده پوستی جلوگیری کنند.

به عنوان مثال ، لباس نباید خیلی محکم پوشیده شود ، باید از نور زیاد خورشید خودداری کرد و از ورزش با تماس پوست خودداری شود. در این بین ، پیش آگهی بهبود یافته است. از آنجا که هنوز علت آن به طور کامل روشن نشده است ، درمان کامل امکان پذیر نیست.

اما با استفاده از برخی داروها و اقدامات ، می توان فرایندهای مخرب در بدن را سرکوب کرد. این می تواند روند بیماری را کند و کاهش دهد. طول عمر و کیفیت بیماران می تواند چندین برابر شود. با این وجود ، 5-10٪ بیماران در سراسر جهان هنوز در نتیجه بیماری می میرند.