بیماری صرع

مترادف به معنای گسترده تر

  • گران مال تشنج
  • حملات صرعی
  • حمله گاه به گاه

معرفی

کلمه صرع از صرع یونان باستان آمده است ، که به معنی "تشنج" یا "حمله" است. صرع یک ​​تصویر بالینی است که ، به عبارت دقیق ، فقط در صورت داشتن حداقل یک مورد ممکن است توصیف شود تشنج صرع - تشنج - با یافته معمولی صرع در EEG و / یا MRI از آن رخ می دهد مغز که نشان دهنده احتمال افزایش حملات صرعی بیشتر است. اصطلاح صرع به علائم مختلف مربوط به عضلات (حرکتی) ، حواس (حسی) ، بدن (رویشی) یا روان (روانی) گفته می شود که بیش از یک بار در نتیجه تحریک غیر طبیعی و انتشار تحریک سلول های عصبی رخ می دهد. از مغز.

این علائم به عنوان "تشنج" خلاصه می شود. بسته به نوع صرع ، این می تواند منجر به ریتمیک شود انقباض یا گرفتگی عضلات ، تعریق ، اختلالات بویایی ، افزایش خون فشار ، افزایش ترشح بزاق ، خیس شدن ، سوزن سوزن شدن ، درد or توهم. در مورد صرع ، همیشه یک توضیح قابل شناسایی قبلی برای زمان شروع تشنج وجود ندارد ، مانند آنسفالیت، مسمومیت یا زخم در مغز. با این حال ، دلایل مختلفی وجود دارد که می تواند در بروز صرع نقش داشته باشد.

فرکانس

صرع یک ​​تصویر بالینی رایج است. فقط در آلمان حدود 0.5٪ از آن رنج می برند که حدود 400,000 نفر را مبتلا می کند. هر ساله 50 نفر از 100,000 نفر ساکن از بیماری تشنج رنج می برند.

میزان موارد جدید به ویژه در میان کودکان و جوانان زیاد است. در سراسر جهان حدود 3 - 5٪ از صرع رنج می برند. در کودکانی که یکی از والدین آنها صرع ژنتیکی دارد ، احتمال تشنج تا 4٪ وجود دارد که هشت برابر بیشتر از جمعیت عمومی است. همچنین در صرع علامت دار ، افزایش تمایل به تشنج در بستگان درجه یک مشاهده شد.

آیا صرع ارثی است؟

اکنون فرض بر این است که بیشتر بیماری های صرع بر اساس استعداد ژنتیکی قابل انتقال است. این امر نه تنها ، همانطور که همیشه فرض شده است ، در مورد اشکال ایدیوپاتیک صرع ، که تقریباً همیشه منشا genetic ژنتیکی دارند ، بلکه در مورد صرع های علامتی نیز صدق می کند. علت های دوم به دلیل کمبود اکسیژن ، فرآیندهای التهابی یا تصادفات به دلیل آسیب مغزی ایجاد می شوند.

با این حال ، مطالعات اخیر نشان داده است که بیشتر بیمارانی که در اثر چنین آسیب مغزی مبتلا به صرع هستند ، از نظر ژنتیکی نیز مستعد هستند. بنابراین ، در خانواده هایی که یک نفر به صرع مبتلا است ، می توان خطر کمی افزایش یافته را در کل خانواده ، بدون در نظر گرفتن نوع صرع ، فرض کرد. خطر اینکه یکی از والدین صرع موجود را به فرزندان خود منتقل کند حدود 5٪ است ، اگر این یک زیرگروه ایدیوپاتیک باشد حتی 10٪ است. اگر هر دو والدین تحت تأثیر قرار بگیرند ، 20٪ احتمال وراثت وجود دارد.