Anophthalmos: علل ، علائم و درمان

Anophthalmos با فقدان یک یا هر دو سیستم چشم مشخص می شود. در بسیاری از موارد ، این یک نشانه در زمینه یک بیماری ارثی است. با این حال ، این بیماری همچنین می تواند پس از بیماری شدید چشم یا تخلیه هسته رخ دهد.

آنفتالموس چیست؟

Anophthalmos نشان دهنده فقدان آنلاژن چشمی است. اصطلاح آنوفتالمی نیز ممکن است به طور مترادف با آنوفتالوم استفاده شود. آنوفتالمی یک طرفه و دو طرفه وجود دارد. Anophthalmos نادر است و اغلب در زمینه اختلالات مادرزادی رخ می دهد. اختلالات مادرزادی ممکن است ارثی باشد یا در اثر اختلالات در طول ایجاد شود بارداری. از جمله بیماری های مادرزادی که ممکن است در آنوفلمی ایجاد شود ، سندرم پاتاو ، هولوپروسانسفالی یا سندرم فریزر است. با این حال ، آنوفتالمی همچنین می تواند در نتیجه عفونت ، تومور یا ضربه به چشم ایجاد شود. در بعضی موارد ، کره چشم باید به عنوان بخشی از یک بیماری شدید چشم با جراحی برداشته شود. به این روش هسته سازی نیز گفته می شود.

علل

دلایل زیادی برای ایجاد آنوفتالوموس وجود دارد. لازم به یادآوری است که رشد چشم یک فرآیند بسیار پیچیده است. بنابراین ، شدت ناهنجاری نیز به وضعیت رشد آن بستگی دارد جنین که در آن سو mal رشد آغاز می شود. مرحله حساس رشد چشم در هفته سوم تا هفتم رخ می دهد بارداری. آشفتگی در این دوره می تواند رهبری به نبود کامل آنلاژن چشم. با این وجود ، گاهی اوقات ، اجزای بالاتر مسیر بینایی تا قشر مخ قرار می گیرند. در این مرحله رشد ، ژن جهش ها ، تغییرات کروموزومی یا حتی عفونت های داخل رحمی تأثیر زیادی در تشکیل آنلاژن چشمی دارند. آنوفتالمی می تواند در زمینه سندرم Pätau ، سندرم Fraser یا holoprosencephaly ، و غیره ایجاد شود. سندرم پاتاو یک بیماری ارثی است که در آن تریزومی از کروموزوم 13 وجود دارد. در این حالت ، کروموزوم 13 به جای دو حالت عادی ، سه بار وجود دارد. علاوه بر انواع ناهنجاری ها ، آنفتالمی نیز می تواند رخ دهد. سندرم فریزر نیز ارثی است و علاوه بر بسیاری از ناهنجاری ها ، عدم وجود هر دو سیستم چشم به عنوان یک علامت اصلی را نشان می دهد. هولوپروسانسفالی دوباره با سو mal رشد قبل از تولد صورت و پیشانی. هم دلایل ژنتیکی و هم محیطی دارد. عفونت ها و سموم محیطی در این امر نقش دارند. بیماری های بعدی چشم مانند عفونت ، تومور یا آسیب می توانند رهبری به اشکال اکتسابی آنوفتالمی.

علائم ، شکایات و علائم

در آنوفتالمی مادرزادی ، کودک نابینا و بدون امکانات چشم متولد می شود. در این حالت ، آنفتالموس بر بقیه موارد نیز تأثیر می گذارد جمجمه رشد این امر نه تنها باعث ایجاد اختلال در شکاف چشم (مدار) از جمله محتوای آن می شود. مخصوصاً صورت جمجمه نمی توان رشد به درستی. بنابراین ، تغییر شکل بیشتر به طور عمده در ناحیه صورت رخ می دهد. عدم تقارن صورت ایجاد می شود ، که بر کل دستگاه جویدن تأثیر دارد. بنابراین ، تغییرات صورت ارتباط مستقیمی با آنلاژن چشم از دست رفته دارد. بنابراین ، در مورد آنفتالموس مادرزادی ، اتصالات اولیه پروتزهای پوسته شیشه امکان پذیر نیست. علائم دیگر به بیماری زمینه ای بستگی دارد. نتیجه آنوفتالوس همچنین می تواند شکایات روانشناختی و روان تنی باشد.

تشخیص و دوره

آنوفتالمی به عنوان یک مرکز چشم غایب تعریف می شود و بنابراین تشخیص آن آسان است. تشخیص بیماری زمینه ای دشوارتر است. با این حال ، برای درمان آنوفتالمی ، دانستن مادرزادی یا اکتسابی بودن آن بسیار مهم است. معاینات رادیوگرافی می تواند میزان ناهنجاری را تعیین کند.

عوارض

عوارض بسیار جدی می تواند با آنفتالموس ایجاد شود. به خودی خود ، آنفتالموس یک عارضه جدی است زیرا فرد از بدو تولد نابینا بوده است. این امر منجر به محدودیت های قابل توجهی در زندگی روزمره و زندگی اجتماعی می شود. نابینایی همچنین معمولاً منجر به امید به زندگی پایین تر می شود ، زیرا بیمار نمی تواند برخی بیماری ها یا موقعیت های خطرناک را به درستی تشخیص داده و پیش بینی کند. نبود چشم همچنین باعث تغییر شکل صورت می شود ، جمجمه دیگر نمی تواند رشد بدون محدودیت آنوفتالمی قابل درمان نیست زیرا چشم به راحتی قابل تعویض نیست. بنابراین ، بیمار باید تمام زندگی خود را بدون بینایی بگذارد ، که می تواند رهبری به افسردگی و بدخلقی به همین دلیل ، درمان به طور عمده محدود می شود جراحی زیبایی برای از بین بردن عدم تقارن در صورت. جای خالی چشم را می توان با یک چشم مصنوعی پر کرد. با این حال ، درمان ها در کودکان امکان پذیر نیست ، زیرا در آنها ابعاد صورت و حفره چشم به دلیل رشد تغییر می کند. در anophthalmos انتظار نمی رود که این بیماری بدون کمک درمانی ناپدید شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

آنوفتالوس در کودک معمولاً در طی تشخیص داده می شود بارداری در طول روزمره سونوگرافی امتحانات پزشک معالج معمولاً می تواند فقدان یک یا هر دو سیستم چشم را به طور مستقیم ببیند و بلافاصله این موضوع را به والدین منتقل می کند. مراحل بعدی درمان معمولاً شامل مشاوره با متخصصان و سایر افراد آسیب دیده است. غالباً ، مادر و پدر کودک از سایر گزینه های درمانی استفاده می کنند. اگر آنفتالموس مستقیماً مورد توجه قرار نگیرد ، حداکثر در بدو تولد قابل تشخیص است. معاینه سریع پزشکی اطلاعاتی را درباره گزینه های درمانی ارائه می دهد. در بیشتر موارد ، می توان چشم های از دست رفته را با پروتز چشمی جایگزین کرد. با این حال ، خود بینایی با این مواد آرایشی صورت بازیابی نمی شود معیارهای. با این وجود مراجعه بیشتر به پزشک ضروری است که طی آن پروتز بارها و بارها تنظیم می شود. اینکه آیا کودک مبتلا در مراحل بعدی زندگی به کمک پزشکی نیاز خواهد داشت ، به عوامل زیادی بستگی دارد. درمانی معیارهای می تواند برای افزایش عزت نفس فرد مبتلا و پذیرش آنفتالموس در طولانی مدت استفاده شود. ارزیابی روان درمانی به ویژه در مواردی که در اواخر زندگی آنوفتالمی ایجاد شده ضروری است.

درمان و درمان

درمان آنوفتالمی برای اهداف آرایشی صورت است. نمی تواند بینایی تولید کند. چشم های از دست رفته با پروتز چشمی جایگزین می شوند. با این حال ، مادرزادی یا اکتسابی آنوفتالموس تفاوت ایجاد می کند. در مورد آنوفتالموس مادرزادی ، نسبت ها به طور مداوم تغییر می کنند در حالی که بیمار هنوز در حال رشد است. پروتز باید بارها و بارها تنظیم شود. در این فرآیند ، چشم مصنوعی بسته به اندازه سوراخ چشم به صورت جداگانه ساخته می شود. با این حال ، این باید به طور مداوم انجام شود زیرا اندازه حفره های چشم در طول رشد به طور مداوم تغییر می کند. به خصوص در بیماران بسیار جوان ، افراد کم رشد پلک دستگاه اغلب اجازه نمی دهد موقعیت پوسته شیشه تثبیت شود. حتی فشارهای مکانیکی جزئی مانند مالش چشم ، پروتز را به سرعت شل کرده و باعث تغییر وضعیت آن می شود. مداخلات جراحی برای تقویت پلک دستگاه به منظور تثبیت موقعیت پروتز چشمی. این ثابت می کند که اغلب بسیار پیچیده است. بنابراین ، رویه هایی در حال توسعه است که کیسه ملتحمه را با یک منبسط کننده به اصطلاح بافتی کشش دهید و در نتیجه آن را تحریک کنید رشد. با این حال ، این روش ها هنوز به طور کامل توسعه نیافته اند. با این حال ، می توان به پیشرفت هایی دست یافت. در مورد آنفتالموس اکتسابی ناشی از بیماری یا تصادف ، رشد معمولاً در حال حاضر کامل است ، به طوری که دیگر ابعاد حفره چشم تغییر نمی کند. بنابراین ، جایگزینی پایدار چشم در این مورد بسیار آسان است.

چشم انداز و پیش آگهی

هیچ چشم اندازی برای بهبود در وجود ندارد سلامت شرایط در آنوفتالموس. ترمیم بینایی یا بازسازی مصنوعی عملکردی کل ناحیه چشم با گزینه های پزشکی فعلی امکان پذیر نیست. این یک نقص ژنتیکی است که نه به لحاظ علمی و نه به دلایل قانونی قابل اصلاح نیست یا نباید اصلاح شود. کوتاه شدن امید به زندگی طبیعی با آنفتالموس داده نمی شود. با این وجود ، بیماری های ثانویه مختلف ممکن است منجر به وخامت عمومی شود شرط. فقدان بینایی به مشکلات در کنار آمدن با زندگی روزمره کمک می کند. بدون کمک ، زندگی مستقل تقریباً غیرممکن است. خطر مشکلات روحی و روانی وجود دارد. اینها تأثیر منفی دارند سلامت. فشار و کاهش اعتماد به نفس می تواند منجر به شکل گیری ترس از طرد شود. در بیشتر موارد ، با حمایت درمانی ، کنار آمدن با تعارضات روزمره ، چشم انداز خوبی برای مقابله با سلامت اختلالات از بدو تولد آموخته می شود. با این وجود ، اختلالات روانشناختی دائمی نیز می توانند رخ دهند ، با تسکین کم یا بدون تسکین. علاوه بر فشارهای روانی ، قرار دادن پروتز چشمی می تواند منجر شود التهاب یا به مناطق اطراف آسیب برساند. اینها رفاه عمومی را بیشتر تضعیف می کند.

پیشگیری

پیشگیری از آنوفتال مادرزادی معمولاً امکان پذیر نیست. اغلب اوقات ، این یک ژنتیک است شرط که منجر به این ناهنجاری در مراحل اولیه رشد جنینی می شود. با این حال ، از آنجا که برخی از تأثیرات محیطی همچنین می تواند منجر به ناهنجاری شود ، استعمال دخانیات و الکل باید در دوران بارداری اجتناب شود. مداوم پزشکی معاینات در دوران بارداری همچنین به منظور کنار گذاشتن یا تشخیص بیماریهای آسیب رسان به باروری در زمان مناسب از اهمیت برخوردار هستند. از آنجا که دیابت همچنین یک عامل خطر ، متعادل است رژیم غذایی و ورزش زیاد توصیه می شود.

مراقبت های بعدی

مراقبت های پیگیری نمی تواند با هدف جلوگیری از عود مجدد اختلال آنفتالموس باشد. این به این دلیل است که هیچ درمانی برای این اختلال وجود ندارد. آنوفتالوس معمولاً دلایل ژنتیکی دارد و در نوزادان تازه متولد شده وجود دارد. علاوه بر این ، حوادث یا بیماری های شدید نیز می توانند علائم معمول را ایجاد کنند. مراقبت های بعدی باید در درجه اول زندگی روزمره را تسهیل کند. برای تعیین میزان اختلال چشم ، پزشکان معاینات گسترده ای از اندام بینایی انجام می دهند. اشعه ایکس همچنین می تواند میزان بیماری را نشان دهد. چشم از دست رفته معمولاً با پروتز جایگزین می شود. از آنجا که کودکان هنوز در حال رشد هستند ، این محصول آرایشی باید به طور منظم تنظیم شود. امکانات مناسب مانند یک سوراخ چشم همیشه در دسترس نیست. چالش ها نیز دور از ظاهر بوجود می آیند. برداشت محدود را می توان در درمان. هدف این است که با وجود دید محدود ، هرچه بیشتر مستقل از عهده زندگی روزمره برآییم. بسیاری از افراد مبتلا با افزایش سن از اختلالات روانشناختی رنج می برند. فشار و ترس از طرد شدن می تواند در کاهش یابد روان درمانی. بعضی اوقات بحث در یک گروه خودیاری نیز کمک می کند. بنابراین مراقبت های بعدی در درجه اول اهداف زیبایی و روانشناختی را دنبال می کند.

کاری که می توانید خودتان انجام دهید

از آنجایی که آنفتالموس مادرزادی است ، کودک و بعداً کودک نوپا از همان ابتدا به حمایت ویژه ای نیاز دارند ، به خصوص اگر آنلاژ چشم در هر دو طرف از بین رفته باشد. چشم چشم به خوبی توسط جبران می شود مغز که در صورت نقص ژنتیکی دو جانبه ، فرد بالغ می تواند زندگی کاملا عادی داشته باشد ، کودک و بعداً بزرگسال باید یاد بگیرد که زندگی یک فرد نابینا را اداره کند. در موارد معدودی که تا بزرگسالی به دلیل بیماری یا تصادف ، آنفتالموس رشد نمی کند ، بیمار بدون همراهی با درمان روان درمانی قادر به انجام این کار نخواهد بود. گروه های خودیاری برای نابینایان نیز وجود دارد. والدین "کودکان بدون چشم" نیز برای اقوام آسیب دیده در سراسر آلمان یک گروه خودیاری ارائه می دهند. برای محافظت در برابر ترحم کاذب و اظهارنظرهای بی کفایت ، وب سایت مربوط به این امر عمومی نیست. با این حال ، یک آدرس ایمیل وجود دارد که می تواند برای تماس با گروه مورد استفاده قرار گیرد. از آنجا که حتی کودک مبتلا به آنفتالموس یک طرفه نمی تواند از جراحی های زیبایی متعدد اجتناب کند ، والدینی که دختر یا پسران آنها "فقط" تحت تأثیر یک طرفه قرار می گیرند نیز در مکان مناسب هستند.