چه تست های آلرژی وجود دارد؟
در تست های آلرژی ، بین آزمایشات پوستی و روش های شیمیایی آزمایشگاهی تمایز قایل می شود. آزمایشات پوستی شامل موارد زیر است: آزمایشات از نظر تهاجمی متفاوت هستند. در آزمایش مالش ، ماده حساسیت زا (ماده ای که می تواند منجر به ایجاد آن شود) واکنش های آلرژیک) داخل قسمت داخلی مالیده می شود ساعد.
در تست خراش، یک مایع آلرژی زا به ساعد و پوست با لانچ سوراخ می شود. تست خراش با تست خراش به این صورت که پوست ابتدا حدود 1 سانتی متر خراشیده می شود و سپس مایع روی آن قرار می گیرد. در آزمایش داخل پوستی ، مایع آزمایش مستقیماً به پوست تزریق می شود.
همچنین ممکن است تست شود خون برای دفاع خاص پروتئین ها (آنتی بادی، به ویژه IgE) ، که در طی یک تشکیل می شوند واکنش های آلرژیک. با این حال ، این معاینه نسبتاً خاص نیست. علاوه بر این ، یک RAST می تواند انجام شود ، که می تواند خاص را تشخیص دهد آنتی بادی، اما بسیار وقت گیر است.
همچنین می توان غلظت تریپتاز را در آن تعیین کرد خون. مقادیر بالا می تواند نشانه ای از واکنش های آلرژیک به ویژه شدید باشد. - تست اصطکاک
- پریکتست
- تست خراش
- آزمایش داخل پوست
تست ترفند
La تست خراش یک استاندارد در تشخیص آلرژی است. در این آزمایش معمولاً از ناحیه ای از پوست در قسمت داخلی پوست استفاده می شود ساعد. در ابتدای آزمون یک شبکه با شماره گذاری روی بازو نقاشی شده است.
سپس قطرات مایعات مختلف را با توجه به شماره گذاری بر روی پوست قرار می دهند. یک کنترل مثبت و منفی و همچنین 15-20 ماده آزمایش در استاندارد گنجانده شده است. کنترل مثبت حاوی هیستامین و همیشه واکنش پوستی نشان می دهد.
کنترل منفی ، نمک ایزوتونیک است و نباید باعث واکنش پوستی شود. مواد مورد آزمایش حاوی متداول ترین مواد حساسیت زای شناخته شده است ، یعنی موادی که انسان می تواند به آنها حساسیت نشان دهد. یک خار کوچک در پوست ایجاد می شود که از طریق قطره ایجاد می شود.
از طریق این زخم کوچک ، مایعات به لایه های عمیق تر پوست می رسند. اگر شخصی دارای واکنش های آلرژیک به یکی از مواد مورد آزمایش ، مایعات توسط سلولهای دفاعی ، ماست سل ها شناخته می شود. سپس اینها هورمون بافت را آزاد می کنند هیستامین.
هیستامین باعث گشاد شدن عروق در محل پوست این منجر به قرمز شدن ناحیه پوست می شود. علاوه بر این عروق همچنین نفوذپذیرتر شده و باعث می شود مایعات به داخل بافت اطراف بریزند. سپس این مایعات به عنوان یک تورم یا جوش کوچک احساس می شود. سرانجام ، حتی کوچکترین انتهای عصب نیز با واکنش پوست تحریک می شود و خارش معمول آن اتفاق می افتد.
سریع
RAST مخفف Radio-Allergo-Sorbent-Test است. از این روش آزمون می توان برای ارزیابی وجود آلرژی به آلرژن خاص و شدت آلرژی استفاده کرد. در روش کلاسیک ، اجزای سلول (آنتی ژن ها) یک ماده آلرژیک خاص ابتدا بر روی یک کاغذ اعمال می شود.
به این ترتیب می توان موادی را که بسیاری از افراد به آنها واکنش آلرژیک یا سو or ظن به ماده حساسیت زای خاصی دارند ، پشت سر هم بررسی کرد. سپس برخی از بیماران خون روی این کاغذ قرار داده شده است در صورت بروز واکنش آلرژیک ، به اصطلاح مجتمع های آنتی ژن و آنتی بادی تشکیل می شوند.
La آنتی بادی توسط سلولهای دفاعی در خون تولید می شوند و دفاعی هستند پروتئین ها. آنها به طور خاص به آنتی ژن هایی که روی کاغذ استفاده شده اند متصل می شوند. این کمپلکس های آنتی ژن-آنتی بادی را می توان با یک ماده رادیواکتیو قابل مشاهده کرد.
میزان تابش رادیواکتیو مربوط به تعداد آنتی بادی های تشکیل شده است و بنابراین می توان در مورد شدت واکنش آلرژیک نتیجه گیری کرد. نتیجه در کلاسهای RAST آورده شده است. 0 به معنای عدم واکنش در برابر آنتی ژن است و 4 مربوط به دوز بالای آنتی بادی است ، یعنی یک واکنش آلرژیک شدید. این روش به دلیل روش پیچیده با تابش رادیواکتیو به ندرت استفاده می شود.
